Τυπογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Η ελληνική τυπογραφία: διορθώθηκε ορθογραφικό σφάλμα
Γραμμή 60:
Αμέσως μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της [[Ελλάδα]]ς, εμφανίστηκαν και τα πρώτα ιδιόκτητα τυπογραφεία στον ελλαδικό χώρο. Γρήγορα τα ελλαδικά τυπογραφεία, και κυρίως τα αθηναϊκά, άρχισαν να αναπτύσσονται πολύ. Μερικά απ' αυτά, όπως το Τυπογραφείο «Ο Κάδμος» των Κωνσταντίνου Τόμπρα και Κωνσταντίνου Ιωαννίδη στο [[Ναύπλιο]] (1829–1879), το τυπογραφείο του Ανδρέα Κορομηλά στην [[Αίγινα]] και στην [[Αθήνα]] (1834–1884) και το τυπογραφείο του Κωνσταντίνου Γκαρμπολά στην [[Αθήνα]] (1838–1844) άφησαν εποχή. Κατά τον 20ό δημιουργήθηκαν στην [[Αθήνα]] μεγάλοι τυπογραφικοί και εκδοτικοί οίκοι, εκ των οποίων ορισμένοι εξελίχθηκαν σε βιομηχανικές μονάδες με πολυάριθμο προσωπικό (όπως π.χ., το τυπογραφείο του Συγκροτήματος Λαμπράκη).
 
Στην δεκαετία του 1980, η χειρονακτικήχειρωνακτική αλλά και η μηχανική τυπογραφία άρχισε να εγκαταλείπεται στην [[Ελλάδα]]. Την αρχή έκαναν το 1980 οι ημερήσιες εφημερίδες που άφησαν τη λινοτυπία για τη φωτοσύνθεση. Μέσα σε λίγα χρόνια εγκαταλείφθηκε επίσης η στοιχειοθεσία με το χέρι και η μονοτυπία, για να μπει στη θέση τους η επιτραπέζια τυπογραφία. Η ραγδαία εισβολή της ηλεκτρονικής τυπογραφίας είχε ως αποτέλεσμα να εξαφανιστεί η μακραίωνη παράδοση για την αισθητική του ελληνικού βιβλίου<ref name="mamais">Γ. Μαμάης, [http://www.eutypon.gr/eutypon/pdf/e2013-31/e31-a01.pdf «Βιβλία φτιαγμένα με μεράκι και φιλότιμο»], ''Το Εύτυπον'', τχ. 30-31 (Οκτ. 2013), σσ. 1&ndash;9.</ref>.
 
== Οι τυπογραφικές τεχνικές ==