Νίκος Κιτσίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ επ
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Νίκος Κιτσίκης''' ([[Ναύπλιο]], [[14 Αυγούστου]] [[1887]] - [[Αθήνα]], [[26 Ιουλίου]] [[1978]]), ήταν [[Έλληνας]] [[πολιτικός μηχανικός]], [[Ελληνική Γερουσία|γερουσιαστής]], [[Βουλή των Ελλήνων|βουλευτής]], καθηγητής και πρύτανης του [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου]], σύζυγος της [[Μπεάτα Κιτσίκη|Μπεάτας Κιτσίκη]]. Θεωρείται ως ο πατέρας της ελληνικής στατικής. Ο υιός του, [[Δημήτρης Κιτσίκης]], είναι σήμερα καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της [[Οττάβα|Οττάβας]]. Ο Νίκος είναι αδελφός του αρχιτέκτονα [[Κώστας Κιτσίκης|Κώστα Κιτσίκη]], 1893-1969, μέλους της επιτροπής ''Σύνταξης Νέου Πολεοδομικού Σχεδίου Θεσσαλονίκης'' μετά την [[Μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης 1917|μεγάλη πυρκαγιά του 1917]]. Είχε και μία αδελφὴαδελφή, την Μαρίκα (1890-1987), σύζυγο Σταμάτη Γυαλίστρα.
 
== Βιογραφία ==
Ο Νίκος Κιτσίκης γεννήθηκε στο [[Ναύπλιο]]. Ήταν υιός του προέδρου [[Εφετείο|Εφετών]] Ναυπλίου Δημήτρη Νικολάου Κιτσίκη (1850-1898) και της δημοσιογράφου Κασσάνδρας Χατσοπούλου, αδελφής του βουλευτή ΕὐρυτανίαςΕυρυτανίας [[Δημήτρης Χατσόπουλος|Δημήτρη Χατσόπουλο]].Η [[Οικογένεια Χατσοπούλου]] από το [[Καρπενήσι]], έδωσε πολλές προσωπικότητες στην Ιστορία του Νεοελληνικού Κράτους, πολιτικούς, ποιητές, δημοσιογράφους και επιστήμονες, μεταξύ αυτών και τον Γεώργιο Χατσόπουλο (1927-2018) που αποκλήθηκε "έλληνσύγχρονος Άϊνσταϊν" (''.<ref>Καθημερινή'',27-09-2018).</ref> Η [[Οικογένεια Κιτσίκη]] προερχόταν από το χωριό Σκόπελος της [[Λέσβος|Λέσβου]] απ' όπου έφυγαν το 1865 για να εγκατασταθούν στην Αθήνα. Ο Δημήτρης Κιτσίκης έκτισε το 1887 τριώροφη ιδιόκτητη οικία στην Αθήνα όπου ζούσε η οικογένειά του. Η αδελφή του Καλλιόπη παντρεύτηκε τον Ιωάννη Π. Παντελάκη.
 
Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο απ' όπου αποφοίτησε το 1907, πρώτος στην τάξη του. Πήρε την μοναδική υποτροφία του Αβερωφείου κληροδοτήματος, κατόπιν διαγωνισμού και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου, το Technische Hochschule, Charlottenburg. Στο Πανεπιστήμιο της [[Σορβόννη]]ς, στο [[Παρίσι]], παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και μαθηματικών του μεγάλου Γάλλου μαθηματικού [[Ανρί Πουανκαρέ]]. Το 1936 αναγορεύτηκε doctor honoris causa του Πολυτεχνείου του [[Βερολίνο]]υ, "για τις πολυάριθμες εξαίρετες επιστημονικές εργασίες του", όπως αναγράφει το διδακτορικό του.