Υδρογόνο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Nursery of New Stars - GPN-2000-000972.jpg|thumb|Ο [[NGC 604]], μια γιγαντιαία [[H II περιοχή|περιοχή ιονισμένου υδρογόνου]] στο [[Γαλαξίας του Τριγώνου|Γαλαξία του Τριγώνου]]. Ένα λευκοπράσινο [[νεφέλωμα]] που μοιάζει με βαμβάκι σε μαύρο φόντο.]]

 

 

Σε όλο το σύμπαν, το περισσότερο υδρογόνο βρίσκεται με τη μορφή του ατομικού υδρογόνου και της κατάστασης [[Πλάσμα (φυσική)|πλάσματος]], του οποίου οι ιδιότητες είναι σημαντικά διαφορετικές από αυτές του μοριακού υδρογόνου (ή διυδρογόνου). Στην κατάσταση πλάσματος τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνια δεν βρίσκονται μαζί, με αποτέλεσμα μια πολύ μεγάλη ηλεκτρική αγωγιμότητα και φωτεινότητα, παράγοντας ουσιαστικά το φως του Ήλιου και των άλλων άστρων. Τα φορτισμένα σωματίδια επηρεάζονται πολύ από μαγνητικά και ηλεκτρικά πεδία. Για παράδειγμα, η αλληλεπίδραση του [[ηλιακός άνεμος|ηλιακού ανέμου]] με τη Γήινη [[μαγνητόσφαιρα]] δίνει τα [[ρεύματα Μπίρκελαντ]] (''Birkeland currents'') και τα [[σέλας|σέλαα]]. Το υδρογόνο βρίσκεται σε ουδέτερη ατομική μορφή στο [[διαστρικό ενδιάμεσο]]. Μεγάλες ποσότητες ουδέτερου υδρογόνου βρέθηκε στα συστήματα Λύρα α και θεωρείται ότι κυριαρχεί στην κοσμολογική βαρυονική πυκνότητα του σύμπαντος με μια [[μετατόπιση προς το ερυθρό]] z = 4.<ref>Storrie-Lombardi, Lisa J.; Wolfe, Arthur M. (2000). "Surveys for z > 3 Damped Lyman-alpha Absorption Systems: the Evolution of Neutral Gas". Astrophysical Journal 543 (2): 552–576. arXiv:astro-ph/0006044. Bibcode:2000ApJ...543..552S. doi:10.1086/317138.</ref>