Ηρακλής (ταινία, 1997): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 250:
Τις δύο πρώτες εβδομάδες της γενικής κυκλοφορίας, ο ''Ηρακλής'' έφτασε τα $58 εκατομμύρια στο box office, χαμηλότερα σε σχέση με την ''[[Ποκαχόντας (ταινία, 1995)|Ποκαχόντας]]'' που είχε έσοδα $80 εκατομμύρια και τον ''[[Ο Βασιλιάς των Λιονταριών|Βασιλιά των Λιονταριών]]'' που είχε έσοδα $119 εκατομμύρια στις αντίστοιχες δύο εβδομάδες. Θεωρούμενη ως αποτυχία για τους μετόχους της Disney, η τιμή της μετοχής της εταιρίας έπεσε κατά 9.7%. Για αυτό το αποτέλεσμα, τα στελέχη έριξαν το φταίξιμο στον "μεγαλύτερο ανταγωνισμό" που είχε η ταινία στο box office.<ref>{{cite news|url=https://www.nytimes.com/1997/07/10/business/hercules-is-too-weak-to-lift-disney-stock.html|title=Hercules Is Too Weak to Lift Disney Stock|last=Fabrikant|first=Geraldine|newspaper=The New York Times|date=10 Ιουλίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Μέχρι το τρίτο Σαββατοκύριακο προβολής, ο πρόεδρος της [[Walt Disney Studios Motion Pictures|Buena Vista Pictures Distribution]] [[Ντικ Κουκ]], ομολόγησε πως ανταγωνιστικές οικογενειακές ταινίες όπως οι ''[[Οι Άνδρες με τα Μαύρα|Άνδρες με τα Μαύρα]]'' και ''[[Μπάτμαν & Ρόμπιν]]'' έπαιξαν ρόλο στη μειωμένη απόδοση της ταινίας στο box office, αλλά προέβλεψε πως η ταινία θα λάμβανε συνολικά παγκοσμίως έσοδα $300 εκατομμυρίων.<ref>{{cite news|url=http://articles.latimes.com/1997/jul/19/entertainment/ca-14132|title=No Herculean Gross; Why?|last=Dutka|first=Elaine|newspaper=Los Angeles Times|date=19 Ιουλίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Παρομοίως, και οι αναλυτές ψυχαγωγίας στόχευσαν την έλλειψη ενδιαφέροντος για τον ''Ηρακλή'' από τους ενήλικες και τους εφήβους, κάτι που δε συνέβη στις ταινίες ''[[Η Πεντάμορφη και το Τέρας (ταινία, 1991)|Η Πεντάμορφη και το Τέρας]]'', ''[[Αλαντίν (ταινία, 1992)|Αλαντίν]]'' και ''[[Ο Βασιλιάς των Λιονταριών]]''.<ref>{{cite news|url=https://variety.com/1997/film/news/is-it-high-noon-for-toon-boon-1116676891/|title=Is it high noon for toon boon?|last=Hines|first=Andrew|work=Variety|date=15 Ιουλίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Μέχρι την άνοιξη του 1998, ο ''Ηρακλής'' είχε έσοδα $99 εκατομμύρια<ref>{{cite news|title=Box Office Gets Its Punch From Just a Few Hits|url=http://articles.latimes.com/1998/mar/10/business/fi-27203|last=Eller|first=Claudia|newspaper=Los Angeles Times|date=10 Μαρτίου 1998|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> και μαζί με τα διεθνή έσοδα, έφτασε συνολικά τα $253 εκατομμύρια.<ref name=Mojo/>
===Κριτική αποδοχή===
Η σελίδα συλλογής κριτικών [[Rotten Tomatoes]] δίνει στην ταινία ποσοστό αποδοχής 83% με μέσο όρο 7/10, βασισμένο σε 54 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας της σελίδας διαβάζουμε: "Γρήγορο και γεμάτο με δεκάδες αναφορές στην ποπ κουλτούρα, ο ''Ηρακλής'' μπορεί να μην στέκεται στα ίσα με το πάνθεον των πραγματικά κλασικών ταινιών της Disney, αλλά είναι πολύ διασκεδαστικός".<ref name=rt/> Η ψηφοφορία κοινού στο [[CinemaScore]] έδωσε στην ταινία βαθμό "Α" σε μια κλίμακα από το Α+ μέχρι το F.<ref name="CinemaScore">{{cite web |url=https://cinemascore.com |title=CinemaScore |work=cinemascore.com }}</ref>
