Ισαβέλλα της Καστίλης, δούκισσα της Υόρκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες προσώπου}} Η '''Ισαβέλλα της Καστίλης, δούκισσα της Υόρκης''' (1355 - 23 Δεκεμβρίου ...
 
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Ισαβέλλα της Καστίλης, δούκισσα της Υόρκης''' ([[1355]] - [[23 Δεκεμβρίου]] [[1392]]) από τον [[Καστιλιανός Οίκος της Ιβρέα|Καστιλιανό Οίκος της Ιβρέα]] ήταν η μικρότερη από τηςτις τρεις κόρες του [[Πέτρος της Καστίλης|Πέτρου της Καστίλης]] και της ερωμένης και πρώτης συζύγου του Μαρία ντεδε Παντίγια (πέθανεαπεβ. το 1361). Η μεγαλύτερη αδελφή της [[Κωνσταντία της Καστίλης, δούκισσα του Λάνκαστερ|Κωνσταντία]] παντρεύτηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 1371 τον Πλανταγενέτη[[Ιωάννης πρίγκιπατης Γάνδης|Ιωάννη των Πλανταγενετών]] ''της Γάνδης'', τρίτο γιο του [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας]] και της [[Φιλίππη του Αινώ|Φιλίππης του Αινώ.]]<ref>Richardson II 2011, pp. 75–7; Pugh 1988, p. 89.</ref> Ο γαμπρός της [[Ιωάννης της Γάνδης]] διεκδίκησε τον θρόνο της Καστίλης μετά τον θάνατο του πατέρα της (1372).
 
==Βιογραφία==
 
Η Ισαβέλλα συνόδευσε την μεγαλύτερη αδελφή της Κωνσταντία στην [[Αγγλία]] στις 11 Ιουλίου 1372 και παντρεύτηκε η ίδια σε ηλικία 17 ετών τον [[Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ|Εδμόνδο του Λάνγκλεϊ, 1ο δούκα της Υόρκης]] έναν από τους μικρότερους αδελφούς του Ιωάννη της Γάνδης, 5ο γιο του Εδουάρδου Γ΄ και της Φιλίππης του Αινώ. Ο λόγος του διπλού γάμου ήταν οι αυξημένες διεκδικήσεις των Πλανταγενετών της Αγγλίας στον θρόνο της Καστίλης.<ref>Tuck 2004; Pugh 1988, pp. 89–90.</ref> Η Ισαβέλλα και ο Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ σύμφωνα με τον ιστορικό Πιουκ ήταν ''"αταίριαστο ζευγάρι"''.<ref>Pugh 1988, p. 89.</ref> Η Ισαβέλλα είχε παράνομη σχέση με τον ετεροθαλή αδελφό του [[Ριχάρδος Β΄ της Αγγλίας|Ριχάρδου Β΄ της Αγγλίας]] Τζων Χόλλαντ, 1ο δούκα του Έξετερ (πέθανε το 1400) τον οποίο ο Πιουκ περιγράφει ''"παράνομο και βίαιο"'', ο χρονικογράφος Τόμας Ουαλσινγκχαμ επιπλέον σημειώνει ότι η σχέση αυτή μαύρισε σκληρά την φήμη της. Ο Πιου καταλήγει ότι η πιθανότητα να είναι ο Τζων Χόλλαντ ο πατέρας του αγαπημένου γιου της Ισαβέλλας Ριχάρδου του Κέιμπριτζ ''"δεν πρέπει να αγνοηθεί"''.<ref>Pugh 1988, pp. 90–1; Harriss 2004; Tuck 2004.</ref>
 
Γραμμή 11 ⟶ 10 :
 
==Οικογένεια==
Ο Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ και η Ισαβέλλα της Καστίλης απέκτησαν τέκνα:
 
