Άννα Ξυλαλόη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Άννα αναφέρεται σύντομα στο χρονικό του [[Μιχαήλ Πανάρετος|Μιχαήλ Πανάρετου]]: όταν απεβίωσε ο Μανουήλ Α΄, "σύμφωνα με την προτροπή και την επιλογή του, τον διαδέχθηκε στον θρόνο ο κυρ Ανδρόνικος Κομνηνός, γιος από την σύζυγό του αυτοκράτειρα Άννα Ξυλαλόη. Ο Ανδρόνικος βασίλευσε για τρία έτη και απεβίωσε το έτος 6774 από Κτίσεως Κόσμου" (i.e. 1266).<ref>"The Chronicle of Michael Panaretos Part One", translated by Basileos Nestor Archived 2011-06-14 at the Wayback Machine</ref> Η Άννα είναι η μόνη από τις τρεις συζύγους τού Μανουήλ Α΄, που ο Πανάρετος της δίνει τον τίτλο της αυτοκράτειρας.

Η Άννα θεωρείται η πρώτη από τις συζύγους του ανδρός της, που τον παντρεύτηκε π. το 1235, για τον εξής λόγο: ο μόνος γνωστός τους γιος, ο Ανδρόνικος Β΄, βασίλευσε πρώτος και τον ακολούθησαν τα αδέλφια του· ο [[Γεώργιος Μέγας Κομνηνός|Γεώργιος]] (1266-80), ο [[Ιωάννης Β΄ Μέγας Κομνηνός|Ιωάννης Β΄]] (1280-84, 85-97) και η [[Θεοδώρα Μεγάλη Κομνηνή|Θεοδώρα]] (1284-85). Επειδή προηγήθηκε, τον θεωρούμε μεγαλύτερό τους, έτσι η μητέρα του πρέπει να είναι η πρώτη σύζυγος του Μανουήλ Α΄.<ref>Kelsey Jackson Williams, "A Genealogy of the Grand Komnenoi of Trebizond," Foundations, 2 (2006), pp. 174f</ref>

Ο Μανουήλ Α΄ είχε (τουλάχιστον) δύο κόρες, που οι μητέρες τους δεν αναφέρονται. Αυτές είναι τέκνα της Άννας ή των άλλων δύο συζύγων. Μία από αυτές παντρεύτηκε τον [[Δημήτριος Β΄ της Γεωργίας|Δημήτριο Β΄]] της Γεωργίας και η άλλη έναν δίδεβουλ<ref>Michel Kuršanskis, "L'usurpation de Théodora Grande Comnène", Revue des études byzantines, 33 (1975), pp. 200f</ref> (υψηλό αξίωμα ευγενούς στην Αυλή)<ref>Christopher Buyers, "The Bagrationi (Bagration) Dynasty", Glossary section</ref>.

Ο ιστορικός Κουρσάνσκις εκτιμά, ότι η πρεσβεία που έστειλε ο Μανουήλ Α΄ στον [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο Θ΄]] της Γαλλίας για να ζητήσει να νυμφευτεί μία από τις κόρες του το 1253, είναι terminus post quem για το τέλος της Άννας Ξυλαλόης. Όταν ο Λουδοβίκος αρνήθηκε τη συμμαχία, ο ίδιος ιστορικός θεωρεί, πως ο Μανουήλ νυμφεύτηκε τότε την [[Ειρήνη Συρίκαινα]].<ref>Kuršanskis, "L'usurpation de Théodora", pp. 198f</ref>