Η Παναγία των Παρισίων (ταινία, 1996): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
Με παραγωγή που έγινε στην περίοδο γνωστή και ως [[Αναγέννηση της Disney]], η ταινία θεωρείται ως μια από τις πιο σκοτεινές ταινίες κινουμένων σχεδίων της Disney λόγω των ώριμων θεμάτων της, παρόμοιων θεμάτων ταινιών όπως ''[[Το Μαύρο Καζάνι]]''<ref name="ReferenceA">{{cite news|title=I've Got a Hunch That This Is a New Disney Masterpiece|date=12 Ιουλίου 1996|location=London, England|work=The Daily Mail|page=44}}</ref> και κυκλοφόρησε την ίδια περίοδο των '90s, όπου τα πρώτα επεισόδια της δημοφιλούς σειράς της Disney ''Gargoyles'', με την ιδίου βαθμού "σκοτεινότητα", προβάλλονταν στην Αμερικανική τηλεόραση.
 
Σκηνοθέτες της ταινίας είναι οι [[Γκάρι Τρούσντεϊλ]] και [[Κερκ Γουάις]], οι οποίοι είχαν σκηνοθετήσει την ''[[Η Πεντάμορφη και το Τέρας (ταινία, 1991)|Πεντάμορφη και το Τέρας]]'', ενώ ο παραγωγός είναι ο [[Ντον Χαν]], παραγωγός τόσο της ''Πεντάμορφης και του Τέρατος'' όσο και του ''[[Ο Βασιλιάς των Λιονταριών|Βασιλιά των Λιονταριών]]''. Η σύνθεση των τραγουδιών της ταινίας ανήκει στον [[Άλαν Μένκεν]] και οι στίχοι στον [[Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ]]. Στους χαρακτήρες της ταινίας δανείζουν τις φωνές τους οι [[Τομ Χουλς]], [[Ντέμι Μουρ]], [[Τόνι Τζέι]], [[Κέβιν Κλάιν]], [[Πολ Καντέλ]], [[Τζέισον Αλεξάντερ]], [[Τσαρλς Κίμπουργκ]], [[Ντέιβιντ Όγκντεν Στιρς]] και [[Μαίρη Γουίκς]] (στον τελευταίο της κινηματογραφικό ρόλο).
 
