|
== Ιστορία ==
Το κτίριοκτήριο αρχικά σχεδιάσθηκε από τον [[Τζιαν Λορέντσο Μπερνίνι]] για το τον νεαρό Καρδινάλιοκαρδινάλιο [[Λουντοβίκο Λουντοβίτσι]], ανεψιό του [[Πάπας Γρηγόριος ΙΕ΄|Πάπα Γρηγόριου ΙΕ΄]]. Όμως, με τον θάνατο του Γρηγορίου ΙΕ΄ το 1623, οι εργασίες σταμάτησαν, και δεν ξανάρχισαν έως τηντη βασιλεία του [[Πάπας Ιννοκέντιος ΙΒ΄|Πάπα Ιννοκέντιου ΙΒ΄]] (κατά κόσμον Antonio Pignatelli), ότανοπότε το κτήριο ολοκληρώθηκε από τον αρχιτέκτονα [[Κάρλο Φοντάνα]], ο οποίος τροποποίησε το σχέδιο του Μπερνίνι με την προσθήκη ενός αετώματος σε σχήμα καμπάνας άνωθεν της κύριας εισόδου. Το κτήριο προορίστηκεπροοριζόταν για δημόσιες και κοινωνικές λειτουργίες από τον Ιννοκέντιο ΙΒ΄, πουο οποίος ήταν αντίθετος με τον νεποτισμό που διέκρινε τους προκατόχους του.
Το [[1696]] η [[Κουρία]] (δικαστήρια του παπικού νόμου) εγκαταστάθηκε εκεί. Αργότερα ήταν έδρα του ''Governatorato di Roma'' (της διοίκησης της πόλης κατά την παπική περίοδο) και το αρχηγείο της αστυνομίας. Ο [[οβελίσκος]] του [[Solarium Augusti]], γνωστός τώρα ως [[Οβελίσκος του Μοντετσιτόριο]], που είχε καταχωθεί με το πέρασμα των αιώνων, εγκαταστάθηκε μπροστά στο παλάτι από τον [[Πάπας Πίος ΣΤ΄|Πίο ΣΤ']] το 1789.
Με την [[Ενοποίηση της Ιταλίας]] το [[1861]] και την μεταφορά της πρωτεύουσαπρωτεύουσας στην Ρώμη το [[1870]], το Μοντετσιτόριο επιλέχθηκε ως έδρα της ''Camera dei Deputati'' (Κάτω Βουλής), μετά την μελέτη διάφορων πιθανοτήτωνπιθανών κτηρίων. Η πρώην εσωτερική αυλή στεγάστηκε και μετατράπηκε σε ένα ημικυκλικό δωμάτιο συνελεύσεων.
Αλλά το αρχικό παλάτι δεν ταίριαζε ιδανικά στον νέο του ρόλο και ξανακτίστηκε κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1900, αφήνοντας μόνο την πρόσοψη ανέπαφη. Ο αρχιτέκτονας, [[Ερνέστο Μπαζίλε]], ήταν ένας υποστηρικτής της [[Αρ Νουβώ]]. Προσέθεσε το αποκαλούμενο ''Transatlantico'', τοένα μακρύ και εντυπωσιακό σαλόνι, το οποίο περιβάλλει την αίθουσα συζητήσεων, και σήμερα είναι το ανεπίσημο κέντρο της Ιταλικής πολιτικής.
Η αίθουσα συζητήσεων χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες διακοσμήσεις σε στυλ [[Αρ Νουβώ]]: ο εντυπωσιακός θόλος χρωματιστού γυαλιού (έργο του [[Τζιοβάννι Μπελτράμι]]), το εικονογραφημένο διάζωμα που ονομάζεται "Οι Ιταλοί" (από τον [[Τζιούλιο Αριστίντε Σαρτόριο]]) το οποίο περιβάλλει την αίθουσα, τιςοι μπρούντζινες φιγούρες να βρίσκονται στα πλευρά των προεδρικών και κυβερνητικών καθισμάτων, και οι πίνακες , που απεικονίζουν "ΤηνΤη Δόξα της δυναστείας της Σαβοΐας" του [[Νταβίντε Καλάντρα]].
==Εικόνες==
|
