Έρβιν Ρόμελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Χίτλερ]], όμως, δεν τον αφήνει να συνεχίσει τη θεραπεία του, όπως του είχε πει ανακαλώντας τον. Στις [[23 Ιουνίου]] τοποθετείται επικεφαλής της Ομάδας Στρατιών Β, που επιτηρεί τα παράλια της Δυτικής Ευρώπης, με αποστολή να τις καταστήσει απρόσβλητες απέναντι στην επερχόμενη συμμαχική απόβαση. Ο Στρατάρχης έχει επίγνωση του δυσχερέστατου έργου που έχει αναλάβει. Διατάσσει την κατασκευή οχυρωμένων θέσεων, την πόντιση ναρκών, την κατασκευή αντιαρματικών και αντιαποβατικών εμποδίων.Σε λίγους μήνες κάνει θαύματα,αλλά τα μέτρα που ήθελε να λάβει δεν έγινε δυνατό να υλοποιηθούν όλα: Το τσιμέντο χρησιμοποιήθηκε για τις βάσεις του [[Πεενεμούντε]] (εκτόξευση των V2), οι εκρηκτικές ύλες είναι ανεπαρκείς για την κατασκευή του απαιτουμένου αριθμού ναρκών, για τα αντιαρματικά εμπόδια λείπουν τα κατάλληλα μέταλλα,συμβιβάζονται με την χρήση σιδηροτροχιών σε ρόλο <<σκατζόχοιρων>>γιά να τρυπούν τα ύφαλα των αποβατικών. Ο Ρόμελ γνωρίζει πόσο εύθραυστο είναι το μέτωπο που υπερασπίζεται, όσο και αν ο Φύρερ επιμένει να το αποκαλεί «[[τείχος του Ατλαντικού]]». Ταυτόχρονα εμπλέκεται σε μια διαφωνία με τον προϊστάμενό του, Στρατάρχη [[Γκερντ φον Ρούντστεντ]], σχετικά με τη χρήση των πολύτιμων τεθωρακισμένων εφεδρειών. Ο Ρόμελ, με βάση την εμπειρία του από την Αφρική και την εκεί αεροπορική κυριαρχία των Συμμάχων, τα θέλει κοντά στην ακτή, ενώ ο Ρούντστεντ, ακολουθώντας το κλασικό δόγμα, τα θέλει συγκεντρωμένα στην ενδοχώρα, ώστε να εξαπολύσουν συγκεντρωτική αντεπίθεση κατά του συμμαχικού προγεφυρώματος.Ο Ρόμελ αγνοεί ωστόσω την συντριπτική δύναμη πυρός των πυροβόλων του συμμαχικού στόλου ,μην έχοντας τέτοια εμπειρία μέχρι τώρα. Ο [[Χίτλερ]] συντάσσεται με τον Ρούντστεντ. Ο Ρόμελ όμως διαπράττει και ένα σημαντικότατο στρατηγικό σφάλμα: από κοινού με το γερμανικό επιτελείο, περιμένει την απόβαση στο [[Καλαί]], το στενότερο σημείο της Μάγχης, και όχι στη [[Νορμανδία]], όπου το πυροβολικό δεν επαρκεί και τα περισσότερα τάγματα που τον επανδρώνουν είτε στελεχώνονται από άνδρες παλαιοτέρων κλάσεων καί αναρρώσαντες τραυματίες είτε είναι τάγματα «Ανατολικών στρατευμάτων» ,το 1/3 των ξένων εθελοντών της Βέρμαχτ(OsttruppenOsttrοuppen δλδ Ουκρανοί,ΛευκορρώσοιΡώσοι,Λευκορώσοι,Τάταροι,Ουζμπέκοι,στρατολογημένοι από στρατόπεδα σοβιετικών αιχμαλώτων) αμφίβολης αξίας. Εν τέλει, η συμμαχική [[Απόβαση της Νορμανδίας|απόβαση]] λαμβάνει χώρα στις [[6 Ιουνίου]] [[1944]] (D-Day), ενώ ο Ρόμελ είναι σε άδεια στη Γερμανία. Επιστρέφει αμέσως και διευθύνει με σχετική επιτυχία τις αμυντικές μάχες, αλλά η εξάλειψη του προγεφυρώματος είναι ανέφικτη. Στις [[17 Ιουλίου]], ένα καταδιωκτικό αεροπλάνο ανατίναξε το αυτοκίνητό του, προξενώντας στον Στρατάρχη σοβαρό τραύμα στο κεφάλι.