''Η Παναγία των Παρισίων'' κυκλοφόρησε στις 21 Ιουνίου 1996 με θετικές κριτικές και εμπορική επιτυχία. Τα ακαθάριστα έσοδά της ξεπέρασαν τα $325 εκατομμύρια παγκοσμίως και ήταν η πέμπτη υψηλότερη κυκλοφορία με ακαθάριστα έσοδα του 1996. Έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Μουσικής και Χρυσής Σφαίρας για Καλύτερη Μουσική. Μια πιο σκοτεινή προσαρμογή της ταινίας για το θέατρο γράφτηκε και σκηνοθετήθηκε από τον Τζέιμς Λαπίν στο Βερολίνο με παραγωγό την εταιρία Disney Theatrical Productions. Η παράσταση είχε τον τίτλο ''Der Glöckner von Notre Dame'' και έπαιξε από το 1999 μέχρι το 2002. Μια συνέχεια της ταινίας κυκλοφόρησε κατευθείαν σε βίντεο το 2002 με τίτλο ''[[Η Παναγία των Παρισίων ΙΙ]]''.
Γραμμή 72:
Μετά το τέλος της ταινίας ''[[Η Πεντάμορφη και το Τέρας (ταινία, 1991)|Η Πεντάμορφη και το Τέρας]]'', ο [[Γκάρι Τρούσντεϊλ]] εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και έκανε διάλειμμα από τη σκηνοθεσία αντί να περάσει τους επόμενους μήνες στη δημιουργία του ''[[Ο Βασιλιάς των Λιονταριών|Βασιλιά των Λιονταριών]]''.<ref>{{cite news|url=http://variety.com/1995/film/features/disney-signs-up-more-toon-talent-99129197/ | title=DISNEY SIGNS UP MORE TOON TALENT | author=Variety Staff | publisher=Variety|date=5 Νοεμβρίου 1995| accessdate=3 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Έπειτα από αυτό, ο Τρουσντεϊλ και ο [[Κερκ Γουάις]] επιχείρησαν να φτιάξουν μια ταινία κινουμένων σχεδίων για τον [[Ορφέας|Ορφέα]] με τον τίτλο ''Ένα τραγούδι της θάλλασας'', βασισμένη στην [[Ελληνική μυθολογία]].<ref>{{cite web|url=http://www.tcm.com/tcmdb/person/194360%7C0/Gary-Trousdale/milestones.html | title=Milestones for Gary Trousdale | accessdate=3 Φεβρουαρίου 2015 | publisher=Turner Classic Movies}}</ref> Το σχέδιο δεν προχώρησε αλλά ενώ δούλευαν πάνω στην ιδέα, καλέσθηκαν να συναντήσουν τον Κάτζενμπεργκ. "Εκείνη την περίοδο", εξηγεί ο Τρουσντεϊλ, "ενώ δουλεύαμε πάνω στην ιδέα [για τον Ορφέα], λάβαμε ένα τηλεφώνημα από τον Τζέφρι. Είπε 'Παιδιά, εγκαταλείψτε ό,τι κάνετε - τώρα δουλεύετε πάνω στον ''καμπούρη''<nowiki>'</nowiki>".<ref>{{Cite news |last= Brunt |title=Directors Explain Choice for Grim Story|newspaper=Rocky Mountain News |via=HighBeam Research |accessdate=3 Φεβρουαρίου 2015 |date=21 Ιουνίου 1996 |first= Jonathan |url=http://www.highbeam.com/doc/1G1-67792575.html}}</ref> Σύμφωνα με τον Γουάις, πίστεψαν ότι η ταινία είχε "μεγάλες δυνατότητες...αξέχαστους χαρακτήρες, ένα πραγματικά απίστευτο σκηνικό, δυνατότητα για φανταστικά γραφικά και πολύ συναίσθημα"<ref name="Disney DVD">Don Hahn, Gary Trousdale, Kirk Wise (2002). The Making of "The Hunchback of Notre Dame" (DVD) (Documentary film). Burbank, California: Walt Disney Home Entertainment. B00005TN8K.</ref>
 
Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1993.<ref name="SouthernBaptists">{{cite news|url=http://articles.orlandosentinel.com/1996-06-21/news/9606210071_1_southern-baptist-hunchback-baptist-convention | title='Hunchback' Arrives At Right Time For Disney | last=Pinksy | first=Mark | publisher=The Orlando Sentinel| date=21 Ιουνίου 1996 | accessdate=3 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Τον Οκτώβριο του 1993, οι σκηνοθέτες Τρούσντεϊλ και Γουάις και ο καλλιτεχνικός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Γκόετζ μαζί με τους Ρόι Κόνλι, Εντ Χέρτνερ, Γουίλ Φιν, Άλαν Μένκεν και Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ, ταξίδεψαν στο Παρίσι για δέκα μέρες. Οι τρεις μέρες ήταν αφιερωμένες στην εξερεύνηση της Παναγίας των Παρισίων, συμπεριλαμβανομένου και μιας ιδιωτικής ξενάγησης σε σπάνια ειδωμένα από κόσμο περάσματα, κλιμακοστάσια, πύργους και κρυμμένα δωμάτια, όπου ο Ουγκώ έδρασε. Επισκέφτηκαν επίσης το Μέγαρο της Δικαιοσύνης αλλά και την αυθεντική τοποθεσία της Αυλής των Θαυμάτων.{{sfn|Robello|1996|p=98}}
 
