Τσάμηδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Μετά το τέλος του β' παγκοσμίου πολέμου: δεν είναι ο δημοσιογράφος Tom Winnifrith (γενν 1968), αλλά ο πανεπιστημιακός Tom Winnifrith (γενν 1938) του Warwick Universitiy (πρόεδρος του τμήματος Αγγλικών σπουδών την περίοδο 1989-1992)
Γραμμή 14:
Μετά την Συνθήκη ανταλλαγής των πληθυσμών δημιουργήθηκαν προβλήματα στη συμβίωση μουσουλμάνων και χριστιανών Τσάμηδων. Οι μουσουλμάνοι γονείς αρνούνταν τη φοίτηση των παιδιών τους στα Δημοτικά Σχολεία για θρησκευτικούς κυρίως λόγους. Επίσης αρνούνταν τους Έλληνες χριστιανούς δασκάλους και την από κοινού φοίτηση αγοριών και κοριτσιών. Το Ελληνικό κράτος προσέλαβε μουσουλμάνους δασκάλους για τη διδασκαλία των θρησκευτικών και της αραβικής γλώσσας. Η ρευστότητα των Αλβανικών συνόρων σε συνδυασμό με την επιρροή της Ιταλίας δημιούργησε μια αλβανική ελίτ μουσουλμάνων Τσάμηδων η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1940<ref>[http://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/28157 Τάσση Κωνσταντίνα, "Οι Μουσουλμάνοι των Ιωαννίνων", 2017, σ. 126, 127.]</ref>, αντίθετα η επιρροή του κομμουνιστικού κόμματος ποτέ δεν προσέλκυσε τη στήριξη των Τσάμηδων καθώς η πολιτική του φάνταζε κοσμική και εκσυγχρονιστική.<ref>South European Society and Politics Publication details, including instructions for authors and subscription information: http://www.tandfonline.com/loi/fses20 The Last Ottomans: The Muslim Minority of Greece, 1940–1949 David H. Close</ref>
 
===Β' παγκόσμιοςΠαγκόσμιος Πόλεμος και κατοχήΚατοχή===
Μετά την ιταλική κατοχή της Αλβανίας το 1939, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες χρησιμοποιήθηκαν ως όργανο προπαγάνδας από τους Ιταλούς για να δικαιολογήσουν την εισβολή στην Ελλάδα, ενώ με την έναρξη της Ιταλικής επίθεσης, το Ελληνικό κράτος εξόρισε ηγετικές μορφές Τσάμηδων, κάτι που φανέρωσε την αρνητική οπτική του Ελληνικού κράτους στην μειονότητα. Αρκετοί Τσάμηδες πρόσφυγες κατατάχθηκαν εθελοντικά στον Ιταλικό στρατό. Όμως όταν έγινε ανακατάληψη των εδαφών από τον Ελληνικό στρατό, σχεδόν όλος ο αντρικός πληθυσμός εξορίστηκε ενώ υπήρξε ανοχή στις τυφλές πράξεις βίας του Ελληνικού πληθυσμού έναντι των Τσάμηδων.<ref>The Muslim Chams of Northwestern Greece The grounds for the expulsion of a “non-existent” minority community Lambros Baltsiotis https://journals.openedition.org/ejts/4444</ref>
Κατά τη διάρκεια της κατοχής (1941-1944), η πλειοψηφία συντάχθηκε με τις δυνάμεις του άξονα με αλυτρωτικούς σκοπούς, για τη δημιουργία της "Μεγάλης Αλβανίας".<ref name="Gotovos2013" /> Ως απόρροια των ακροτήτων που διαπράχθηκαν από Τσάμηδες εκείνο το διάστημα (1941-1943) σε συνεργασία με τις κατοχικές αρχές, ο τοπικός χριστιανικός πληθυσμός είτε μεταναστεύει, είτε αντιστέκεται με τη δημιουργία μικρών αντιστασιακών ομάδων, ή εντάσσεται στο ΕΑΜ και στον ΕΔΕΣ.<ref name="Gotovos2013" />{{rp|41}}
Γραμμή 27:
Συνολικά τα θύματα υπολογίζονται περισσότεροι από 1200, ενώ Αλβανικές πηγές αναφέρουν ότι ήταν 2000.<ref>The Muslim Chams of Northwestern Greece The grounds for the expulsion of a “non-existent” minority community Lambros Baltsiotis https://journals.openedition.org/ejts/4444</ref> Την βία εναντίον των Τσάμηδων την αποδέχτηκαν ή έμμεσα υποστήριξαν οι Βρετανοί και Αμερικάνοι σύνδεσμοι.<ref>HISTORICAL DIALOGUE ON CHAM ISSUES, Lambros Baltsiotis [https://harriman.columbia.edu/files/harriman/content/Historical%20Dialogue%20on%20Cham%20Issues%20April%202014%20ISHR.pdf]</ref>
 