Ο [[Τζέιμς Γουντς]] έλαβε καθολική αναγνώριση από τους κριτικούς για την ερμηνεία του ως Άδης. Γράφοντας για το ''[[Entertainment Weekly]]'', ο [[Όουεν Γκλέιμπερμαν]] βαθμολόγησε την ταινία με Α- αποθεώνοντας τον Γουντς ότι ήταν η πιο συναρπαστική ερμηνεία του από την ταινία ''[[Σαλβαδόρ]]'' και γράφοντας πως "η ερμηνεία του Γουντς είναι εμπνευσμένη από το ανέκφραστο θέατρο ποικιλιών. Η ξηρή χιουμοριστική του διάθεση είναι ξεκαρδιστικά αταίριαστη - είναι σαν ένας εχθρικός, εξυπνάκιας πωλητής παγιδευμένος στο σώμα του [[Αντίχριστος|Αντίχριστου]]".<ref>{{cite web|last=Gleiberman|first=Owen|title=Review: 'Hercules'|url=http://www.ew.com/article/1997/06/27/hercules|work=Entertainment Weekly|date=27 Ιουνίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Ο [[Ρότζερ Ίμπερτ]] από την εφημερίδα ''Chicago Sun-Times'' έγραψε μια θετική κριτική για την ταινία, απολαμβάνοντας την ιστορία αλλά και την εικονογράφιση. Ο Ίμπερτ επαίνεσε επίσης την απεικόνιση του Άδη από τον Γουντς, δηλώνοντας πως ο Γουντς φέρνει "κάτι από την ίδια λεκτική εφευρετικότητα που έφερνε και ο [[Ρόμπιν Γουίλιαμς]] στην ταινία ''[[Αλαντίν (ταινία, 1992)|Αλαντίν]]''".<ref>{{cite web | last=Ebert | first=Roger | work=RogerEbert.com|date=27 Ιουνίου 1997| title=Hercules|url=https://www.rogerebert.com/reviews/hercules-1997| accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Ομοίως, ο κριτικός ταινιών [[Τζιν Σίσκελ]] από την ''Chicago Tribune'', αν και έδωσε 2/4 στην ταινία, έδωσε συγχαρητήρια στο ότι "ο μόνος αξέχαστος χαρακτήρας της ταινίας είναι ο καλά σχεδιασμένος κακός Άδης (με τη φωνή του Τζέιμς Γουντς), ο οποίος επιδιώκει να φέρει τον Ηρακλή στη σκοτεινή πλευρά. Ο Άδης ακολουθεί το μοτίβο του τζίνι που ο Ρόμπιν Γουίλιαμς έδωσε στον ''Αλαντίν''".<ref name="Siskel">{{cite web|url=http://articles.chicagotribune.com/1997-06-20/entertainment/9706200276_1_poison-ivy-villains-sequence|title=No. 4 `Batman' Strikes Out|last=Siskel|first=Gene|newspaper=Chicago Tribune|date=20 Ιουνίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Η Τζάνετ Μάσλιν από την εφημερίδα ''[[The New York Times]]'' επαίνεσε επίσης την ερμηνεία του Γουντς λέγοντας: "Ο Γουντς επιδεικνύει με πλήρη ζωντάνια ενός νευρικού κακού που σχεδίασε ο Σκάρφε" και πρόσθεσε "σε κάθε επίπεδο, επίγειο ή άλλο, ο δαιμόνιος νέος εικονογραφημένος ''Ηρακλής'' είναι αρκετά θεϊκός".<ref>{{cite news|url=https://www.nytimes.com/movie/review?res=9806E1DD173FF930A25755C0A961958260&partner=Rotten%2520Tomatoes | last=Maslin | first=Janet | title=Oh, Heavens! What a Hero! | work=The New York Times | date=13 Ιουνίου 1997 | accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Ο [[Τζέιμς Μπεραρντινέλι]], κριτικός ταινιών για την ''ReelViews'', έδωσε στην ταινία 3/4 γράφοντας: "ο αληθινός σταρ της ταινίας είναι ο Τζέιμς Γουντς, του οποίου ο Άδης είναι η πιο ζωντανή δημιουργία της Disney από το τζίνι του Ρόμπιν Γουίλιαμς. Ο Άδης είναι ένας ζωηρός κακός με ένα εξαιρετικό ρεπερτόριο ατακών. Και, αν και ο Γουντς δεν είναι τόσο πολύ χαμαιλέων φωνής όπως ο Γουίλιαμς, τον πλησιάζει αρκετά που δεν έχει σημασία".<ref name="Reelviews"/>
