Γάιος Καλιγούλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γάιος Ιούλιος Καίσαρας Γερμανικός''' (''Gaius Iulius Caesar Germanicus''<ref>Στην κλασική λατινική, το όνομα του Καλιγούλα θα αναγραφόταν ως GAIVS IVLIVS CAESAR AVGVSTVS GERMANICVS</ref>, [[31 Αυγούστου]] [[12]] μ.Χ. - [[24 Ιανουαρίου]] [[41]] μ.Χ.), πιο γνωστός από το προσωνύμιο '''Καλιγούλας''', ήταν [[Κατάλογος Ρωμαίων Αυτοκρατόρων|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] από το [[37]] μ.Χ. έως το [[41]] μ.Χ. και μέλος της πρώτης οικογένειαςδυναστείας που κυβέρνησε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, γνωστή ως η [[Ιουλιο-Κλαυδιανή δυναστεία]]. Ο πατέρας του Καλιγούλα, [[Γερμανικός]], ανιψιός και [[Υιοθεσία στην αρχαία Ρώμη|υιοθετημένος]] γιος του αυτοκράτορα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριου]], ήταν ένας πολύ επιτυχημένος Ρωμαίος στρατηγός και ένα από τα πιο αγαπητά δημόσια πρόσωπα της [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμης]]. Η μητέρα του, [[Αγριππίνα η Πρεσβύτερη]], ήταν η κόρηεγγονή του αυτοκράτορα ΑύγουστουΑυγούστου. Δυο χρόνια μετά την γέννηση του Καλιγούλα, ο θείος του [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριος]] διαδέχτηκε τον Αύγουστο στην εξουσία και έγινε αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας της Ρώμης το 14 μ.Χ.

Ως παιδί, ο Γάιος κέρδισε το προσωνύμιο Καλιγούλας (που σημαίνει "μπότα μικρού στρατιώτη", υποκοριστικό της λέξης ''caliga'') από τους στρατιώτες του πατέρα του, όταν τον συνόδευε κατά τις εκστρατείες του στη [[Μεγάλη Γερμανία|Γερμανία]]. Όταν ο [[Γερμανικός]] πέθανεαπεβίωσε στην [[Αντιόχεια]] το [[19]] μ.Χ., η σύζυγός του [[Αγριππίνα η Πρεσβύτερη|Αγριππίνα]] επέστρεψε με τα έξι παιδιά της στη Ρώμη, όπου ενεπλάκη σε μία πικρή διαμάχη με τον Τιβέριο. Η σύγκρουση οδήγησε τελικά στον αφανισμό της οικογένειάς της, με τον Καλιγούλα να είναι το μοναδικό επιζόν αρσενικό μέλος. Ο Καλιγούλας δέχτηκε μιαμία πρόσκληση το 31 μ.Χ. να ακολουθήσει τον αυτοκράτορα στο νησί Κάπρι, όπου ο Τιβέριος είχε αποσυρθεί πέντε χρόνια νωρίτερα. Μετά τον θάνατο του Τιβέριου, ο Καλιγούλας τον διαδέχτηκε στην εξουσία και έγινε αυτοκράτορας το 37 μ.Χ.

Υπάρχουν ελάχιστα εναπομείναντα στοιχεία σχετικά με την βασιλεία του Καλιγούλα, παρόλο που χαρακτηρίζεται ως ένας ευγενής και μετριοπαθής αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας κατά τους έξι πρώτους μήνες της εξουσίας του. Οι ιστορικές πηγές επικεντρώνονται στον σαδισμό, στηνστη σκληρότητα και στην υπερβολή που προέβαλε απέναντι στον λαό του καθώς και στην σεξουαλική διαστροφή του, παρουσιάζοντάς τον ως έναν παράφορο τύραννο. Αν και η αξιοπιστία αυτών των πηγών αμφισβητείται, είναι γνωστό ότι κατά την διάρκεια της σύντομης βασιλείας του, ο Καλιγούλας εργάστηκε για να ενισχύσει την προσωπική εξουσία του αυτοκράτορα, σε αντίθεση με τις δυνατότητες που είχε ένας αρχηγός κράτους. Έστρεψε μεγάλο μέρος της προσοχής του σε φιλόδοξα κατασκευαστικά έργα και σε πολυτελείς κατοικίες για τον εαυτό του, ενώ παράλληλα ξεκίνησε την κατασκευή δυο υδραγωγείων στην Ρώμη : το Aqua Claudia και το Anio Novus. Κατά την διάρκεια της βασιλείας του, η αυτοκρατορία της Ρώμης προσάρτησε το βασίλειο της Μαυριτανίας ως επαρχία της.

