Τζάκοπο Γκαττιλούζιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ο [[Ουίλιαμ Μίλερ (ιστορικός)|Ουίλιαμ Μίλερ]] αναφέρει ότι στόχος του Τζάκοπο ως ημιαυτόνομου άρχοντα ήταν να ευνοεί τα συμφέροντα των [[Δημοκρατία της Γένοβα|Γενουατών]] όταν αυτοί βρίσκονταν σε διαμάχη με τους [[Δημοκρατία της Βενετίας|Ενετούς]], ωστόσο, να συνεργάζεται και με τις δύο πλευρές όταν αυτές βρίσκονταν σε διαμάχη με τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] γείτονές του. Για παράδειγμα, παρείχε βοήθεια στον [[Κεντυρίων Β΄ Ζαχαρίας|Κεντυρίωνα Β΄ Ζαχαρία]], [[Πρίγκιπας της Αχαΐας|Πρίγκιπα της Αχαΐας]] ενάντια στους Τόκκους της [[Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου|Κεφαλληνίας και της Ζακύνθου]].<ref>Miller, "The Gattilusj of Lesbos (1355–1462)", [https://archive.org/details/byzantinischezei22mnuoft ''Byzantinische Zeitschrift''] '''22''' (1913), p. 418</ref>
 
Αδέλφια του ήταν οι Ντορίνο, Παλαμέντε, Ιρένε και Ελένα. Καθώς δεν απέκτησε άρρενες απογόνους, μετά τον θάνατό του τον διαδέχτηκε ο νεαρότερος αδερφόςαδελφός του, [[Ντορίνο Α΄ Γκαττιλούζιο]].<ref>Miller, "The Gattilusj", p. 419</ref>
 
==Οικογένεια==
Γραμμή 12:
Ο Νικολό αναφέρει τον Τζάκοπο ως πεθερό του σε επιστολές του, οι οποίες διασώζονται από το 1426. Ωστόσο, το όνομα της συζύγου του παραμένει άγνωστο. Ο Νικολό απέκτησε συνολικά έντεκα τέκνα, ωστόσο σε καμία πηγή δεν αναφέρεται η μητέρα ή μητέρες τους.
 
Μία καταγραφή του [[Κατερίνο Ζένο]], η οποία χρονολογείται από το 1474, αναφέρει τον Νικολό ως νυμφευμένο με την Βαλέντζα Μεγάλη Κομνηνή, υποτιθέμενη αδερφήαδελφή ή κόρη του [[Ιωάννης Δ΄ Μέγας Κομνηνός|Ιωάννη Δ΄ της Τραπεζούντας]]. Εάν αυτό σημαίνει ότι ο Νικολό νυμφεύθηκε δεύτερη φορά ή ότι ο Ζένο έκανε λάθος παραμένει υπό αμφισβήτηση μεταξύ των ιστορικών.
<ref>Discussed in Michel Kuršanskis, [http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/rebyz_0766-5598_1979_num_37_1_2098 "La descendance d'Alexis IV, empereur de Trébizonde. Contribution à la prosopographie des Grands Comnènes"], ''Revue des études byzantines'', '''37''' (1979), pp. 239-247. Ο Κουρσάνσκις υποστηρίζει ότι η Βαλέντζα καταγόταν από κάποια ιταλική πόλη, ή ότι απλά δεν υπήρξε ποτέ.</ref>