Ρεκονκίστα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
{{plainlist |
* [[Βασίλειο των Αστουριών]]
* [[Βασίλειο τηςτου Λεόν]]
* [[Βασίλειο της Καστίλης]]
* [[Βασίλειο της Ναβάρρας]]
Γραμμή 57:
 
== Πολεμική γύρω από τον όρο ==
Γενικότερα υφίστανται διάφορες πολεμικές γύρω από τον όρο. Η ίδια η ιδέα της Ανακατάκτησης προέκυψε αρκετά αργότερα από τη στιγμή που αυτή είχε εκ των πραγμάτων ξεκινήσει. Τα βασίλεια που προέκυψαν στην [[Κανταβρικά όρη|κανταβρική οροσειρά]] βρήκαν στον όρο αυτό μια εύκολη σύνδεσή τους με το [[Βησιγότθοι|βησιγοτθικό]] παρελθόν της [[Ιβηρική χερσόνησος|Ιβηρικής]]<ref name=":0" /> και ένα επιχείρημα υπέρ της συνέχειας του [[Βησιγοτθικό βασίλειο|Βησιγοτθικού βασιλείου]] που φέρονταν να ενσαρκώνουν αρχικά η [[Βασίλειο τηςτου Λεόν|Λεόν]] και μετέπειτα η [[Βασίλειο της Καστίλης|Καστίλη]] μέσω μιας μυθοποιημένης [[Βασίλειο των Αστουριών|Αστούριας]]. Ωστόσο, παρά την όποια ιστορική του ανακρίβεια, ο όρος έχει διατηρηθεί σε πολλά ακαδημαϊκά περιβάλλοντα, ως το όνομα που λαμβάνουν οι επτάμισι αυτοί αιώνες της ιστορίας της Ιβηρικής χερσονήσου, που σε καμιά περίπτωση δεν περιγράφουν μονάχα μια διαρκή επέκταση των χριστιανών του βορρά εις βάρος της [[Αλ-Άνταλους]]. Αντίθετα, τόσο στα πλαίσια των χριστιανικών βασιλείων, όσο και στα πλαίσια των μουσουλμανικών κρατών, οι εσωτερικές έριδες και ανταγωνισμοί εναλλάσσονταν τακτικά με συμφωνίες και στρατιωτικές συμμαχίες με τους αλλόπιστους και ευρείς περιόδους ειρηνικής συνύπαρξης.<ref name=":1">López και Davalillo 2000: 90.</ref>
 
== Περιοδικοποίηση της Ανακατάκτησης ==
Γραμμή 64:
[[Αρχείο:Cantigas battle.jpg|thumb|left|250px|Σκηνή από μάχη της Ανακατάκτησης από την ποιητική συλογή «Ύμνοι της Παναγίας» της εποχής του [[Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης|Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού]].]]
 
Η πρώτη περιλαμβάνει τους τρεις πρώτους αιώνες (8ο, 9ο και 10ο) κατά τη διάρκεια των οποίων οι χριστιανικοί πυρήνες στον βορρά προσπαθούν να επιβιώσουν κάτω από την πίεση αρχικά του [[Εμιράτο της Κόρδοβας|Εμιράτου]] κι έπειτα του [[Χαλιφάτο της Κόρδοβας|Χαλιφάτου της Κόρδοβας]]. Στα [[Κανταβρικά όρη]] σχηματίζεται το [[Βασίλειο των Αστουριών]], που το 910 μετονομάζεται σε [[βασίλειο τηςτου Λεόν]], και επεκτείνεται στην [[Γαλικία (Ισπανία)|Γαλικία]] και τη [[Χώρα των Βάσκων]], όπου συνορεύει με το αναδυόμενο [[Βασίλειο της Παμπλόνα]]. Στα δυτικά, στα πλαίσια της [[Ισπανική Μαρκιωνία|Ισπανικής Μαρκίας]] στα [[Πυρηναία]], ο [[Καρλομάγνος]] ιδρύει διάφορες κομητείες μεταξύ των οποίων και αυτές της [[Κομητεία της Βαρκελώνης|Βαρκελώνης]] και της [[Κομητεία της Αραγωνίας|Αραγώνας]].
 
Η δεύτερη περίοδος εμφανίζει μια μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ των χριστιανών και των μουσουλμάνων. Κατά τον 11ο, 12ο και 13ο αιώνα, λόγω της αποδιάρθρωσης του Χαλιφάτου σε [[βασίλεια ταϊφά]], δίνεται η δυνατότητα επέκτασης στους χριστιανούς. Το Βασίλειο της Παμπλόνα αναδεικνύεται ως το ισχυρότερο κράτος για μερικά χρόνια αλλά υποτάσσεται στα επεκτεινόμενα βασίλεια της [[Βασίλειο της Καστίλης|Καστίλης]] στα δυτικά και της [[Βασίλειο της Αραγωνίας|Αραγώνας]] στα ανατολικά. Η Λεόν συνεχίζει να είναι η κυρίαρχη δύναμη στη δύση· το 1139 γεννιέται στις ατλαντικές της επαρχίες το [[Βασίλειο της Πορτογαλίας]]. Στη μεσογειακή ακτή, η Κομητεία της Βαρκελώνης ανεξαρτητοποιείται από την όποια φραγκική εξουσία και ενσωματώνει σταδιακά τις υπόλοιπες καταλανικές κομητείες. Το 1164 δημιουργείται από την ένωσή της με το [[Βασίλειο της Αραγωνίας|Βασίλειο της Αραγώνας]] το ομώνυμο [[Στέμμα της Αραγωνίας|Στέμμα]]. Οι εισβολές των [[Αλμοάδες|Αλμοαδών]] και των [[Αλμοραβίδες|Αλμοραβιδών]] από την Βόρειο Αφρική σταματούν για λίγο την ολική κατάρρευση της Αλ-Άνταλους.