Στις αρχές του 41 μ.Χ. ο Καλιγούλας δολοφονήθηκε ως αποτέλεσμα συνομωσίαςσυνωμοσίας από αξιωματούχους της πραιτοριανής φρουράς, τους γερουσιαστέςσυγκλητικούς και τους αυλικούς. Η προσπάθεια ωστόσο των συνομωτώνσυνωμοτών να χρησιμοποιήσουν αυτή την ευκαιρία για την αποκατάσταση της ρωμαϊκής δημοκρατίας, απέτυχε. Την ημέρα της δολοφονίας του Καλιγούλα, οι πραιτοριανοί κήρυξανανακήρυξαν τον θείο του Κλαύδιο ως τον επόμενο ρωμαίο αυτοκράτοραΑυτοκράτορα. ΠαρόλοΟ πουΚαλιγούλας ηήταν [[Δυναστείατο τελευταίο άρρεν μέλος τού γένους των Ιουλίων-Κλαυδίων· τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του [[Νέρων]] συνέχισεαπό νατο κυβερνάγένος τηντων ρωμαϊκήΔομιτίων αυτοκρατορίαΑηνοβάρβων, μέχριτο τηνοποίο πτώσησυνδεόταν τουμε Νέρωναεπιγαμίες με το 68γένος μτων Κλαυδίων και το γένος τού Αυγούστου.Χ., οΟ θάνατοςΝέρων τουήταν Καλιγούλατρισεγγονός σημάδεψετού τοΑυγούστου επίσημοκαι τέλοςσυμπεριλαμβάνεται τηςστην [[Δυναστεία ΙουλίωνΙουλιο-Κλαυδίων|ΔυναστείαςΚλαυδιανή δυναστεία]]· στουςη αρσενικούςπτώση διαδόχουςτού Νέρωνα το 68 μ.Χ. σήμανε τη λήξη της.

Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας (ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του φημισμένου συγγενή του) γεννήθηκε στο Άντιο στις 31 Αυγούστου 12 μ.Χ. και ήταν το τρίτο από τα έξι επιζώντα παιδιά του Γερμανικού και της δεύτερης ξαδέρφηςεξαδέλφης του Αγριππίνας της πρεσβύτερης. Ο Γάιος είχε δυοδύο μεγαλύτερους αδερφούς, τον [[Νέρων Ιούλιος Καίσαρ|Νέρωνα Ιούλιο Καίσαρα]] και τον Δρόσο,[[Δρούσος Καίσαρ|Δρούσο Καίσαρα]] και τρεις μικρότερες αδερφέςαδελφές, την [[Αγριπίννα η Νεότερη|Αγριππίνα τηντη νεότερηΝεότερη]], την [[Ιουλία ΔρουσίλαΔρουσίλλα]] και την [[Ιουλία ΛιβίλαΛιβίλλα]]. Ήταν ανιψιός του [[Κλαύδιος|Κλαύδιου]], μικρότερου αδερφούαδελφού του Γερμανικού και μελλοντικού αυτοκράτοραΑυτοκράτορα.

Η Αγριππίνα η πρεσβύτερηΠρεσβύτερη ήταν η κόρη του [[Μάρκος Βιψάνιος Αγρίππας|Μάρκου Βιψάνιου ΑγρίπαΑγρίππα]] (Marcus Vipsanius Agrippa) και της [[Ιουλία η Πρεσβύτερη|Ιουλίας της πρεσβύτερηςΠρεσβύτερης]]. ΉτανΗ ηΙουλία εγγονήήταν κόρη του Αυγούστου και της Σκριμπονίας από την πλευρά της μητέρας τηςΣκριβωνίας. Μέσω της Αγριππίνας, ο Αύγουστος ήταν ο προπάππους του Γάιου από την πλευρά της μητέρας του.