=== Σενάριο ===
Γραμμή 85:
Μια από τις πρώτες αλλαγές που έγιναν για να συμβιβαστεί η ιστορία με το αίτημα της Disney, ήταν να μετατραπεί ο Φρόλο σε δικαστή παρά σε αρχιδιάκονο έτσι ώστε να αποφευχθούν οποιουδήποτε είδους θρησκευτικές ευαισθησίες όταν θα τελείωνε η ταινία.<ref>{{cite book | url=http://books.google.com/books?id=fTI1yeZd-tkC&pg=PA117&dq=jerry+beck+hunchback&hl=en&sa=X&ei=hFd1VOiyC8qdgwTtnITIAw&ved=0CB8Q6AEwAA#v=onepage&q=jerry%20beck%20hunchback&f=false | title=The Animated Movie Guide | last=Beck | first=Jerry | date=2005 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015 | publisher=Chicago Review Press | pp=116–17 | isbn=978-1556525919}}</ref> "Καθώς μελετούσαμε τους χαρακτήρες, ειδικά τον Φρόλο, οπωσδήποτε ανακαλύψαμε πολλούς ιστορικούς παραλληλισμούς με το είδος μανίας που είχαμε: με τον Ομοσπονδιακό Νότο, τη Ναζιστική Γερμανία, διαλέξτε και πάρτε," εξήγησε ο Γουάις. "Αυτά τα πράγματα επηρέασαν τον τρόπο σκέψης μας."<ref name= Dretzka>{{cite news|url= http://articles.chicagotribune.com/1996-06-16/news/9606160076_1_quasimodo-hunchback-phoebus | title=`Hunchback' For The '90s | last=Dretzka | first=Gary | newspaper=Baltimore Sun | date=16 Ιουνίου 1996 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Ο παραγωγός Ντον Χαν εκτιμά ότι η έμπνευση για τον Φρόλο ήρθε από την ερμηνεία του [[Ρέιφ Φάινς]] ως Άμον Γκετ στην ταινία ''[[Η Λίστα του Σίντλερ]]'', ο οποίος δολοφονούσε Ιουδαίους ενώ ταυτόχρονα ποθούσε την Ιουδαία υπηρέτριά του.<ref name="Hunch"/>
 
Για την σκηνή στο άνοιγμα της ταινίας, ο βετεράνος ιστορικός της Disney, Μπέρνι Μάτισον, κατασκεύασε μια αποτελεσματική σκηνή η οποία κάλυπτε πολλά αλλά ο υπεύθυνος του στούντιο [[Τζέφρι Κάτζενμπεργκ]] ένιωθε ότι κάτι έλειπε. Ακολουθώντας τη συμβουλή του Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ να προσθέσει μουσική στη σκηνή, οι Γάλλοι σχεδιαστές κινουμένων σχεδίων Πολ και Γκαετάν Μπριζί δημιούργησαν μια σκηνή πάνω στη μουσική των Μένκεν και ΣουόρτζΣβαρτζ, η οποία οδήγησε στο τραγούδι "Στα σκαλιά της Παναγιάς" (The Bells of Notre Dame).<ref name="Norman"/> Ο στιχουργός ΣουόρτζΣβαρτζ δούλεψε στενά με τη συγγραφική ομάδα προτείνοντας ακόμη ότι το κοινό θα έπρεπε να παραμείνει να αναρωτιέται το τι θα έκανε ο Φοίβος πριν σβήσει τον πυρσό στο νερό όταν αψήφησε τον Φρόλο.{{sfn|Laird|2014|pp=240}}
 
Μια άλλη αλλαγή, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν το τέλος της ταινίας. Ενώ ο Φρόλο πεθαίνει και έχει το ίδιο τέλος με το βιβλίο - φτιάχτηκε ακόμη πιο τρομακτικό στην ταινία - ο Κουασιμόδος και η Εσμεράλδα γλιτώνουν τις ζωές τους και έχουν ευτυχισμένο τέλος. Το αναθεωρημένο τέλος βασίστηκε εν μέρη στο λιμπρέτο του ιδίου του Βίκτωρος Ουγκώ για μια όπερα, όπου επέτρεψε στον Λοχαγό Φοίβο να σώσει την Εσμεράλδα από την εκτέλεσή της.
Γραμμή 94:
Ο Μάντι Πατίνκιν προσεγγίστηκε για τον ρόλο του Κουασιμόδου, αλλά το στυλ ερμηνείας για τον ρόλο συγκρούστηκε με τις απαιτήσεις των παραγωγών και ο Πατίνκιν δήλωσε: "Ήμουν εκεί απλά για ένα δοκιμαστικό και είπα 'Δεν μπορώ να το κάνω αυτό'."<ref>{{cite news|url=http://articles.latimes.com/1997-03-16/news/tv-38764_1_chicago-hope | title=The Hunchback From Hope | last=King | first=Susan | newspaper=Los Angeles Times | date=16 Μαρτίου 1997 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Ο Τομ Χουλς προσλήφθηκε τότε ως Κουασιμόδος και του επιτράπηκε να τραγουδήσει ο ίδιος τα τραγούδια του ρόλου αφού πρώτα του ζητήθηκε να κάνει ένα ντέμο του τραγουδιού "Φεύγω" (Out there).<ref>{{cite news|url= http://books.google.com/books?id=pAkEAAAAMBAJ&pg=PA64&lpg=PA64&dq=tom+hulce+billboard&source=bl&ots=uwP1z4eb10&sig=eMv-xnKu1bUOA-vqA9ZMISwO7eA&hl=en&sa=X&ei=mmBJVPWcOqnJ8AGz_IGAAg&ved=0CDEQ6AEwBw#v=onepage&q=tom%20hulce%20billboard&f=false | title= Tom Hulce gives voice to singing Quasimodo in `Hunchback' | last=McCormick | first=Moira | publisher=Billboard | date=6 Ιουλίου 1996 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015 | volume=Volume 108 | issue=27 | pages=64}}</ref>
 
