|
Η γήινη μάζα είναι μια τυπική [[Μάζα|μονάδα της μάζας]] της [[Αστρονομία]]ς που χρησιμοποιείται για να μετρήσει τις μάζες άλλων [[Πλανήτης|πλανητών]], συμπεριλαμβανομένων βραχωδών [[Γήινος πλανήτης|επίγειων πλανητών]] και [[Εξωηλιακός πλανήτης|εξωπλα]]<nowiki/>νητών. Μία [[Ηλιακή μάζα]] είναι ίση με 333.000 μάζες Γης. Η γήινη μάζα δεν περιλαμβάνει τη μάζα της [[Σελήνη]]ς. Η μάζα της Σελήνης είναι περίπου 1,2% της Γης, έτσι ώστε η μάζα του συστήματος Γη+Σελήνη είναι κοντά στα <span style="display:none" class="sortkey">7024604560000000000♠</span>6.0456<span style="margin-left:0.25em;margin-right:0.15em;">×</span>10<sup>24</sup> kg.
Η περισσότερη από τη μάζα καλύπτεταισυντίθεται από [[Σίδηρος|σίδηρο]] και [[οξυγόνο]] (32% το καθένα), [[μαγνήσιο]] και [[πυρίτιο]] (15% το καθένα), [[ασβέστιο]], [[Αργίλιο|αλουμίνιο]] και [[νικέλιο]] (1,5% το καθένα). ▼
Η ακριβής μέτρηση της γήινης μάζας είναι δύσκολη, όπως είναι ισοδύναμη με τη μέτρηση της σταθεράς της [[Σταθερά της Παγκόσμιας έλξης| βαρύτηταςσταθεράς της παγκόσμιας έλξης]], η οποία είναι η θεμελιώδης [[φυσική σταθερά]], γνωστή με αρκετή ακρίβεια, λόγω της σχετικής αδυναμίας της [[Βαρύτητα|βαρυτικής δύναμης]]. ▼
Η μάζα της Γης ήταν η πρώτη που μετρήθηκε με σχετική ακρίβεια στο [[πείραμα Schiehallion ]] τη δεκαετία του 1770 , και με διαφορά μόλις 1% από το σύγχρονο υπολογισμό , στο [[Πείραμα του Κάβεντις|πείραμα Cavendish]] του 1798. ▼▲Η περισσότερη από τη μάζα καλύπτεται από [[Σίδηρος|σίδηρο]] και [[οξυγόνο]] (32% το καθένα), [[μαγνήσιο]] και [[πυρίτιο]] (15% το καθένα), [[ασβέστιο]], [[Αργίλιο|αλουμίνιο]] και [[νικέλιο]] (1,5% το καθένα).
▲Η ακριβής μέτρηση της γήινης μάζας είναι δύσκολη, όπως είναι ισοδύναμη με τη μέτρηση της σταθεράς της [[Σταθερά της Παγκόσμιας έλξης|βαρύτητας]], η οποία είναι η θεμελιώδης [[φυσική σταθερά]], γνωστή με αρκετή ακρίβεια, λόγω της σχετικής αδυναμίας της [[Βαρύτητα|βαρυτικής δύναμης]].
▲Η μάζα της Γης ήταν η πρώτη που μετρήθηκε με ακρίβεια στο πείραμα Schiehallion τη δεκαετία του 1770 και με διαφορά μόλις 1% από το σύγχρονο υπολογισμό στο [[Πείραμα του Κάβεντις|πείραμα Cavendish]] του 1798.
== Μονάδα μάζας στην αστρονομία ==
== Διακύμανση της μάζας της Γης ==
Η μάζα της Γης είναι μεταβαλλόμενη, με κέρδη και απώλειες, λόγω της προσαύξησης της από [[Μικρομετεωρίτης|μικρομετεωρίτες]] και κοσμική σκόνη και απώλειααπώλειες από [[υδρογόνο]] και [[ήλιο]], αντίστοιχα.