Στην ηλικία των δυοδύο ή τριών ετών, ο Γάιος συνόδευσε τον πατέρα του, τον Γερμανικό, στις εκστρατείες του στην βόρεια Γερμανία. Οι στρατιώτες διασκέδαζαν, που ο Γάιος ντυνόταν με μιαμία μικροσκοπική στολή στρατιώτη, που περιλάμβανε την πανοπλία και τις μπότες. Σύντομα του δόθηκε το προσωνύμιο ''Καλιγούλας'', που σήμαινε "μικρή μπότα στρατιώτη" στα λατινικά, χάρη στις μικρές μπότες που φορούσε. Ωστόσο ο Γάιος μίσησε αυτό το προσωνύμιο.

Ο Σετόνιοςιστορικός Σουητώνιος ισχυρίζεται, ότι ο Γερμανικός δηλητηριάστηκε στην Συρία από έναν αξιωματικό του Τιβέριου, με αυτόν τον τελευταίο να θεωρεί τον Γερμανικό ως πολιτικό αντίπαλο.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Καλιγούλας έζησε με την μητέρα του, μέχρι που οι σχέσεις της με τον Τιβέριο επιδεινώθηκαν. Ο Τιβέριος δεν επέτρεπε στην Αγριππίνα να ξαναπαντρευτεί, επειδή φοβόταν ότι ο σύζυγός της θα ήτανγινόταν αντίπαλός του. Η Αγριππίνα και ο αδερφόςαδελφός του Καλιγούλα, Νέρωναςο Νέρων Ιούλιος Καίσαρ, εκδιώχθηκαν το 29 μ.Χ. με την κατηγορία της προδοσίας.

Ο έφηβος Καλιγούλας στάλθηκε τότε να ζήσει με την προγιαγιά του (και μητέρα του Τιβέριου) Λίβια[[Λιβία]]. Μετά τον θάνατό της, στάλθηκε να ζήσει με την γιαγιά του Αντονία[[Αντωνία η Νεότερη|Αντωνία τη Νεότερη]]. Το 30 μ.Χ. ο αδερφόςαδελφός του, ΔρόσοςΔρούσος Καίσαρας, φυλακίστηκε με την κατηγορία της προδοσίας και ο αδερφόςαδελφός του ΝέρωναςΝέρων πέθανεΙούλιος Καίσρ απεβίωσε στην εξορία, είτε από λιμοκτονία είτε από δολοφονία. Ο ΣετόνιοςΣουητώνιος γράφει, ότι μετά τον διωγμό της μητέρας και των αδερφώναδελφών του, ο Καλιγούλας και οι αδερφέςτρεις αδελφές του δεν ήταν τίποτατίποτε άλλο, παρά φυλακισμένοι του Τιβέριου και υπό την στενή παρακολούθηση στρατιωτών του τελευταίου.

Το 31 μ.Χ. ο Καλιγούλας μπήκε στην προσωπική φροντίδα του Τιβέριου στο Κάπρι, όπου έζησε για έξι χρόνια. Προς έκπληξη πολλών, ο Καλιγούλας εξόργισε τον Τιβέριο. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο Καλιγούλας ήταν ένα εξαίρετο φυσικό ταλέντο και, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο, δεν φανέρωσε τηντη δυσαρέσκειά του απέναντι στον Τιβέριο. Ένας ιστορικός ανέφερε για τον Καλιγούλα, ότι "Ποτέποτέ δεν υπήρξε ξανά ένας καλύτερος υπηρέτης ή ένας χειρότερος άρχοντας!"

Πιστεύεται, ότι ο Καλιγούλας σχεδίαζε να σκοτώσει τον Τιβέριο με ένα μαχαίρι, προκειμένου να πάρει εκδίκηση για τηντη μητέρα και τον αδερφόαδελφό του : ωστόσο, έχοντας φέρει μαζί του το όπλο στο δωμάτιο τουτού Τιβέριου, δεν σκότωσε τον αυτοκράτοραΑυτοκράτορα, αλλά πέταξε το μαχαίρι στο πάτωμα. Πιθανόν ο Τιβέριος το γνώριζε αυτό, αλλά ποτέ δεν τόλμησε να κάνει κάτι για να το αποφύγει. Ο ΣετόνιοςΣουητώνιος ισχυρίζεται, ότι ο Καλιγούλας ήταν ήδη σκληρός και κακός : γράφει, ότι όταν ο Τιβέριος πήγε τον Καλιγούλα στο Κάπρι, ο σκοπός του ήταν να επιτρέψει στον Καλιγούλα να ζήσει με τρόπο ώστε "... να αποδείξει την καταστροφή του εαυτού του και όλων των ανδρών και ότι ανέθρεφε μια οχιά για τον ρωμαϊκό λαό και έναν ΦαέθωνταΦαέθοντα για τον κόσμο."