Επιθυμώντας μια διαφορετική, πιο βραχνή φωνή από τις προηγούμενες που χρησιμοποιήθηκαν για κεντρικές ηρωίδες σε ταινίες της Disney,<ref name="dvdcommentary"/> η [[Ντέμι Μουρ]] προσλήφθηκε για το ρόλο της Εσμεράλδας και συναντήθηκε με τον Μένκεν και τον ΣουόρτζΣβαρτζ για τα τραγούδια. Μετά από αρκετές δοκιμαστικές ηχογραφήσεις, η ηθοποιός, σύμφωνα με τον ΣουόρτζΣβαρτζ, είπε: "Καλύτερα να προσλάβετε κάποια άλλη". Έτσι, για την ερμηνεία των τραγουδιών της Εσμεράλδας προσλήφθηκε η τραγουδίστρια του "New York City cabaret", Χάιντι Μόλενχορ.<ref>{{cite news|url=http://articles.sun-sentinel.com/1996-04-19/entertainment/9604170510_1_demi-moore-hunchback-ovarian-cancer | title=No Singing For Demi Moore | work=Tribune Media Services | publisher=Sun-Sentinel | date=19 Απριλίου 1996 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref>
 
Ο Βρετανός ηθοποιός Τόνι Τζέι, ο οποίος δήλωσε για τον ρόλο του ως Φρόλο ως την "προσφορά του για την αθανασία",<ref>{{cite news|url=http://articles.latimes.com/2006/aug/20/local/me-jay20 | title=Tony Jay, 73; Veteran Voice Actor in Film and Video Games | last=Nelson | first=Valerie | newspaper=Los Angeles Times | date=20 Αυγούστου 2006 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> προσλήφθηκε από τους σκηνοθέτες μετά τη συνεργασία τους στην ταινία ''Η Πεντάμορφη και το Τέρας''. Όταν είδαν την ερμηνεία του ως Θείος Έρνι στο μιούζικαλ ''The Who's Tommy'', ο ηθοποιός του [[Μπρόντγουεϊ]] Πολ Καντέλ επιλέχθηκε για τη φωνή του Κλοπίνου.<ref name="dvdcommentary">Trousdale, Gary; Wise, Kirk; and Hahn, Don (2003). DVD audio commentary for ''The Hunchback of Notre Dame''. Walt Disney Home Entertainment.</ref>
Γραμμή 107:
 
=== Μουσική ===
Έχοντας δουλέψει στην ταινία ''[[Ποκαχόντας (ταινία, 1995)|Ποκαχόντας]]'' για ένα χρόνο, οι [[Άλαν Μένκεν]] και [[Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ]], σύμφωνα με τον ΣουόρτζΣβαρτζ, είχαν πολλές προτάσεις για να δουλέψουν σε ταινίες αλλά διάλεξαν να δουλέψουν στην ''Παναγία των Παρισίων'' γιατί τους τράβηξαν τα υποκείμενα θέματά της για την κοινωνία των απόκληρων αλλά και η προσπάθεια του Κουασιμόδου να ελευθερωθεί από την ψυχολογική καταπίεση του Φρόλο.<ref>{{cite web|url=http://www.stephenschwartz.com/wp-content/uploads/2010/08/disney-hunchback-movie2.pdf | title=Stephen Schwartz Comments on Disney’s "The Hunchback of Notre Dame" | publisher=stephenschwartz.com | date=Αύγουστος 2010 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref>
 
