Φειδιππίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 24:
<br>
==Σύμφωνα με
Ο [[Ηρόδοτος]] (5ος αι. π.Χ.) αναφέρει τη διαδρομή του Φειδιππίδη από την Αθήνα στη Σπάρτη
</ref> χωρίς αναφορά στη μαραθώνια διαδρομή. Ο [[Πλούταρχος]], 500 χρόνια αργότερα (1ος αι. μ.Χ.) κάνει την πρώτη αναφορά στον μαραθωνοδρόμο για τον οποίο λέει ότι ο [[Ηρακλείδης ο Ποντικός]] ονομαζόταν Θέρσιππος ο Ερχιεύς αλλά οι περισσότεροι έλεγαν ότι ονομαζόταν [[Ευκλής]]<ref>[[:s:Πότερον Αθηναίοι κατά πόλεμον ή κατά σοφίαν ενδοξότεροι (Πλούταρχος)|Πότερον Αθηναίοι κατά πόλεμον ή κατά σοφίαν ενδοξότεροι]], [[Πλούταρχος]], 89784 347.C.6 <br />▼
{{απόσπασμα| '' [6.105.1] Η πρώτη ενέργεια των στρατηγών, πριν ακόμη κινήσουν από την πόλη, ήταν να στείλουν στη Σπάρτη κήρυκα τον Φιλιππίδη, που βέβαια ήταν Αθηναίος, κι επίσης ταχυδρόμος — αυτή ήταν η δουλειά του. Αυτόν λοιπόν, όπως διηγόταν ο ίδιος ο Φιλιππίδης και το ανάγγειλε στους Αθηναίους, τον συνάντησε ο Παν στην περιοχή του Παρθενίου όρους, που βρίσκεται πάνω από την Τεγέα. [6.105.2] Και πως ο Παν φωνάζοντας τον Φιλιππίδη με τ᾽ όνομά του τον πρόσταξε ν᾽ αναγγείλει στους Αθηναίους, για ποιό λόγο δεν του προσφέρουν καμιά λατρεία, αυτόν που θέλει το καλό των Αθηναίων και σε πολλές περιπτώσεις τούς στάθηκε χρήσιμος, και θα τους σταθεί και στο μέλλον. [6.105.3] Οι Αθηναίοι λοιπόν πίστεψαν πως αυτά είναι αληθινά, κι έτσι, όταν αποκαταστάθηκαν με τον καλύτερο τρόπο τα πράγματα της πόλης τους, ίδρυσαν ναό του Πανός κάτω από την Ακρόπολη και, εξαιτίας του μηνύματος που τους έστειλε, κάθε χρόνο προσπέφτουν στη χάρη του με θυσίες και λαμπαδηφορία.}}
==Σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες ==
▲
«ὡς μὲν [[Ηρακλείδης ο Ποντικός|Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς]] ἱστορεῖ, '''Θέρσιππος ὁ Ἐρχιεύς'''· οἱ δὲ πλεῖστοι λέγουσιν '''Εὐκλέα''' δραμόντα σὺν τοῖς ὅπλοις θερμὸν ἀπὸ τῆς μάχης καὶ ταῖς θύραις ἐμπεσόντα τῶν πρώτων τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ’χαίρετε‘ καὶ ’χαίρομεν,‘ εἶτ´ εὐθὺς ἐκπνεῦσαι. πλὴν οὗτος μὲν αὐτάγγελος ἧκε τῆς μάχης ἀγωνιστὴς γενόμενος. φέρε δ´ εἴ τις ὑπὲρ λόφου τινὸς ἢ σκοπῆς αἰπόλων ἢ βοτήρων τοῦ ἀγῶνος ἄπωθεν γενόμενος θεατὴς καὶ κατιδὼν τὸ μέγα καὶ παντὸς λόγου μεῖζον ἐκεῖνο ἔργον ἧκεν εἰς τὴν πόλιν ἄτρωτος ἄγγελος καὶ ἀναίμακτος, εἶτ´ ἠξίου τιμὰς ἔχειν ἃς Κυνέγειρος ἔσχεν, ἃς Καλλίμαχος, ἃς Πολύζηλος, ὅτι τὰς τούτων ἀριστείας καὶ τραύματα καὶ θανάτους ἀπήγγειλεν, ἆρ´ οὐκ ἂν ἐδόκει πᾶσαν ὑπερβάλλειν ἀναίδειαν, ὅπου γε Λακεδαιμονίους φασὶ τῷ τὴν ἐν Μαντινείᾳ φράσαντι νίκην, ἣν Θουκυδίδης ἱστόρηκεν»</ref>. Ο [[Λουκιανός]] 100 χρόνια αργότερα (2ος αι. μ.Χ.) αναφέρει τον μαραθωνοδρόμο ως Φιλιππίδη<ref>[https://books.google.gr/books?id=wxtGAQAAMAAJ&pg=PA205#v=onepage&q&f=false Υπέρ του εν τη προσαγορεύσει πταίσματος], [[Λουκιανός]], σελ. 205 στο Λουκιανού τα σωζόμενα, Ambrosio Firmin Didot, Παρίσι, 1867<br />
«Πρώτος δ' αυτό '''Φιλιππίδης''' ο ημεροδρομήσας λέγεται από Μαραθώνος αγγέλλων την νίκην ειπείν προς τους άρχοντας καθημένονς καί πεφροντικότας υπέρ του τέλους της μάχης, Χαίρετε, νικώμεν, και τούτο ειπών συναποθανείν τη αγγελία και το χαίρειν συνεκπνεύσαι»</ref>. Οι μεταγενέστερες αναφορές στο συμβάν του μαραθώνιου δρόμου είναι πιθανώς αναξιόπιστες.
| |||