Το 33 μ.Χ. ο Τιβέριος προσέφερε στον Καλιγούλα μια τιμητική θέση, την οποία διατήρησε μέχρι την άνοδό του ως αυτοκράτοραΑυτοκράτορα. Στο μεταξύ, τόσο η μητέρα τουτού Καλιγούλα όσο και ο αδερφόςαδελφός του Δρόσος, πέθαναναπεβίωσαν στηνστη φυλακή. Το 33 μ.Χ. ο Καλιγούλας παντρεύτηκενυμφεύτηκε την Ιουλία Κλαυδίλα, η οποία πέθανεαπεβίωσε κατά τον τοκετό τον επόμενο χρόνο. Ο Καλιγούλας πέρασε αρκετό χρόνο, κάνοντας παρέα με τον πραιτοριανό έπαρχο Naevius Sutorius Macro, ενόςέναν σημαντικούσημαντικό συμμάχουσύμμαχο. Ο Macro έπλασε το εγκώμιο του Καλιγούλα στον Τιβέριο, σε μια προσπάθεια να καταστείλει κάθε άρρωστη θέληση ή υπόνοια, που τυχόν ένιωθε ο αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας απέναντι στον Καλιγούλα.

Το 35 μ.Χ. ο Καλιγούλας ονομάστηκε κληρονόμος της περιουσίας του Τιβέριου μαζί με τον εγγονό εκείνου [[Τιβέριος Γέμελος|Τιβέριο Γέμελλο]].

Η περίοδος της διακυβέρνησης του Καλιγούλα χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα προβληματική, καθώς μόνο δυο ιστορικές πηγές που αναφέρονται στον Καλιγούλα, έχουν διασωθεί - τα έργα του Φίλωνα και του Σενέκα. Τα έργα του Φίλωνα, ''On the Embassy to Gaius'' και ''Flaccus'', δίνουν μερικές λεπτομέρειες για τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης του Καλιγούλα, αλλά επικεντρώνονται κυρίως σε γεγονότα, που αφορούν τον εβραϊκό πληθυσμό της Ιουδαίας και της Αιγύπτου που συμπαθεί. Τα έργα του Σενέκα παρέχουν διάσπαρτα ανέκδοτα για την προσωπικότητα του Καλιγούλα. Ο Σενέκας κόντεψε να οδηγηθεί στον θάνατο από τον Καλιγούλα το 39 μ.Χ. πιθανόν εξαιτίας των σχέσεών του με συνωμότες.

Κάποτε υπήρχαν λεπτομερείς μελέτες με θέμα τον Καλιγούλα, αλλά πλέον έχουν χαθεί. Επιπλέον, οι ιστορικοί μελετητές που τις έγραψαν, περιγράφονται ως μεροληπτικοί υπέρ του Καλιγούλα. Ωστόσο, αυτές οι χαμένες ιστορικές πηγές, μαζί με τα έργα του Σενέκα και του Φίλωνα, υπήρξαν η βάση για τις σωζόμενες μελέτες για τον Καλιγούλα, οι οποίες γράφτηκαν από τις επόμενες γενιές ιστορικών. Ελάχιστοι από τους σύγχρονους ιστορικούς είναι γνωστοί με το όνομά τους. Ο Fabius Rusticus και ο Cluvius Rufus έγραψαν και οι δυο μελέτες για τον Καλιγούλα, που έχουν πλέον χαθεί. Ο Fabius Rusticus ήταν φίλος του Σενέκα, που ήταν γνωστός για τον εξωραϊσμό και την παρερμήνευση της ιστορίας. Ο Cluvius Rufus ήταν γερουσιαστής, που αναμείχθηκε στην δολοφονία του Καλιγούλα.