* [[Εδουάρδος του Νόργουιτς]], παντρεύτηκενυμφεύτηκε σε πρώτο γάμο την Ισαβέλλα της Πορτογαλίας, αλλά ο γάμος ακυρώθηκε,· παντρεύτηκενυμφεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Φιλίππη Μοχούν, τρίτη κόρη του Τζων Μοχούν, 2ου λόρδου του Μοχούν (1320 - 1375) και της Ισαβέλας Μπούργκες (πέθανεαπεβ. στις 4 Οκτωβρίου 1404), κόρη του Βαρθολομαίου Μπούργκες, 3ου βαρόνου του Μπούργκες (1304 - 1355). Ο Εδουάρδος είχε προσφέρει σημαντικές στρατιωτικές υπηρεσίες στους βασιλείς Ριχάρδο Β΄, Ερρίκο Δ΄ και Ερρίκο Ε΄ και έπεσε στην ''μάχη του Αζινκούρ'' στις 25 Οκτωβρίου 1415.<ref>Anthony Emery, Greater Medieval Houses of England and Wales, 1300-1500: East Anglia, Central England and Wales, Vol. 2, (Cambridge University Press, 2000), 240.</ref>
Ο Εδμόνδος του Λάνγκλεϊ και η Ισαβέλλα της Καστίλης απέκτησαν :
* [[Κωνσταντία της Υόρκης|Κωνσταντία]], παντρεύτηκε τον Τόμας Ντεσπένσερ, 1ο κόμη του Γκλόστερ (1373 - 1400), τρίτο, αλλά μεγαλύτερο επιζήσαντα γιο του Εδουάρδου Ντεσπένσερ και της Ελισάβετ Μπούργκες με τον οποίο απέκτησε τον Ριχάρδο, την Ισαβέλλα και την Ελισάβετ.<ref>Richardson II 2011, pp. 75–8.</ref> Η Κωνσταντία αναμείχτηκεαναμείχθηκε σε συνωμοσία για την απαγωγή του νεαρού Εδμόνδου Μόρτιμερ, 5ου κόμη του Μαρς, έμπλεξεστην οποία ενέπλεξε κατόπιν και τον μεγαλύτερο αδελφό της Εδουάρδο του Νόργουιτς. Μετά τον θάνατο του συζύγου της παντρεύτηκε -ή ζούσε σαν ερωμένη- με τον Εδμόνδο Χόλλαντ, 4ο κόμη του Κεντ (1382 - 1408), και μαζί του απέκτησε μια κόρη, την Ελεονώρα Χόλλαντ (πέθανεαπεβ. το 1459), που παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Τάκετ, 5ο βαρόνο του Αούντλει.<ref>Richardson II 2011, pp. 75–8, 500–1; Pugh 1988, p. 79.</ref>
 