Η ταινία έχει πολλά μουσικά μοτίβα κατά τη διάρκειά της, τα οποία "χαιρετούν" μπαίνοντας και βγαίνοντας μέσα σε κομμάτια μουσικής και έχοντας ποικίλες χροιές ανάλογα με τη δράση και την ιστορία της ταινίας στο συγκεκριμένο σημείο. Το soundtrack της ταινίας περιλαμβάνει κομμάτια σε σύνθεση του Άλαν Μένκεν και τραγούδια σε στίχους των Άλαν Μένκεν και ΣουόρτζΣβαρτζ. Τα τραγούδια τα οποία περιλαμβάνονται σε αυτό είναι: "Στα σκαλιά της Παναγιάς" (The Bells of Notre Dame) για τον Κλοπίνο, "Φεύγω" (Out There) για Κουασιμόδο και Φρόλο, "Τζουμ Τριάλα" (Topsy Turvy) επίσης για τον Κλοπίνο, "Η Προσευχή της Εσμεράλδας" (God Help the Outcasts) για την Εσμεράλδα, "Λάμψη του Ουρανού/Σκοτάδι του Άδη" (Heaven's Light/Hellfire) για Κουασιμόδο, Ιερέα και Φρόλο, "Είσαι τυπάς" (A Guy Like You) για τα γκαργκόιλ και "Η Αυλή των Θαυμάτων" (The Court of Miracles) για τον Κλοπίνο και τους τσιγγάνους.<ref>{{cite web|title=The Hunchback of Notre Dame - Greek Soundtrack|url=http://castalbums.org/recordings/-1996-Greek-Soundtrack/16033|publisher=Cast Albums|accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref><ref>{{cite web|title=The Hunchback Of Notre Dame: An Original Walt Disney Records Soundtrack|url=http://www.amazon.com/The-Hunchback-Notre-Dame-Soundtrack/dp/B000001M31|publisher=Amazon|accessdate=February 4, 2015}}</ref>
 
Τρία τραγούδια που γράφτηκαν για την ταινία απορρίφθηκαν και δεν προστέθηκαν στην εξέλιξη της ιστορίας. Οι Τρουσντεϊλ και Γουάις δεν ήταν βέβαιοι για το ποιο μουσικό κομμάτι θα ήταν κατάλληλο για την τρίτη πράξη, παρόλο που οι Μένκεν και ΣουόρτζΣβαρτζ έγραψαν δυο ερωτικά τραγούδια, "Σε ένα μέρος θαυμάτων" (In a Place of Miracles) και "Όσο υπάρχει φεγγάρι" (As Long as There's a Moon), για την Εσμεράλδα και τον Φοίβο. Ο Τρουσντεϊλ και ο Γουάις ένιωθαν ότι το τραγούδι θα αφαιρούσε από τον Κουασιμόδο τον πρωραγωνιστικό ρόλο<ref>{{cite news|url=http://www.deseretnews.com/top/2407/15/As-Long-As-Theres-a-Moon-The-Hunchback-of-Notre-Dame-15-Disney-songs-that-were-cut-before-they.html | title=15 Disney songs that were cut before they ever made it onto the big screen | last=Hickens | first=Jackie | publisher=Deseret News | date=6 Απριλίου 2014 | accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> και τελικά αποφάσισαν να τραγουδάει ο Κλοπίνος κατά τη διαδρομή του Κουασιμόδου και του Φοίβου στην εκτέλεσή τους επειδή βρήκαν το κρησφύγετο των τσιγγάνων.{{sfn|Laird|2014|pp=244}} Οι Μένκεν και ΣουόρτζΣβαρτζ έγραψαν επίσης και το τραγούδι "Όταν" (Someday) το οποίο αρχικά προοριζόταν για την ταινία, αλλά οι σκηνοθέτες επιθυμούσαν ένα θρησκευτικό τραγούδι να ακουστεί μέσα στον ναό κι έτσι το "Όταν" μεταφέρθηκε στους τίτλους τέλους της σειράς.{{sfn|Laird|2014|pp=242}} Το R&B συγκρότημα All-4-One ηχογράφησε το τραγούδι για τους τίτλους τέλους για την κυκλοφορία της ταινίας στις Ηνωμένες Πολιτείες,<ref>{{cite press release|url=http://www.thefreelibrary.com/GRAMMY+AWARD-WINNING+GROUP+ALL-4-ONE+TO+PERFORM+FIRST+SINGLE+FROM+THE...-a018234004|title=Grammy Award-winning group All-4-One to perform first single from the Walt Disney Records soundtrack 'The Hunchback of Notre Dame'|work=PR Newswire|publisher=The Free Library|date=29 Απριλίου 1996|accessdate=4 Φεβρουαρίου 2015|location=Burbank, California}}</ref> και για την κυκλοφορία της ταινίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, το τραγούδι ηχογραφήθηκε από το Βρετανικό R&B γυναικείο συγκρότημα Eternal. Ο Λουίς Μιγκέλ ηχογράφησε μια ισπανική εκδοχή του τραγουδιού για την κυκλοφορία της ταινίας στη Λατινική Αμερική, η οποία έκανε μεγάλη επιτυχία.
 
