Επταετής Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι Γαλλοβρετανικές εχθροπραξίες έληξαν το 1763 με τη [[Συνθήκη των Παρισίων (1763)]], που περιελάμβανε διάφορες περίπλοκες ανταλλαγές εδαφών. Η Γαλλία είχε τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στα εδάφη της Νέας Γαλλίας και τη [[Γουαδελούπη]] και επέλεξε τη δεύτερη γιατί την προμήθευε με ζάχαρη. Αυτό βόλευε και τους Βρετανούς, αφού τα νησιά της Καραϊβικής τους προμήθευαν με άφθονη ζάχαρη και η παραχώρηση της Νέας Γαλλίας τουτους άφησε κυρίαρχους όλης της Βόρειας Αμερικής ανατολικά του Μισισιπή με την εξαίρεση της Νέας Ορλεάνης. Κατά το προηγούμενο έτος όμως η Γαλλία είχε συνάψει μυστική συνθήκη με την σύμμαχο της Ισπανία στην οποία παραχώρησε την δυτική [[Λουιζιάνα (Νέα Γαλλία)|γαλλική Λουιζιάνα]] με την [[Συνθήκη του Φονταινεμπλώ (1762)|συνθήκη του Φονταινεμπλώ]]. Παρόλ’ αυτά, το τέλος της απειλής της Νέας Γαλλίας και η επακόλουθη αναδιοργάνωση αυτών των αποικιών υπήρξε ένας από τους παράγοντες που επέτρεψαν την έκρηξη της [[Αμερικανική Επανάσταση|Αμερικανικής Επανάστασης]]. Η Ισπανία έχασε τον έλεγχο της Φλόριντα (πέρασε στα χέρια των Βρετανών) αλλά πήρε τη Νέα Ορλεάνη και την περιοχή της Λουϊζιάνας δυτικά του Μισισιπή από τους Γάλλους. Η Γαλλία επίσης επέστρεψε τη [[Μινόρκα]] στους Βρετανούς.