* [[Ριχάρδος του Κέιμπριτζ|Ριχάρδος]], παντρεύτηκενυμφεύτηκε την [[Άννα Μόρτιμερ]] και αποκεφαλίστηκε στις 5 Αυγούστου 1415 για τον ρόλο του στην ''εξέγερση του Σαουθάμπτον''.
*[[Εδουάρδος του Νόργουιτς]], παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Ισαβέλλα της Πορτογαλίας αλλά ο γάμος ακυρώθηκε, παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Φιλίππη Μοχούν, τρίτη κόρη του Τζων Μοχούν, 2ου λόρδου του Μοχούν (1320 - 1375) και της Ισαβέλας Μπούργκες (πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1404) κόρη του Βαρθολομαίου Μπούργκες, 3ου βαρόνου του Μπούργκες (1304 - 1355). Ο Εδουάρδος είχε προσφέρει σημαντικές στρατιωτικές υπηρεσίες στους βασιλείς Ριχάρδο Β΄, Ερρίκο Δ΄ και Ερρίκο Ε΄ και έπεσε στην ''μάχη του Αζινκούρ'' στις 25 Οκτωβρίου 1415.<ref>Anthony Emery, Greater Medieval Houses of England and Wales, 1300-1500: East Anglia, Central England and Wales, Vol. 2, (Cambridge University Press, 2000), 240.</ref>
*[[Κωνσταντία της Υόρκης]], παντρεύτηκε τον Τόμας Ντεσπένσερ, 1ο κόμη του Γκλόστερ (1373 - 1400), τρίτο αλλά μεγαλύτερο επιζήσαντα γιο του Εδουάρδου Ντεσπένσερ και της Ελισάβετ Μπούργκες με τον οποίο απέκτησε τον Ριχάρδο, την Ισαβέλλα και την Ελισάβετ.<ref>Richardson II 2011, pp. 75–8.</ref> Η Κωνσταντία αναμείχτηκε σε συνωμοσία για την απαγωγή του νεαρού Εδμόνδου Μόρτιμερ, 5ου κόμη του Μαρς, έμπλεξε κατόπιν και τον μεγαλύτερο αδελφό της Εδουάρδο του Νόργουιτς. Μετά τον θάνατο του συζύγου της παντρεύτηκε ή ζούσε σαν ερωμένη με τον Εδμόνδο Χόλλαντ, 4ο κόμη του Κεντ (1382 - 1408), μαζί του απέκτησε μια κόρη την Ελεονώρα Χόλλαντ (πέθανε το 1459) που παντρεύτηκε τον Ιάκωβο Τάκετ, 5ο βαρόνο του Αούντλει.<ref>Richardson II 2011, pp. 75–8, 500–1; Pugh 1988, p. 79.</ref>
*[[Ριχάρδος του Κέιμπριτζ]], παντρεύτηκε την [[Άννα Μόρτιμερ]] και αποκεφαλίστηκε στις 5 Αυγούστου 1415 για τον ρόλο του στην ''εξέγερση του Σαουθάμπτον''.
 
==Τέχνη==
 
Η Ισαβέλλα της Καστίλης παρουσιάζεται συμβολικά να βρίσκεται στην ζωή στα τέλη Δεκεμβρίου 1399 την εποχή της ''Επιφανούς Εξέγερσης'' στο έργο του [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ]] ''"Ριχάρδος Β΄, Πράξη Ε΄"''.
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
* Cokayne, George Edward (1959). The Complete Peerage, edited by Geoffrey H. White. XII(2). London: St. Catherine Press.
* Harriss, G.L. (2004). Richard, earl of Cambridge (1385–1415). Oxford Dictionary of National Biography.
* Pugh, T.B. (1988). Henry V and the Southampton Plot of 1415. Alan Sutton.
* Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.). Salt Lake City.
* Tait, James (1896). 'Plantagenet', Edward. 45. Dictionary of National Biography, 1885–1890. pp. 401–4.
* Tuck, Anthony (2004). Edmund , first duke of York (1341–1402). Oxford Dictionary of National Biography.
* Weir, Alison (2011). Britain's Royal Families: The Complete Genealogy. London.
* Liss, Peggy K., Isabel the Queen, New York: Oxford University Press, 1992.
* Reston, James, Dogs of God, New York: Doubleday, 2005.
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Isabella of Castile, Duchess of York}}
 
{{Authority control}}
*Cokayne, George Edward (1959). The Complete Peerage, edited by Geoffrey H. White. XII(2). London: St. Catherine Press.
*Harriss, G.L. (2004). Richard, earl of Cambridge (1385–1415). Oxford Dictionary of National Biography.
*Pugh, T.B. (1988). Henry V and the Southampton Plot of 1415. Alan Sutton.
*Richardson, Douglas (2011). Magna Carta Ancestry: A Study in Colonial and Medieval Families, ed. Kimball G. Everingham. II (2nd ed.). Salt Lake City.
*Tait, James (1896). 'Plantagenet', Edward. 45. Dictionary of National Biography, 1885–1890. pp. 401–4.
*Tuck, Anthony (2004). Edmund , first duke of York (1341–1402). Oxford Dictionary of National Biography.
*Weir, Alison (2011). Britain's Royal Families: The Complete Genealogy. London.
*Liss, Peggy K., Isabel the Queen, New York: Oxford University Press, 1992.
*Reston, James, Dogs of God, New York: Doubleday, 2005.
 
[[Κατηγορία:Καστιλιανός Οίκος της ΥόρκηςΙβρέα]]