Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 29:
==Η άνοδος του Σαλαντίν==
[[Αρχείο:BnF_ms_fr9084_fol272.jpg|thumb|right|250px|Ο
Μετά την επιστροφή του στην [[Ιερουσαλήμ]] (1167) ο Αμωρί
Τον Ιανουάριο του 1169 ο Σιρκούχ δολοφόνησε τον Σάουερ και έγινε βεζίρης αλλά πέθανε τον Μάρτιο και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του Σαλαντίν, ο Αμωρί έστειλε τον αρχιεπίσκοπο της Τύρου Φρειδερίκο ντε λα Ρος να ζητήσει βοήθεια αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Την ίδια χρονιά έφτασε Βυζαντινός στόλος και ο Αμαλρίκ ξεκίνησε επίθεση στην [[Δαμιέτη]] από ξηρά και θάλασσα. Η πολιορκία κράτησε πολύ καιρό μέχρι που η πείνα θέρισε τον στρατό και ανάγκασε τους συμμάχους να οπισθοχωρήσουν, οι Βυζαντινοί και οι Σταυροφόροι κατηγόρησαν ο ένας τον άλλον για την αποτυχία, ο Αμωρί επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα. Η Ιερουσαλήμ ήταν από τότε περιστοιχισμένη από εχθρούς, ο Σαλαντίν επιτέθηκε και κατέλαβε την [[Εϊλάτ]] διακόπτοντας την σύνδεση με την [[Ερυθρά Θάλασσα]]. Ο Σαλαντίν, βεζίρης της Αιγύπτου ανακηρύχθηκε σε σουλτάνο με τον θάνατο του τελευταίου Φατιμίδη χαλίφη (1171). Η άνοδος του Σαλαντίν ήταν μια απρόσμενη εξέλιξη για τον Αμωρί την ίδια εποχή που ήθελε να κάνει τον Νουραντίν υποτελή του. Ο Αμαλρίκ έστειλε δεύτερη φορά πολλούς απεσταλμένους στην Κωνσταντινούπολη και σε όλους τους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης για βοήθεια αλλά πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Τα επόμενα χρόνια το βασίλειο του απειλήθηκε όχι μονάχα από τον Σαλαντίν και τον Νουραντίν αλλά και τους [[Ασασίνοι|Ασασίνους,]] σε ένα επεισόδιο οι Ναΐτες θανάτωσαν Ασασίνους απεσταλμένους με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ένταση ανάμεσα στον Αμωρί και τους Ναΐτες.
|