===Μετά το τέλος του βΒ' παγκοσμίουΠαγκοσμίου πολέμουΠολέμου===
Μετά το τέλος του πολέμου, σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός των μουσουλμάνων Τσάμηδων διέφυγε στην Αλβανία, λόγω του φόβου αντιποίνων με αιτία την δοσιλογικής δραστηριότητας του. Οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στην Αλβανία και μικρότερος αριθμός στην Τουρκία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το καθεστώς της [[Αλβανία|Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας]] τους παραχώρησε σπίτια με σκοπό να διασπάσει τη συμπαγή παρουσία σε περιοχές που διαβιούσαν ελληνικοί πληθυσμοί ([[Βόρεια Ήπειρος]]).<ref>Winnifrith Tom, Badlands, Borderlands: A History of Northern Epirus/Southern Albania, Duckworth, 2002, ISBN 9781317891178, σελ. 167: "They allowed Greek- speakers some limited rights, but cut them off from communications across the border. Wandering Vlachs and Tsams, Muslim Albanians expelled by the Greeks, were given new homes, thus diluting the Greek element."</ref> Παράλληλα, περίπου 8.000 Έλληνες που ζούσαν στην Αλβανία, υπό καθεστώς πιέσεων, διέφυγαν στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο (1945-1946).<ref>Crampton R. J. [https://books.google.gr/books?redir_esc=y&hl=el&id=0tEFBAAAQBAJ&q=8%2C000#v=snippet&q= The Balkans Since the Second World War]. Routledge, 2014
ISBN 9781317891178l, σελ. 45-46</ref> Στην Ελλάδα, από τους περίπου 20.000 Τσάμηδες που υπήρχαν προπολεμικά στην [[νομός Θεσπρωτίας|Θεσπρωτία]], σύμφωνα με την απογραφή του 1951 είχαν παραμείνει μόνο 127.<ref>{{cite web | url=http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=169969 | title=Ποιοι ήταν οι Τσάμηδες | publisher=Το Βήμα | date=12 Απριλίου 2005 | accessdate=11 Ιουνίου 2016 | author=Καλύβας, Στάθης Ν.}}</ref>
 