Το στυλ του Σκάρφε και η εμπνευσμένη από αυτόν εικονογράφιση της ταινίας έλαβε μικτές κριτικές με τον Μπεραρντινέλι να την επισημαίνει ως το πιο απογοητευτικό στοιχείο της ταινίας σημειώνοντας: "αυτή η προσέγγιση κάνει την ταινία να δείχνει βιαστική και, σε κάποιες στιγμές, ανολοκλήρωτη. Δεν είναι πάντα ένα οπτικό θαύμα - ακόμα και οι σκηνές που έγιναν σε υπολογιστή δεν εντυπωσιάζουν. Οι σκηνές που είχαν σκοπό να προσφέρουν ένα μεγαλύτερο θέαμα - ο Όλυμπος και ο Κάτω Κόσμος - προκαλούν κάτι περισσότερο από χασμουρητό".<ref name="Reelviews">{{cite web|last=Berardinelli| first=James | work=ReelViews | title=''Hercules'' review|url=http://preview.reelviews.net/movies/h/hercules.html | accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Παρομοίως, ο Σίσκελ σημείωσε την έκπληξή του στο "πόσο μαλακή και φτηνή δείχνει η εικονογράφιση".<ref name="Siskel"/> Γράφοντας για την εφημερίδα ''[[The Washington Post]]'', ο [[Ντισόν Χάουι]] επέκρινε την εικονογράφιση ως "μια από τις χειρότερες που έχω δει, συμπεριλαμβανομένων και των σκουπιδιών των ταινιών του [[Ντον Μπλουθ]] και κάθε άχρηστων καρτούν που μεταδίδονται για ψυχαγωγία στην πρωινή Σαββατιάτικη τηλεόραση. Στον ''Ηρακλή'', η αρχαία Θήβα μοιάζει σαν ένα βιαστικό σκίτσο από την τηλεοπτική σειρά ''The Magic School Bus'' και κανένας αθάνατος που σέβεται τον εαυτό του δε θα δεχόταν ούτε νεκρός να βρεθεί σε αυτή την απλοϊκή απεικόνιση του Ολύμπου".<ref>{{cite web|url=https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/review97/herculeshowe.htm |last=Howe |first=Desson |title=Disney's Myth Conception| work=[[The Washington Post]]|date=27 Ιουνίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Ωστόσο, ο Κένεθ Τουράν από την εφημερίδα ''Los Angeles Times'' σημείωσε πως η εικονογράφιση "έχει τόσο όσο από μια διαφορετική ματιά για να κάνει τα πράγματα ενδιαφέροντα" και επαίνεσε την Ύδρα ως ένα τεχνολογικό θαύμα.<ref>{{cite web|title='Hercules' is not your professor's version of the tale, but it is another triumph from Disney animation and quip masters.|last=Turan|first=Kenneth|url=http://articles.latimes.com/1997-06-25/entertainment/ca-6546_1_young-hercules|newspaper=Los Angeles Times|date=25 Ιουνίου 1997|accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref>
Παρομοίως, η μουσική έλαβε μικτές κριτικές με τη Ρίτα Κέμπλεϊ από την ''Washington Post'' να γράφει: "Όπως και τα άλλα τραγούδια του βετεράνου της Disney Άλαν Μένκεν και του νέου του στιχουργού, Ντέιβιντ Ζίπελ, φέρνουν εις πέρας τη δουλειά αλλά δεν συνεισφέρουν κάτι το ιδιαίτερο. Η μουσική επένδυση είναι επηρεασμένη από γκόσπελ, μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, ποιητική μουσική και R&B, αλλά το μοναδικό μπαχαρικό της είναι η ποικιλία της".<ref>{{cite web|url=https://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/review97/herculeskemp.htm | title=Disney's 'Hercules': Myth for the Masses | last=Kempley | first=Rita | work=The Washington Post | date=27 Ιουνίου 1997 | accessdate=2 Οκτωβρίου 2018}}</ref> Ο κριτικός ταινιών του ''Variety'', Λέοναρντ Κλάντι, σημείωσε την έλλειψη της διακριτικότητας της μουσικής γράφοντας πως ο Μένκεν "κτυπάει τόσες πολλές κουρασμένες νότες στην έκτη του μουσική επένδυση για ταινία κινουμένων σχεδίων" και "απλά δεν υπάρχει ένα τραγούδι που να σε κάνει να το σιγοτραγουδάς καθώς βγαίνεις από την αίθουσα και μπαλάντες όπως το "Go the Distance" θα χρειαστούν αρκετές επαναλήψεις για να αποτελέσουν υλικό για λίστες αναπαραγωγής".<ref>{{cite web|url=https://variety.com/1997/film/reviews/hercules-2-1200450181/|title=Review: ‘Hercules’|last=Klady|first=Leonard|work=[[Variety (magazine)|Variety]]|date=June 16, 1997|accessdate=August 18, 2015}}</ref>
== Παραπομπές ==
| |||