Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
==Η άνοδος του Σαλαντίν==
 
[[Αρχείο:BnF_ms_fr9084_fol272.jpg|thumb|right|250px|Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μανουήλ Α΄ Κομνηνός Αυτοκράτορας των Ρωμαίων δέχεται απεσταλμένους του Αμωρί Α΄.]]
 
Μετά την επιστροφή του στην [[Ιερουσαλήμ]] (1167) ο Αμωρί παντρεύτηκενυμφεύτηκε την [[Μαρία Κομνηνή της Ιερουσαλήμ]] μικρανεψιά του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνού]]. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν δυο χρόνια, επειδή ο Αμωρί Α΄ επέμενε να επιστρέψει ο Μανουήλ Α΄ την [[Αντιόχεια]] στα Ιεροσόλυμα,. οΟ γάμος έγινε στην [[Τύρος|Τύρο]] (29 Αυγούστου 1167). Την ίδια περίοδο η χήρα του Βαλδουίνου Γ΄, η [[Θεοδώρα Κομνηνή της Ιερουσαλήμ]] κλέφτηκε με τον ερωμένο και θείο της [[Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός|Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό]] στην Δαμασκό,· ο Αμωρί Α΄ ενσωμάτωσε την Άκρα στα Ιεροσόλυμα. Ο Γουλιέλμος της Τύρου πήρε προαγωγή σε αρχιδιάκονο της Τύρου και ο Αμωρί Α΄ του ανέθεσε να γράψει την ιστορία του βασιλείου. Ο Αμωρί Α΄ και ο Μανουήλ Α΄ έκαναν συμμαχία με στόχο εκστρατεία εναντίον της Αιγύπτου,· ο Γουλιέλμος της Τύρου ήταν ένας από τους απεσταλμένους, που πήγε στην [[Κωνσταντινούπολη]] για να υπογράψει την συνθήκη. Ο Σάουαρ, αν και είχε κλείσει ειρήνη με τον Αμωρί, κατηγορήθηκε ότι συμμάχησε με τον Νουραντίν και ο Αμωρί Α΄ ξεκίνησε επίθεση,· οι [[Ιωαννίτες Ιππότες]] συμμετείχαν, αλλά οι [[Ναΐτες Ιππότες]] απείχαν. Τον Οκτώβριο, ενώ περίμενε Βυζαντινή υποστήριξη και την επιστροφή των απεσταλμένων, ο Αμωρί ξεκίνησε επίθεση και κατέλαβε το Μπιμπάις,: οι κάτοικοι σφαγιάστηκαν ή σκλαβώθηκαν. Ο Αμαλρίκ Α΄ βάδισε στο Κάιρο και ο Σάουερ του πρόσφερε 2.000.000 κομμάτια χρυσού για να κλείσει ειρήνη,· ο Νουραντίν έστειλε τον Σιρκούχ και ο Αμαλρίκ οπισθοχώρησε.
 
Τον Ιανουάριο του 1169 ο Σιρκούχ δολοφόνησε τον Σάουερ και έγινε βεζίρης αλλά πέθανε τον Μάρτιο και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Σαλαντίν, ο Αμωρί έστειλε τον αρχιεπίσκοπο της Τύρου Φρειδερίκο ντε λα Ρος να ζητήσει βοήθεια αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια χρονιά έφτασε Βυζαντινός στόλος και ο Αμαλρίκ ξεκίνησε επίθεση στην [[Δαμιέτη]] από ξηρά και θάλασσα. Η πολιορκία κράτησε πολύ καιρό μέχρι που η πείνα θέρισε τον στρατό και ανάγκασε τους συμμάχους να οπισθοχωρήσουν, οι Βυζαντινοί και οι Σταυροφόροι κατηγόρησαν ο ένας τον άλλον για την αποτυχία, ο Αμωρί επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα. Η Ιερουσαλήμ ήταν από τότε περιστοιχισμένη από εχθρούς, ο Σαλαντίν επιτέθηκε και κατέλαβε την [[Εϊλάτ]] διακόπτοντας την σύνδεση με την [[Ερυθρά Θάλασσα]]. Ο Σαλαντίν, βεζίρης της Αιγύπτου ανακηρύχθηκε σε σουλτάνο με τον θάνατο του τελευταίου Φατιμίδη χαλίφη (1171). Η άνοδος του Σαλαντίν ήταν μια απρόσμενη εξέλιξη για τον Αμωρί την ίδια εποχή που ήθελε να κάνει τον Νουραντίν υποτελή του. Ο Αμαλρίκ έστειλε δεύτερη φορά πολλούς απεσταλμένους στην Κωνσταντινούπολη και σε όλους τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης για βοήθεια αλλά πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Τα επόμενα χρόνια το βασίλειο του απειλήθηκε όχι μονάχα από τον Σαλαντίν και τον Νουραντίν αλλά και τους [[Ασασίνοι|Ασασίνους,]] σε ένα επεισόδιο οι Ναΐτες θανάτωσαν Ασασίνους απεσταλμένους με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ένταση ανάμεσα στον Αμωρί και τους Ναΐτες.