Η ηγεσία του Κ.Κ.ΕΚΚΕ κατά την διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946–1949|Ελληνικούελληνικού εμφυλίουΕμφυλίου πολέμουΠολέμου]], προσανατολίστηκε στηνστη στρατολόγηση στις τάξεις του [[Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας|Δ.Σ.ΕΔΣΕ]], Τσάμηδων που είχαν καταφύγει στην Αλβανία,<ref>The Civil War in Greece and Relations with Albania According to the Communist Press During 1948 – 1949 PhD. Cand. Marsel Nilaj ISSN 2414-8385 (Online)</ref>, κάτι που συνάντησε την σταθερή άρνηση τους, γεγονός που οδήγησε σε νέες διώξεις από το καθεστώς του [[Ενβέρ Χότζα]].<ref>{{cite web|url=https://www.tovima.gr/2012/08/19/politics/i-agnwsti-synantisi-zaxariadi-xotza-stin-korytsa/|title=Σταύρος|last=Ντάγιος |date=19 Αυγούστου 2012, 05:45|language=Ελληνικά|accessdate=31 October 2018}}</ref> Γενικά, οι Τσάμηδες που είχαν διαφύγει στην Αλβανία μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο αντιμετωπίστηκαν με ιδιαίτερη καχυποψία από το εκεί νεαρό σοσιαλιστικό καθεστώς ως αντικομμουνιστές, αλλά και συλλήβδην ως ταξικοί εχθροί λόγω της ύπαρξης, μεταξύ αυτών, των παλιών μεγαλοτσιφλικάδων της Θεσπρωτίας, μια ιδιότητα που, αν και είχαν λίγοι Τσάμηδες, αποδόθηκε σε όλους αδιάκριτα. Το 1947, οι Τσάμηδες της Θεσπρωτίας φέρονταν ως εμπλεκόμενοι σε μια, πιθανόν κατασκευασμένη από τις αλβανικές κομμουνιστικές αρχές, συνωμοσία, με αποτέλεσμα η θέση τους να γίνει ακόμα πιο δύσκολη, με δεδομένη και την απροθυμία τους να ενισχύσουν το ΔΣΕ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου στη γειτονική Ελλάδα. Η εικόνα του αλβανικού καθεστώτος απέναντί τους επηρέασε αρνητικά και τη θέση των Τσάμηδων της Αλβανίας, δηλ. αυτών που ήταν Αλβανοί υπήκοοι και κατοικούσαν ήδη στην ενδοχώρα.<ref>{{Cite book|first=Γεωργία|last=Κρέτση|chapter="Συνεργάτες των κατακτητών - εχθροί της εργατικής τάξης". Παραστάσεις του εχθρού στην κρατική ιδεολογία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας|pages=77-78|editors=Ιάκωβος Μιχαηλίδης, Ηλίας Νικολακόπουλος και Χάγκεν Φλάισερ|title=«Εχθρός» εντός των τειχών. Όψεις του δωσιλογισμού στην Ελλάδα της Κατοχής|location=Αθήνα|publisher=Ελληνικά Γράμματα|year=2006||isbn=960-442-378-9}}</ref> To 1953 o Χότζα χορήγησε την Αλβανική υπηκοότητα στους Τσάμηδες που ζούσαν στο κράτος της Αλβανίας, ενώ όσοι αντιστάθηκαν στην εφαρμογή της νομοθεσίας διώχθησαν ή φυλακίστηκαν. Αργότερα ο Χότζα επικρίθηκε από πολιτικούς κύκλους και οργανώσεις Τσάμηδων για τους χειρισμούς στο ζήτημα· για το αλβανικό κομμουνιστικό καθεστώς οι Τσάμηδες συνιστούσαν πάντα μια αμφιλεγόμενη, ή και ύποπτη ακόμα, μειονότητα λόγω της παλιάς συνεργασίας με τις δυνάμεις του Άξονα.<ref>Manta, E. K. (2009). The Çams of Albania and the Greek State (1923–1945). Journal of Muslim Minority Affairs, 29(4), 523–535. doi:10.1080/13602000903411424</ref>
 
To 1953 o Χότζα χορήγησε την Αλβανική υπηκοότητα στους Τσάμηδες που ζούσαν στο κράτος της Αλβανίας, ενώ όσοι αντιστάθηκαν στην εφαρμογή της νομοθεσίας διώχθησαν ή φυλακίστηκαν. Αργότερα ο Χότζα επικρίθηκε από πολιτικούς κύκλους και οργανώσεις Τσάμηδων για τους χειρισμούς στο ζήτημα, ενώ για το κομμουνιστικό καθεστώς οι Τσάμηδες αποτέλεσαν μια αμφιλεγόμενη ή και ύποπτη μειονότητα λόγω της συνεργασίας τους με τις δυνάμεις του Άξονα.<ref>Manta, E. K. (2009). The Çams of Albania and the Greek State (1923–1945). Journal of Muslim Minority Affairs, 29(4), 523–535. doi:10.1080/13602000903411424</ref>
 
===Πρόσφατα χρόνια===