Ντούλσε του Λεόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Ντούλσε''' ή '''Αλδόνθα''' (γεννημένη το 1195) από τον [[Καστιλιανός Οίκος της Ιβρέα|Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα]] ήταν η δεύτερη κόρη του [[Αλφόνσος Θ΄ τηςτου Λεόν|Αλφόνσου Θ΄ τηςτου Λεόν]] από την πρώτη σύζυγό του, [[Θηρεσία της Πορτογαλίας, βασίλισσα της Λεόν|Θηρεσία της Πορτογαλίας]]. Ανατράφηκε στην Πορτογαλία με τη μητέρα της, μετά το διαζύγιο των γονιών της, μαζί με τον αδελφό της Φερδινάνδο, ενώ η αδελφή της [[Σάντσα, πριγκίπισσα του Λεόν|Σάντσα]] μεγάλωσε στο βασίλειο του πατέρα τους το 1195.<ref> Salvador Martínez, 32–33.</ref><ref> Yáñez Neira, 53.</ref>
 
Μετά το θάνατο του αδελφού της Ντούλσε το 1214, ο Αλφόνσος ονόμασε κληρονόμο του τον ετεροθαλή αδερφό της, επίσης [[Φερδινάνδος Γ΄ της Καστίλης|Φερδινάνδο]], κληρονόμο του, παραχωρώντας του τον τίτλο του Ινφάντη το 1216. Το 1217, με την υποστήριξη της αριστοκρατίας, ο Αλφόνσος έδωσε στις κόρες του Σάντσα και Ντούλσε τα χωριά της Portela de San Juan, Burgo de Ribadavia και Allariz, για να κυβερνηθούν από αυτές μέχρι το θάνατό τους, με τα οποία θα επανέλθουν στον θρόνο.<ref> Yáñez Neira, 54.</ref> Την ίδια χρονιά, η μητέρα του Φερδινάνδου, [[Βερεγγαρία της Καστίλης|Βερεγγαρία]], κληρονόμησε το στέμμα του Βασιλείου της Καστίλης, αλλά το παραχώρησε στον γιο της, ο οποίος ανακηρύχθηκε βασιλιάς στο [[Βαγιαδολίδ]] στις 2 Ιουλίου. Με τον κληρονόμο του βασιλείου του να κυριαρχεί σε άλλο τόπο, ο Αλφόνσος προσπάθησε να κάνει τις μεγαλύτερες κόρες του κοινούς κληρονόμους του. Στη Συνθήκη του Μπορονάλ που συνάφθηκε με την Πορτογαλία το 1219, ο Αλφόνσος δηλώνει ρητά ότι εάν πέθαινε, η Πορτογαλία πρέπει να σεβαστεί τη συμφωνία με τις κόρες του.
 
Μετά το θάνατο του Αλφόνσου στις 24 Σεπτεμβρίου 1230, ο λαός τηςτου Λεόν, ο οποίος είχε δεσμευθεί με τον Φερδινάνδο το 1206, αρνήθηκε να αναγνωρίσει τις κόρες του, και με τη σειρά τους παραχώρησαν τα δικαιώματά τους στην βασιλεία τους στον ετεροθαλή αδελφό τους. Ήταν τριάντα πέντε ετών τότε. Η συμφωνία αυτή, διαπραγμάτευση στη Valencia de Don Juan με τη Βερεγγαρία, μητέρα του βασιλιά, και τη Θηρεσία, με τη Σάντσα και τη Ντούλσε παρούσες, είναι γνωστό ως η «Συμφωνία των μητέρων».<ref> Salvador Martínez, 32–33.</ref> Η συνθήκη υπογράφηκε ως αποζημίωση και ο Φερδινάνδος υποσχέθηκε έναν ετήσιο μισθό των 30.000 maravedíes σε καθεμιά από τις αδελφές και την κυριαρχία ορισμένων κάστρων. Αργότερα, η Ντούλσε έγινε μοναχή μαζί με την αδερφή της.
 
==Βιβλιογραφία==