Εράρ του Μπριέν-Ραμρύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Ερρίκος Β΄ της Καμπανίας|Ερρίκος Β΄]] κόμης της Καμπανίας, που δεν είχε ακόμη νυμφευτεί, πριν φύγει ως Σταυροφόρος είπε πως, αν δεν επιστρέψει να τον διαδεχθεί ο νεότερος αδελφός του [[Θεοβάλδος Γ΄ της Καμπανίας|Θεοβάλδος Γ΄]] και έβαλε τους βαρόνους του να υπογράψουν σε αυτό. Ακολούθησε την Γ΄ Σταυροφορία και εκεί νυμφεύτηκε την [[Ισαβέλλα Α΄ της Ιερουσαλήμ|Ισαβέλλα Α΄ των Ανζού]] βασίλισσα της Ιερουσαλήμ και απέκτησε την Αλίκη και τη Φιλίππα. Το 1197 που απεβίωσε έπρεπε να τον διαδεχθούν οι κόρες του, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν και ανέλαβε ο Θεοβάλδος Γ΄· όταν αυτός απεβίωσε το 1201, ανέλαβε η σύζυγός του [[Λευκή της Ναβάρρας, κόμισσα της Καμπανίας|Λευκή των Χιμένεθ]] και ο ανήλικος γιος τους [[Θεοβάλδος Α΄ της Ναβάρρας|Θεοβάλδος Δ΄]].

 

 

Ο Εράρ δυσαρεστήθηκε και εξεγέρθηκε ανοικτά. Συγκέντρωσε βαρόνους από τα (νοτιοδυτικά) σύνορα της Καμπανίας ή δυσαρεστημένους από τη συγκεντρωτική πολιτική του Θεοβάλδου Γ΄ στο εσωτερικό της κομητείας του. Η στάση ενισχύθηκε από τον Σίμωνα του Ζουανβίλ σενεσάλη της Καμπανίας και τον [[Θεοβάλδος Α΄ της Λωρραίνης|Θεοβάλδο Α΄]] δούκα της Λωρραίνης. Ωστόσο η Λευκή επέτυχε ο πάπας να τους αφορίσει και να την υποστηρίξουν ο κόμης του Μπαρ, ο δούκας της Βουργουνίας και ο [[Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν]] της Γερμανίας. Το 1218 οι υποστηρικτές της έκαψαν το Νανσύ, πρωτεύουσα της Λωρραίνης. Τότε ο κάθε σύμμαχος του Εράρ άρχισε να κάνει ξεχωριστά ειρήνη και το ίδιο έκανε και ο Εράρ το 1218: η Λευκή του έδωσε 4000 λίβρες και ετήσια απολαβή 1200 λιβρών.