Η αδερφήαδελφή του Καλιγούλα, Αγριππίνα η νεότερηΝεότερη, έγραψε μια αυτοβιογραφία, που σίγουρα περιλάμβανε μια λεπτομερή περιγραφή στηνστη διακυβέρνηση του Καλιγούλα, αλλά και αυτό το τεκμήριο έχει χαθεί. Η Αγριππίνα η Νεότερη εξορίστηκε από τον Καλιγούλα εξαιτίας της σχέσης της με τον MarcusΜάρκο LepidusΛέπιδο, ο οποίος συνωμότησε εναντίον του. Η κληρονομιάπεριουσία του Νέρωνα, γιου της Αγριππίνας της Νεότερης και μελλοντικού αυτοκράτορα, κατασχέθηκε από τον Καλιγούλα. Ο ποιητής Gaetulicus, ποιητής, παρήγαγε έναν σημαντικό αριθμό από κολακευτικά γραπτά για τον Καλιγούλα, αλλά έχουν χαθεί.

Το κύριο μέρος όλων όσων είναι γνωστά για τον Καλιγούλα προέρχεται από τον ΣετόνιοΣουητώνιο και τον Δίωνα Κάσσιο. Ο ΣετόνιοςΣουητώνιος έγραψε την ιστορία του Καλιγούλα 80 χρόνια μετά τον θάνατο του τελευταίου, ενώ ο Κάσσιος έγραψε την ιστορία του Καλιγούλα 180 χρόνια μετά τον θάνατό του. Το έργο του Κάσσιου είναι ανεκτίμητο, επειδή παρέχει πληροφορίες για τηντη χρονολογία βασιλείας του Καλιγούλα.

Άλλες πηγές προσφέρουν περιορισμένες πληροφορίες για τον Καλιγούλα. Ο Josephus[[Ιώσηπος Φλάβιος]] δίνει μια λεπτομερή περιγραφή της δολοφονίας του Καλιγούλα. Ο Τάκιτος παρουσιάζει κάποιες πληροφορίες για την ζωή του Καλιγούλα κατά την βασιλεία του Τιβέριου. Σε ένα πλέον χαμένο κομμάτι των ''Απομνημονευμάτων'' του, ο Τάκιτος έδωσε μια λεπτομερή περιγραφή της ζωής του Καλιγούλα. Η ''Φυσική Ιστορία'' του Πλίνιου του πρεσβύτερου κάνει μερικές σύντομες αναφορές στον Καλιγούλα.

Υφίστανται ελάχιστες σωζόμενες ιστορικές πηγές για τον Καλιγούλα και καμιάκαμία ιστορική πηγή που να τον παρουσιάζει με ευνοϊκό τρόπο. Η έλλειψη πηγών έχει οδηγήσει σε σημαντικά κενά στην σύγχρονη γνώση της βασιλείας του Καλιγούλα. Λίγα έχουν γραφεί για τα δυο πρώτα χρόνια της βασιλείας του και υπάρχουν περιορισμένες λεπτομέρειες για μεταγενέστερα σημαντικά γεγονότα, όπως η προσάρτηση της Μαυριτανίας στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία, οι στρατιωτικές ενέργειες του Καλιγούλα στην Βρετανία και η διαμάχη με την ρωμαϊκή γερουσίαΣύγκλητο.

Όλες οι σωζόμενες πηγές, εκτός του Πλίνιου του πρεσβύτερου, χαρακτηρίζουν τον Καλιγούλα ως τρελό. Ωστόσο, δεν είναι γνωστό εάν αναφέρονται μεταφορικά ή κυριολεκτικά στον Καλιγούλα. Επιπλέον, δεδομένης της αντιδημοτικότητας του Καλιγούλα από τις σωζόμενες πηγές, είναι δύσκολο να διαχωριστεί η πραγματικότητα από την φαντασία. Πρόσφατες πηγές προσπαθούν να αποδώσουν μια ιατρική αιτιολογία για την συμπεριφορά του, αναφέροντας ως πιθανότητες την εγγεφαλίτιδα, την επιληψία ή τηντη μηνιγγίτιδα. Το ερώτημα περί του εάν ήταν ή όχι ο Καλιγούλας τρελός (ιδιαίτερα μετά την ασθένειά του στην αρχή της βασιλείας του) παραμένει αναπάντητο.