Το συνδυασμένο αποτέλεσμα είναι η καθαρή απώλεια υλικού, η οποία εκτιμάται σε <span style="display:none" class="sortkey">7007550000000000000♠</span>5.,5<span style="margin-left:0.25em;margin-right:0.15em;">×</span>10<sup>7</sup> kg (54.000 [[Τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνοι]]) ανά έτος. Το ποσό αυτό είναι <span style="display:none" class="sortkey">6983100000000000000♠</span>10<sup>-17</sup> της συνολικής γήινης μάζας. ΤοΤα <span style="display:none" class="sortkey">7007550000000000000♠</span>5.,5<span style="margin-left:0.25em;margin-right:0.15em;">×</span>10<sup>7</sup> kg, ετήσια καθαρή απώλεια, οφείλονται κυρίως σε 100.000 τόνους που χάνονται λόγω της ατμοσφαιρικής διαφυγής, και κατά μέσο όρο στους 45.000 τόνοιτόνους που αποκτούνται από την πτώση σκόνης και τους μετεωρίτες. Αυτή είναι εντός της μάζας αβεβαιότητα 0,01% (<span style="display:none" class="sortkey">7020600000000000000♠</span>6<span style="margin-left:0.25em;margin-right:0.15em;">×</span>10<sup>20</sup> kg), έτσι ώστε η εκτιμώμενη αξίαποσότητα της γης,μάζας η μάζατης τουΓης δεν επηρεάζεται από αυτό τον παράγοντα.
Η απώλεια μάζας που οφείλεται στην ατμοσφαιρική διαφυγή αερίων υπολογίζεται περίπου στους 95.000 τόνους υδρογόνου<ref>{{cite web|url=https://www.sfsite.com/fsf/2013/pmpd1301.htm|title=Fantasy and Science Fiction: Science by Pat Murphy & Paul Doherty|publisher=}}</ref> (<span style="display:none" class="sortkey">7000300000000000000♠</span>3 kg/s) και 1.600 τόνους ηλίου ανά έτος.<ref name="techdaily">{{cite web|url=http://scitechdaily.com/earth-loses-50000-tonnes-of-mass-every-year/|title=Earth Loses 50,000 Tonnes of Mass Every Year|work=SciTech Daily}}</ref> Ο κύριος παράγοντας αύξησης της γήινης μάζας είναι από πτώσεις υλικών, κ[[Κοσμική σκόνη|οσμικήκοσμική σκόνη]], κ[[Κοσμικές ακτίνες|οσμικέςκοσμικές ακτίνες]], [[Μετεωροειδής|μετεωρίτες]], [[Κομήτης|κομήτες]], κ. λπ. είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες για την αύξηση της μάζας. Το σύνολο του υλικού υπολογίζεται από 37.000 έως 78.000 τόνους ετησίως.<ref>"[https://link.springer.com/chapter/10.1007%2F978-1-4419-8694-8_5 Spacecraft Measurements of the Cosmic Dust Flux]", Herbert A. Zook. {{DOI|10.1007/978-1-4419-8694-8_5}}</ref><ref>{{cite web|url=http://curious.astro.cornell.edu/about-us/75-our-solar-system/comets-meteors-and-asteroids/meteorites/313-how-many-meteorites-hit-earth-each-year-intermediate|title=How many meteorites hit Earth each year?|last1=Carter|first1=Lynn|website=Ask an Astronomer|publisher=The Curious Team, Cornell University|accessdate=6 February 2016}}</ref>
