|
'''' <ref>[https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%82 από τη Βικιθήκη - Ἀπόλλωνος, θυμίαμα μάνναν]</ref>}}
{{απόσπασμα| ''[Απόδοση] «ΈλθεΈλα, μάκαρ, Παιάνθεέ Ιατρέ, Τιτυοκτόνεπου φόνευσες τον Τιτυό, Φοίβε, ΛυκωρέαΛυκωρεύ,2. ΜέμφιτεΜεμφίτη, αγλαότιμεπου τιμάσαι λαμπρά, ἰήιειήιε, ολβιοδώτα(ιήκλητε) που παρέχεις ευτυχία, 3. χρυσολύρη, σπέρμειεσπέρμιε (σπορικέ), αρότριε (αγροτικέ), Πύθιε, Τιτάν, 4. Γρύνειε, ΣμυνθέαΣμινθεύ, Πυθοκτόνεφονέα του Πύθωνα, Δελφικέ, μάντιμάντη, άγριε5. αγροτικέ, φωσφόρεφωτοφόρε Δαίμωναθεέ, εράσμιεαγαπητέ, ένδοξεκούρεένδοξε έφηβε, μουσαγέτα6. ηγέτη των Μουσών, χοροποιέδημιουργέ του χορού, εκηβόλεμακροβόλε, τοξοβέλεμενετοξοβόλε, 7. Βράγχιε &και ΔιδυμεύΔιδυμέα, εκάεργετοξότη, Λοξία, αγνέαμόλυντε, άνακτατης8. Δήλου,άνακτα εσύτης Δήλου που έχεις όμμαοφθαλμό που δέρκειπαρατηρεί τα πάντα και φωτίζεισυνεχώς τους βροτούςανθρώπους, χρυσοκόμη9. χρυσομάλλη, που αναφαίνειςμας φανερώνεις καθαρέςξεκάθαρες φήμεςπροφητείες και χρησμούς. Έλα10. σεΆκουσέ εμέναμε που εύχομαι υπέρ των λαών, έχονταςμε εύφροναευφρόσυνη (αγνή) ψυχή. Εσύ11. Επειδή εσύ ατενίζεις σιμά οράςσου ολόκληρον(τόνδε) τούτονολόκληρο τον άπειροαπέραντο αιθέρα, υπέρθεν12. τηςκαι ολβιόμοιρηςτην γαίαςκαλόμοιρη γη και διααπό τουψηλά σκότους,και τηςτις νύχταςώρες ενπριν1 ησυχίαν13. υπότο αστεροόματονχάραμα όρφνηστο δέρκειςήσυχο τιςσκοτάδι ρίζεςπου απόέχει τα αστέρια για μάτια 14. εποπτεύεις έως τα βαθιά κάτωθενθεμέλια, κατέχεις δε(παρατηρείς) τα πέρατα όλου του Κόσμουκόσμου 15. Σεόλου. εσέναΕσύ ανήκειτο η αρχήξεκίνημα και το τέλοςτελείωμα και αυτό που πρόκειταιθα ναγίνει στο έρθειμέλλον, είσαι16. ο παντοθαλής, και αρμόζειςεσύ κάθε πόλο, (άξονα της γης) με την πολύηχη κιθάρα 17. εναρμονίζεις, άλλοτε βαίνειςμεν προςβαδίζοντας ταστα τέρματα της νεάτης (κατώτατη χορδή), 18. άλλοτε προςεδώ2 τηνστην ύπατη (υψηλότατη υπάτηχορδή), αλλοτεκάποτε μιγνύονταςστην κάθεΔωρική πόλοπαράταξη3 σε19. Δωρικόκάθε διάκοσμοάξονα αναμειγνύεις (συνδυάζεις), κρίνειςδιαχωρίζεις τα βιοθρέμμοναβιοσυντηρούμενα φύλαγένη, συγκερνώντας20. αναμιγνύοντας αρμονικά την παγκόσμια μοίρα των ανθρώπων. Και21. μιγνύονταςΑνέμιξες τονσε χειμώνα(δυο) μείσα μέρη το θέροςχειμώνα μεκαι ισότητατο μεταξύ τουςθέρος, διέκρινες22. ταξινόμισες τον χειμώνα σεστις υπάτεςύπατες και(ύψιστες), το θέρος σεστις νεάτες, (κατώτερες) 23. και τοτον πολυεράσμιοΔώριο έαρ(ήχο) στοστου ωραίοπολυαγαπημένου Δωρικόέαρος το εποχιακό άνθος. (μεσαίες) 24. Γι’ αυτό οι βροτοίάνθρωποι σε καλούνπροσφωνούν με την επωνυμίαεπωνυμίαν άνακτα, 25. Πάνα, δίκερο θεό με δύο κέρατα, που στέλνειςδημιουργείς τους συριγμούς των ανέμων. Kαι26. γιαΑυτό αυτόεπειδή έχειςκατέχεις την σφραγίδα που τυπώνεισημαδεύει τοντα πάντα στον Κόσμοκόσμο. Εισάκουσέ27. μας,Άκουσέ μάκαρμε μακάριε, και σώζεσώσε τους μύστεςμυημένους με την ικετηρίδαικετευτική φωνή.»
}}
|