Ο Φίλωνας από την Αλεξάνδρεια, ο JosephusΙώσηπος και ο Σενέκας υπογραμμίζουν, ότι ο Καλιγούλας ήταν τρελός, αλλά περιγράφουν αυτή τητην τρέλα ως ένα ατομικό χαρακτηριστικό, που προέκυψε μέσα από την εμπειρία. Ο Σενέκας αναφέρει, ότι ο Καλιγούλας έγινε αλαζονικός και προσβλητικός, με το που έγινε αυτοκράτορας και χρησιμοποιεί τα ελαττώματα της προσωπικότητάς του ως παραδείγματα, από τα οποία μπορούν οι αναγνώστες να μάθουνδιδαχθούν. Σύμφωνα με τον JosephusΙώσηπο, η εξουσία έκανε τον Καλιγούλα ιδιαίτερα ματαιόδοξο και τον οδήγησε να πιστεύει, ότι ήταν θεός. Ο ΦίλωναςΦίλων από την Αλεξάνδρεια δηλώνει, ότι ο Καλιγούλας έγινε αδίστακτος αμέσως μετά την ασθένειά του κατά τον όγδοο μήνα της βασιλείας του, το 37 μ.Χ. Ο Juvenal[[Γιουβενάλης]] αναφέρει, ότι είχε αποκτήσει ένα μαγικό φίλτρο, που τον οδήγησε στην τρέλα.

Ο ΣετόνιοςΣουητώνιος υποστήριξε, ότι ο Καλιγούλας υπέφερε από επιληψία, όταν ήταν νέος. Σύγχρονοι ιστορικοί έχουν υποστηρίξει, ότι ο Καλιγούλας ζούσε με έναν συνεχή φόβο επιληπτικών κρίσεων. Παρόλο που η κολύμβηση αποτελούσε μέρος της αυτοκρατορικής εκπαίδευσης, ο Καλιγούλας δεν μπορούσε να κολυμπήσει. Οι επιληπτικοί αποθαρρύνονται από το να κολυμπούν στα ανοιχτά νερά, επειδή απροσδόκητοι σπασμοί σε τέτοιες δύσκολες περιπτώσεις σωτηρίας μπορεί να είναι μοιραίοι. Επίσης, ο Καλιγούλας φέρεται, πως μιλούσε στο φεγγάρι. Η επιληψία συνδεόταν στενά με το φεγγάρι.

Όσον αφορά την εμφάνιση του σώματος και την υγεία, ο ΣετόνιοςΣουητώνιος περιέγραφε τον Καλιγούλα ως κοκαλιάρη και χλωμό : "ήταν ψηλός, πολύ χλωμός, ο λαιμός και τα πόδια του πολύ ισχνά, τα μάτια του βαθουλωμένα, τα φρύδια του φαρδιά, τα μαλλιά του αδύναμα και το κεφάλι του καραφλό. Ήταν παλαβός και στο σώμα και στο μυαλό,· υπέκυψε στην ασθένεια, όταν ήταν παιδί. Όταν έγινε άνδρας, υπέμενε αισθητά την κόπωση ;· περιστασιακά, υπέφερε από λιποθυμικά επεισόδια, κατά την διάρκεια των οποίων ήταν ανίκανος να κάνει κάθε προσπάθεια." Βασιζόμενοι σε επιστημονικές ανακατασκευές των επίσημων ζωγραφισμένων προτομών του, ο Καλιγούλας είχε καφέ μαλλιά, καφέ μάτια και ξανθό δέρμα.

Μερικοί σύγχρονοι ιστορικοί πιστεύουν, ότι ο Καλιγούλας υπέφερε από υπερθυρεοειδισμό. Αυτή η διάγνωση οφείλεται κυρίως στην ευερεθιστότητα του Καλιγούλα και στο ιδιαίτερο "βλέμμα" του, όπως περιγράφεται από τον Πλίνιο τον πρεσβύτερο.

Στις 17 Ινουαρίου 2011 η αστυνομία στο Nemi της Ιταλίας ανακοίνωσε την πεποίθησή της, ότι ανακάλυψε τον τόπο ταφής του Καλιγούλα μετά την σύλληψη ενός κλέφτη, που προσπαθούσε να ληστέψει ένα άγαλμα, το οποίο πίστευαν, ότι ανήκε στον αυτοκράτοραΑυτοκράτορα. Ο ισχυρισμός αυτός αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό από την ιστορικό του πανεπιστημίου του Cambridge Mary Beard.

