Αργυρούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 80.106.182.218 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Phailoname Ετικέτα: Επαναφορά |
||
Γραμμή 3:
{{Πόλη}}
Η '''
Η Αργυρούπολη και το Ελληνικό έχουν αναδειχθεί σε ιδιαίτερα δημοφιλή προάστια εξαιτίας της προνομιακής θέσης τους πάνω στο βουνό και δίπλα στη θάλασσα (τα όρια της Αργυρούπολης φτάνουν μέχρι την αρχή του δάσους όπου η οικιστική ανάπτυξη συνεχίζει ομαλά και υπάρχουν υποδομές, σχολεία και χώροι άθλησης και αθλητισμού, ενώ τα όρια του Ελληνικού φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, όπου βρίσκεται το αθλητικό κέντρο "Άγιος Κοσμάς" και το παλιό αεροδρόμιο).
Γραμμή 9:
== Ιστορική εξέλιξη ==
[[Image:Argyroupolis Athens1.JPG|left|thumb|Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος]]
Ιδρύθηκε από [[Πόντιοι|Πόντιους]] πρόσφυγες από την [[Γκιουμούσχανε|Αργυρούπολη]] του [[Πόντος|Πόντου]], μετά από τον
▲ [[Τράχωνες]] σε μια έκταση 300 στρεμμάτων ιδιοκτησίας του γιατρού [[Μαρίνος Γερουλάνος|Μαρίνου Γερουλάνου]] που απολλοτριώθηκε επί πρωθυπουργίας [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] και Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας [[Μιχάλης Κύρκος|Μιχ. Κύρκου]] και βάσει της ανταλλάξιμης περιουσίας που δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ του [[1927]]. Η περιοχή αυτή τότε χαρακτηριζόταν "εξορία του Αδάμ" αν αναλογισθεί κανείς ότι δεν υπήρχε η σημερινή [[λεωφόρος Βουλιαγμένης]], ούτε ηλεκτρικό ρεύμα ή τηλέφωνο, τα δε πλησιέστερα σημεία επικοινωνίας ήταν το [[Παλαιό Φάληρο]] και η περιοχή Άγιος Ιωάννης. Έτσι οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι πάλεψαν με πολλές δυσκολίες και ελλείψεις, που όμως με την εργατικότητα, υπομονή και επιμονή που τους διέκρΤην περίοδο 1926 - 1928 39 οικογένειες των Αργυρουπολιτών εγκαταστάθηκαν στη περιοχήινε λάξεψαν βράχους, άνοιξαν πηγάδια σε αρκετό βάθος και έκτισαν τα πρώτα πλήθινα σπίτια τους. Το 1932 κτίζεται ο πρώτος και κεντρικός σήμερα ναός, η [[Αγία Βαρβάρα (μεγαλομάρτυς)|Αγία Βαρβάρα]], προστάτιδα του Δήμου. Ένα χρόνο μετά, το 1933, κτίζεται με προσωπική εργασία των κατοίκων το πρώτο μονοθέσιο Δημοτικό Σχολείο.
Το 1937 - 1938 γίνεται η αρχική διάνοιξη του καρόδρομου του Πρίγκιπα Πέτρου που έφθανε μέχρι βόρεια της Γλυφάδας και που ονομάσθηκε "λεωφόρος Βουλιαγμένης" (επί του στόχου κατάληξης παρότι δεν έφθασε ποτέ στη Βουλιαγμένη), έργο που όμως έδωσε άλλη πνοή στον νεοσύστατο οικισμό.
Το 1940 ([[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]]) λόγω της γειτνίασης με το αεροδρόμιο η περιοχή βομβαρδίστηκε και οι κάτοικοι γνώρισαν δεύτερη προσφυγιά. Στις 12 Οκτωβρίου 1944 αρχίζει η επανεγκατάσταση των κατοίκων με κύριο μέλημα την απόσπασή τους από την Κοινότητα του Καλαμακίου. Πέντε χρόνια μετά, στις [[29 Ιουλίου]] [[1949]], δημοσιεύεται η ίδρυση της Κοινότητας Νέας Αργυρούπολης που αριθμούσε 425
Τη περίοδο αυτή (1951 - 1955) τρεις οικοδομικοί συνεταιρισμοί (Παλαιών Πολεμιστών, Ηλεκτρουπόλεως και Αλεξιουπόλεως) με 3.500 οικόπεδα ιδιοκτησίας Κ. Νάστου εντάσσονται στο [[σχέδιο πόλης]]. Το 1954 οι κάτοικοι προμηθευόμενοι οι ίδιοι χαλύβδινους σωλήνες από την Γαλλία εγκαθιστούν το κοινοτικό δίκτυο ύδρευσης. Έτσι μέσα σε 8 χρόνια από της ίδρυσης της κοινότητας ο πληθυσμός δεκαπλασιάζεται από 425 σε 4.025 (1957) και η περιοχή πλέον από αγροτική χαρακτηρίζεται αστική.
|