==== Λίστα κομματιών ====
Γραμμή 202:
Η ιστοσελίδα συλλογής κριτικών [[Rotten Tomatoes]] έδωσε στην ταινία 73% θετική κατάταξη βασιζόμενη σε 51 κριτικές με την πλειοψηφία αυτών να δηλώνει "Η υιοθέτηση από την Disney του κλασσικού έργου του Βίκτωρος Ουγκώ στην οθόνη είναι εντυπωσιακά άνιση, αλλά τα δυνατά οπτικά, τα σκοτεινά θέματα και τα μηνύματα ανοχής την κάνουν μια πιο σοφιστική, για ένα μέσο παιδί, ταινία."<ref name="rt">{{cite web|url=http://www.rottentomatoes.com/m/1073037-hunchback_of_notre_dame/ | title=The Hunchback of Notre Dame&nbsp;— Rotten Tomatoes |work=Rotten Tomatoes | publisher=Flixster, Inc. | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Ο κριτικός Ρόγκερ Έμπερτ των ''Chicago Sun-Times'' έδωσε στην ταινία 4 αστέρια αποκαλώντας την "την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney από την κυκλοφορία της ''Πανέμορφης και του Τέρατος'' - μια στροβιλιστική, ανεβαστική, συναρπαστική ιστορία με μηνύματα που αγγίζουν την καρδιά τα οποία προκύπτουν μέσα από την κωμωδία και το τραγούδι."<ref>{{cite news|url=http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/19960621/REVIEWS/606210302/1023 | title=The Hunchback of Notre Dame | author=Ebert, Roger | date=21 Ιουνίου 1996 | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015 | work=Chicago Sun-Times | publisher=Sun Times Media Group}}</ref> Στην κριτική του για τους ''Chicago Tribune'', ο Τζιν Σίσκελ βαθμολόγησε την ταινία με 3,5/4 περιγράφοντας την ως "μια απροσδόκητα συναισθηματική, απλοποιημένη εκδοχή του μυθιστορήματος του Ουγκώ" με "αποτελεσματικά τραγούδια και, ναι, καλαίσθητο χιούμορ".<ref>{{cite web| title=Schwarzenegger Solidifies His Action-star Status With `Eraser' | last=Siskel | first=Gene | url=http://articles.chicagotribune.com/1996-06-21/entertainment/9606210128_1_eraser-special-effects-star | publisher=Chicago Tribune | date=21 Ιουνίου 1996 | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Ο Όουεν Γκλέιμπερμαν του ''Entertainment Weekly'' βαθμολόγησε την ταινία με Α στην κριτική του και την ονόμασε: "η καλύτερη 'σοβαρή' ταινία κινουμένων σχεδίων της Disney σε μια πολύπλεκτη εποχή [...] ένα παραμύθι περικυκλωμένο με συναισθήματα το οποίο ισορροπεί τη σκοτεινότητα και τη συναισθηματικότητα, το πάθος και τον θρίαμβο, με μυστηριώδη χάρη."<ref>{{cite web|url=http://www.ew.com/ew/article/0,,293063,00.html | last=Gleiberman | first=Owen | title=The Hunchback of Notre Dame Review | date=21 Ιουνίου 1996 | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015 | publisher=Entertainment Weekly}}</ref>
 
