Αλέξανδρος ο Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 46.103.86.35 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 2A02:587:6616:D300:39FC:49BD:9D4D:4F7
Ετικέτα: Επαναφορά
YiorgosH (συζήτηση | συνεισφορές)
μ τυπογραφικό λάθος (συνέει - συνδέει)
Γραμμή 143:
Πέρασε τον ποταμό [[Τίγρης ποταμός|Τίγρη]], και έφτασε στο οροπέδιο των [[Γαυγάμηλα|Γαυγαμήλων]], περίπου 90 χλμ. από τα Άρβηλα (σημ. [[Ερμπίλ]], στο ιρακινό Κουρδιστάν). Εκεί νίκησε για άλλη μια φορά τον περσικό στρατό, στην ομώνυμη [[μάχη των Γαυγαμήλων]]. Στη συνέχεια κατέλαβε τη [[Βαβυλώνα]], της οποίας ανοικοδόμησε τα ιερά που είχε γκρεμίσει ο Ξέρξης, όπως αυτό του θεού [[Μαρδούκ]]. Προσέφερε μάλιστα θυσία στον Μαρδούκ, τηρώντας πανάρχαια παράδοση.{{Sfn|Κανελλόπουλος|1973|p=124}}
 
Ο Δαρείος Γ΄ διέφυγε προς την [[Μηδία]], και ο Αλέξανδρος προέλασε προς τα [[Σούσα]], πρωτεύουσα του περσικού κράτους, η οποία παραδόθηκε χωρίς αντίσταση, από τον Πέρση σατράπη της Σουσιανής, Αβουλίτη. Εκεί βρήκε περίπου ποσότητα χρυσού, αργύρου και νομίσματα, αξίας 50.000 περίπου ταλάντων. Στα Σούσα δε εγκατέστησε τη μητέρα και την υπόλοιπη οικογένεια του Δαρείου και όρισε ο ίδιος τους δασκάλους των εελληνικών για τα παιδιά του Πέρση βασιλιά. Σατράπη της Σουσιανής άφησε τον Αβουλίτη, ορίζοντας όμως Μακεδόνες διοικητές του στρατού της σατραπείας.{{Sfn|Κανελλόπουλος|1973|p=128}} Επόμενος στόχος του ήταν η καταδίωξη του Δαρείου και η εισβολή στην Περσίδα (σημ. [[Φαρς]]). Η εκστρατεία ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 330 π.Χ. Μετά τη διάβαση του ποταμού Πασιτίγρη (σημ. [[Καρούν (ποταμός)|Καρούν]], στο [[Ιράν]]), συνάντησε ισχυρή αντίσταση από τους ορεσίβιους Ουξίους. Τελικά κατάφερε να τους αιφνιδιάσει, κυκλώνοντάς τους. Μετά την υποταγή τους, έστειλε μέρος του στρατεύματος και τις αποσκευές του, υπό τον Παρμενίωνα, από τον αμαξιτό δρόμο που οδηγούσε στην [[Περσέπολη]]. Ο ίδιος, επικεφαλής του μακεδονικού πεζικού, των εταίρων και των Αγριάνων και τοξοτών, ακολούθησε τον ταχύτερο δρόμο μέσα από τις ορεινές διαβάσεις του νοτίου [[Όρη Ζάγκρος|Ζάγρου]]. Εκεί, στο φυσικό στενό το οποίο συνέεισυνδέει τη Σουσιανή με την Περσίδα, και το οποίο οι αρχαίοι αποκαλούσαν Περσίδες Πύλες, συνάντησε ισχυρή αντίσταση από τον σατράπη της Περσίδας, Αριοβαρζάνη. Ο Αριοβαρζάνης είχε χτίσει μέσα στο στενό τείχος, το οποίο υπεράσπιζε επικεφαλής δύναμης 25.000-40.000 πεζών και 300-700 ιππέων. Μετά από ανεπιτυχή κατά μέτωπο επίθεση, η οποία στοίχισε πολλές απώλειες στους Μακεδόνες, Πέρσες αιχμάλωτοι οδήγησαν το μεγαλύτερο μέρος του μακεδονικού στρατού, υπό τον Αλέξανδρο, μέσα από δύσβατο μονοπάτι και υπό αντίξοες συνθήκες, στα νώτα του Αριοβαρζάνη τον στρατό του οποίου εξολόθρευσε.{{Sfn|Κανελλόπουλος|1973|p=129}}
 
==== Παράδοση και καταστροφή της Περσέπολης ====