Νέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[64]] ξέσπασε μία [[Μεγάλη πυρκαγιά της Ρώμης|μεγάλη πυρκαγιά στη Ρώμη]], η οποία κατέστρεψε τα δύο τρίτα της πόλης. Αμέσως διαδόθηκε, πως ο Νέρωνας είχε προκαλέσει τη φωτιά για να εμπνευσθεί και πως όσο την παρακολουθούσε, απάγγελνε στίχους και έπαιζε τη λύρα του. Για να βγάλει την κατηγορία από πάνω του, έριξε την ευθύνη στους [[Χριστιανισμός|χριστιανούς]] και διέταξε την τιμωρία τους. Έτσι άρχισε η πρώτη μεγάλη καταδίωξη των χριστιανών στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία<ref>''Οι Διωγμοί κατά της Εκκλησίας στην προκωνσταντίνεια εποχή'', Γλαβίνας Απόστολος, εκδ. Τέρτιος, Κατερίνη 1992, σελ. 27 κ.ε.</ref>.

Αφού κατεσβέσθη η πυρκαγιά, ο Νέρων προχώρησε σε ένα μεγαλεπήβολο και πολυέξοδο σχέδιο οικιστικής αναμόρφωσης της πρωτεύουσας. Για τον εαυτό του έφτιαξε ένα πολυτελέστατο ανάκτορο, που τ'το ονόμασε [[Χρυσός Οίκος|Domus Aurea]] (Χρυσούν Μέγαρον,) και μέσα σ'σε αυτό υπήρχε ένα πελώριο άγαλμά του, ύψους 30 μέτρων<ref>[[Τάκιτος (ιστορικός)|Τάκιτος]], ''[https://en.wikisource.org/wiki/The_Annals_%28Tacitus%29/Book_15#42 Χρονικά]'' {{en}}</ref>. Το παλάτι αυτό είχε αμέτρητες αίθουσες, εσωτερικούς κήπους και χιλιάδες υπηρέτες. Έτσι ο Νέρωνας απολάμβανε να ζει μέσα στηστην χλιδή και την πολυτέλεια. Μα όταν τα χρέη του έφτασαν στο απροχώρητο, ήρθε η συμφορά.

Η βαριά φορολογία και η κακή διοίκηση έκαναν το λαό να επαναστατήσει. Το [[68]], επαναστατικά στρατεύματα με αρχηγό τον [[Γάλβας|Γάλβα]], τον διοικητή της [[Ισπανία|Ισπανίας]], βάδισαν κατά της Ρώμης. Μαζί τους ενώθηκαν και οι σωματοφύλακες του αυτοκράτορα, ενώ ο ίδιος το έσκαγε από την πόλη. Νιώθοντας, πως πλησίαζε το τέλος του, αλλά μη έχοντας το θάρρος να αυτοκτονήσει, έβαλε έναν αυλικό του να τον μαχαιρώσει<ref>Matthew Bunson, ''[https://books.google.gr/books?id=T5tic2VunRoC&printsec=frontcover&dq=isbn:9781438110271&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjomcLR3OPLAhWqE5oKHacLCloQ6AEIGzAA#v=onepage&q&f=false Encyclopedia of the Roman Empire]'', Infobase Publishing (2009) ISBN 978-1-4381-1027-1</ref>.