Τάγμα των Δομινικανών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
[[Αρχείο:SaintDominic.jpg|thumb|Ο Άγιος Δομίνικος, ιδρυτής του τάγματος]]
[[Αρχείο:Religiosam_vitam.jpg|thumb|Το βούλευμα «''Religiosam vitam''» (22 Δεκεμβρίου 1216)]]
Το '''Τάγμα
Το Τάγμα αυτό αναγνωρίσθηκε επίσημα από τον [[Πάπας Ονώριος Γ΄|Πάπα Ονώριο Γ']] στις [[22 Δεκεμβρίου]] του [[1216]].
Επικεφαλής του Τάγματος των Δομινικανών είναι ο λεγόμενος «Γενικός Μάγιστρος» (''Magister Generalis''), ο οποίος και διατηρεί ευρύτατη εξουσία επί πάντων των μοναχών του Τάγματος, οι οποίοι και οφείλουν προς αυτόν τυφλή υπακοή. Η εκλογή του Γ. Μάγιστρου γίνεται αρχικά από την γενική συνέλευση του Τάγματος, όπου και στη συνέχεια επικυρώνεται από τον Πάπα, οπότε ο νεοεκλεγείς λαμβάνει και τον επίσημο τίτλο - αξίωμα του «''Μagister sacri palatii''«, αξίωμα που δόθηκε για πρώτη φορά από τον [[Πάπας Γρηγόριος Θ΄|Πάπα Γρηγόριο Θ΄]], το οποίο
Το Τάγμα αυτό διατηρεί επίσης και επαρχιακά τάγματα, (Μοναστήρια), των οποίων προΐσταται ο λεγόμενος «''Prior provincialis''», ο οποίος εκλέγεται ανά τετραετία. Κάθε επαρχιακό τάγμα των Δομινικανών, (Μοναστήρι), διοικείται από
Το Τάγμα των Δομινικανών συνδέεται αναμφίβολα με το [[Τάγμα Φραγκισκανών|Τάγμα των Φραγκισκανών]], την δε [[ακτημοσύνη]] που δέχεται το πρώτο τάγμα, παρέλαβε από το δεύτερο, από τον ίδιο τον ιδρυτή ως «μέσον ελευθερίας δράσης», σε αντίθεση με τους [[Φραγκισκανοί|Φραγκισκανούς]], που τη θεωρούσαν ως «μέσον σωτηρίας». Από πολύ νωρίς όμως μεταξύ των δύο αυτών Ταγμάτων δημιουργήθηκε μια έντονη αντιζηλία, η οποία κατέληξε σε έχθρα με έντονη αντίθεση ακόμη και στη διδασκαλία, με συνέπεια οι μεν Δομινικανοί να ακολουθήσουν αργότερα τον δικό τους [[Θωμάς Ακινάτης|Θωμά τον Ακινάτη]], οι δε Φραγκισκανοί τον [[Δουνς Σκώτος|Δουνς Σκώτο]], λεγόμενοι οι πρώτοι Θωμιστές (εκ του Θωμά) και οι δεύτεροι Σκωτιστές (εκ του Σκώτου).
| |||