Ο Ρίτσαρντ Κόρλις του ''Time'' επαίνεσε την ταινία δίνοντάς της θετική κριτική δηλώνοντας: "το αποτέλεσμα είναι ένας μεγάλος καρτουνίστικος καθεδρικός, γεμάτος γκαρκγόιλ και προδοσία, απελπισμένη αγάπη και βασανισμένη λαγνεία" και επίσης προσθέτει ότι "ο [[Άλαν Μένκεν]] και ο [[Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ]] έγραψαν τη μεγαλύτερη και πιο επιβλητική μουσική για μια ταινία κινουμένων σχεδίων μέχρι τώρα".<ref>{{cite news| url=http://content.time.com/time/magazine/article/0,9171,984745,00.html | work=Time magazine | title=Cinema: A Grand Cartoon Cathedral - Disney's Hunchback Sets All Medieval Paris Aglow | date=24 Ιουνίου 1996 | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Ο Τσαρλς Σπένσερ από το ''The Daily Telegraph'' έδωσε επίσης θετική κριτική λέγοντας: "είναι συναρπαστικά δραματική και για μεγάλα διαστήματα ξεχνάς ότι βλέπεις κινούμενα σχέδια...μια εκθαμβωτική απόλαυση".<ref>{{cite news| url=http://www.movie-film-review.com/devfilm.asp?rtype=1&id=5649 | title=Movie Review: The Hunchback of Notre Dame | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015}}</ref> Το περιοδικό ''Variety'' ήταν επίσης θετικό στην κριτική του, δηλώνοντας ότι "υπάρχουν τόσα πολλά για να θαυμάσεις, χωρίς ούτε στο ελάχιστο να ρισκάρεις να χαθεί η ιστορία" και επίσης λέει: "αυτή η νέα ταινία θα πρέπει να εξασφαλίσει την κυριαρχία της Disney στα κινούμενα σχέδια και οι γνώστες του είδους, μικροί ή μεγάλοι, θα έχουν πολλά να γευτούν".<ref>{{cite news| url=http://variety.com/1996/film/reviews/the-hunchback-of-notre-dame-4-1200446001/ | work=Variety | title=Review: The Hunchback of Notre Dame | date=17 Ιουνίου 1996 | accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015}}</ref>
 
Εξετάζοντας επίσης τα σκοτεινά θέματα της ταινίας, η ''The Daily Mail'' αποκαλεί την ''Παναγία των Παρισίων'' "τη σκοτεινότερη εικόνα της Disney, με μια διεισδυτική ατμόσφαιρα φυλετικής έντασης, θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και υστερίας του όχλου" και "την καλύτερη μέχρι τώρα εκδοχή του μυθιστορήματος του Ουγκώ, ένα αριστούργημα κινουμένων σχεδίων και μια από τις μεγαλύτερες ταινίες μιούζικαλ".<ref name="ReferenceA"/> Η Τζάνετ Μάσλιν έγραψε στην κριτική της στους ''The New York Times'', "σε μια ταινία που φέρει ευδιάκριτες, σφοδρές ομοιότητες με άλλες πρόσφατες επιτυχίες της Disney, το Ηράκλειο έργο των κινηματογραφιστών επισκιάστηκε από το Σισύφειο πρόβλημα. Απλά δεν υπάρχει τρόπος να ευχαριστήσεις τα παιδιά με ένα καλό αίσθημα με αυτή την εκδοχή της ιστορίας."<ref>{{cite news|url=http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9901E3DE1539F932A15755C0A960958260&scp=70&sq=beauty%20and%20the%20beast&st=cse&pagewanted=print|last=Maslin|first=Janet|title=Film Review; The Dancing Gargoyles Romp and Wisecrack|date=11 Ιουνίου 1996|accessdate=6 Φεβρουαρίου 2015|work=The New York Times|publisher=The New York Times Company}}</ref>
Γραμμή 225:
| [[Όσκαρ]]
| Καλύτερης μουσικής
| [[Άλαν Μένκεν]] και [[Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ]]
| {{nom}}
|-
Γραμμή 246:
|-
| Καλύτερη μουσική
| Άλαν Μένκεν και Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ
| {{nom}}
|-
Γραμμή 282:
| Βραβεία ASCAP
| Καλύτερο Box Office
| Στίβεν ΣουόρτζΣβαρτζ
| {{won}}
|-