Ο Αμερικανός ηθοποιός Jay Robinson πετυχημέναεπιτυχημένα ενσάρκωσε έναν μοχθηρό Καλιγούλα σε δυο επικές ταινίες της δεκαετίας του 1950, ''The Robe'' (1953) και ''Demetrius and the Gladiators'' (1954).

Ο ''Καλιγούλας'', από τον Γάλλο συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ, είναι ένα έργο, στο οποίο ο Καλιγούλας επιστρέφει στο παλάτι, το οποίο εγκαταλείφθηκε επί τρεις ημέρες και τρεις νύχτες μετά τον θάνατο της πολυαγαπημένης του αδερφής, ΝτρουσίλαΔρουσίλλας. Ο νεαρός αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας χρησιμοποιεί την απεριόριστη δύναμή του, ώστε να "φέρει το αδύνατο στην σφαίρα του πιθανού".

Στο μυθιστόρημα του 1934 ''I, Claudius'' του Άγγλου συγγραφέα Robert Graves, ο Καλιγούλας παρουσιάζεται ως ένας διαταραγμένο άνθρωπος με δολοφονικές διαθέσεις ήδη από την παιδική του ηλικία, ο οποίος έγινε κλινικά τρελός στην αρχή της διακυβέρνησής του. Σε ηλικία μόλις επτά ετών, οδήγησε τον πατέρα του Γερμανικό σε απελπισία και στον θάνατο τρομοκρατώντας τον κρυφά. Ο Καλιγούλας του Graves διαπράττει αιμομιξία και με τις τρεις αδερφές του και υπαινίσσεται, ότι δολοφόνησε την ΔρουσίλαΔρουσίλλα.

Στην τηλεοπτική σειρά του BBC που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Graves (όπου τον κεντρικό ρόλο παίζει ο John Hurt), ο Καλιγούλας, αν και με διανοητικά προβλήματα ήδη από μικρή ηλικία, γίνεται επικίνδυνα ψυχωτικός μετά από μια επιλεπτικήεπιληπτική κρίση και ξυπνά, πιστεύοντας, ότι έχει μεταμορφωθεί στον θεό Δία. Σκοτώνει την Δρουσίλα, ενώ προσπαθεί να αναπαραστήσει τηντη γέννηση της Αθηνάς, κόβοντας το παιδί του από την μήτρα της.

Το 1941 ο Edgar Rice Burroughs έγραψε το ''I Am a Barbarian''. Η ιστορία αποτελεί μια ελεύθερη μετάφραση των απομνημονευμάτων του Britannicus (έναν φανταστικό χαρακτήρα του Burroughs), που ήταν ο σκλάβος του ΚαιγούλαΚαλιγούλα από τηνπαιδικήτην παιδική ηλικία μέχρι τον θάνατό του.

Η παράσταση ''The Reckoning of Kit and Little Boots'', από τον Nat Cassidy, εξετάζει τις ζωές του Ελισαβετιανού θεατρικού συγγραφέα Κρίστοφερ Μάρλοου και του Καλιγούλα και δίνει έμφαση στις ομοιότητες ανάμεσα στους δυο χαρακτήρες -: και οι δυο πέθαναν σε ηλικία 29 ετών,· και οι δυο εν μέρει εξαιτίας των αμφιλεγόμενων θρησκευτικών πεποιθήσεών τους. Η παράσταση επικεντρώνεται στην αγάπη του Καλιγούλα για την αδερφήαδελφή του ΔρουσίλαΔρουσίλλα και στηνστη βαθιά ριζωμένη οργή του για τον Τιβέριο. Έκανε πρεμιέρα στην Νέα Υόρκη τον Ιούνιο του 2008.

Η παράσταση του Ευγένιου Ο' Νιλ ''Lazarus Laughed'' εμφανίζει τον νεαρό Καλιγούλα ως έναν ψυχοπαθή, που πιστεύει, ότι θα είναι χαρούμενος, μόνο όταν ο Τιβέριος θα είναι νεκρός και ο ίδιος θα είναι ο Καίσαρας.