Πρόσθετες αλλαγές στη μάζα οφείλονται σεστην [[Ισοδυναμία μάζας-ενέργειας|ισοδυναμίαςισοδυναμία μάζας–ενέργειαμάζας–ενέργειας]]<nowiki/>ς, αν και αυτές οι αλλαγές είναι σχετικά αμελητέες. Μια άλλη αύξηση της μάζας έχει αποδοθεί στην άνοδο της θερμοκρασίας ([[υπερθέρμανση του πλανήτη]]) και υπολογίζεται σε 160 τόνους ανά έτος από το 2016.<ref>{{cite web|url=https://www.bbc.com/news/magazine-16787636|title=Who, What, Why: Is the Earth getting lighter?|last1=McDonald|first1=Charlotte|date=31 January 2012|website=BBC Magazine|publisher=BBC News|accessdate=9 February 2016}}</ref> Επίσης χάνονται 16 τόνοι ανά έτος με τη μορφή περιστροφικής κινητική[[Κινητική ενέργεια|κινητικής ενέργειας]] , εξαιτίας της επιβράδυνσης της περιστροφής της Γης στον εσωτερικό πυρήνα.{{Εκκρεμεί παραπομπή}} Αυτή η ενέργεια μεταφέρεται ημετατρέπεται σε ενέργεια περιστροφής του ηλιακού συστήματος, και η τάση αυτή θα μπορούσε επίσης να είναι αναστρέψιμη, όπως η ταχύτητα περιστροφής έχει αποδειχθεί ότι παρουσιάζει διακυμάνσεις με την πάροδο δεκαετιών.<ref>{{cite journal|title=The shuffling rotation of the Earth’s inner core revealed by earthquake doublets|last1=Tkalčić|first1=Hrvoje|last2=Young|first2=Mallory|date=12 May 2013|journal=Nature Geoscience|doi=10.1038/ngeo1813|volume=6|pages=497–502|bibcode=2013NatGe...6..497T|last3=Bodin|first3=Thomas|last4=Ngo|first4=Silvie|last5=Sambridge|first5=Malcolm}}</ref> Απώλεια μάζας λόγω [[Πυρηνική σχάση|της πυρηνικής σχάσης]] εκτιμάται ότι ανέρχεται σε 16 τόνους ανά έτος.
{{dubious|date=June 2018}}
Επιπλέον απώλεια υπάρχει λόγω εκτόξευσης [[Διαστημόπλοιο|διαστημόπλοι]]<nowiki/>ων σε τροχιές, έχει υπολογιστεί σε <span style="display:none" class="sortkey">7001650000000000000♠</span>65 τόνους ανά έτος από τα μέσα του 20ου αιώνα. Η Γη έχασε περίπου 3473 τόνους στα πρώτα 53 χρόνια της διαστημικής εποχής, αλλά η τάση σήμερα μειώνεται.<ref name="IJSRP">{{cite journal|url=http://www.ijsrp.org/research-paper-0513.php?rp=P171213|title=Loss in Earth Mass due to Extraterrestrial Space Exploration Missions|last1=Saxena|first1=Shivam|last2=Chandra|first2=Mahesh|date=May 2013|journal=International Journal of Scientific and Research Publications|accessdate=9 February 2016|issue=5|volume=3|page=1}}</ref> ▼
▲Επιπλέον απώλεια υπάρχει λόγω εκτόξευσης [[Διαστημόπλοιο| διαστημόπλοι διαστημόπλοιων]] <nowiki/>ων σε τροχιές, έχει υπολογιστεί σε <span style="display:none" class="sortkey">7001650000000000000♠</span>65 τόνους ανά έτος από τα μέσα του 20ου αιώνα. Η Γη έχασε περίπου 34733.473 τόνους στα πρώτα 53 χρόνια της διαστημικής εποχής, αλλά η τάση αυτή σήμερα μειώνεται.<ref name="IJSRP">{{cite journal|url=http://www.ijsrp.org/research-paper-0513.php?rp=P171213|title=Loss in Earth Mass due to Extraterrestrial Space Exploration Missions|last1=Saxena|first1=Shivam|last2=Chandra|first2=Mahesh|date=May 2013|journal=International Journal of Scientific and Research Publications|accessdate=9 February 2016|issue=5|volume=3|page=1}}</ref>
== Δείτε επίσης ==
| 