Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 27:
|θρησκεία =
}}
Ο '''Φρειδερίκος
==Άνοδος στην Σικελία και το Δουκάτο των Αθηνών==
▲Ο '''Φρειδερίκος Γ' '''<ref>να μην γίνει σύγχυση με τον πάππο του Φρειδερίκο βασιλιά της Σικελίας, ο οποίος υπέγραφε λανθασμένα ως Γ' αντί του ορθού ''Φρειδερίκος Β' ''</ref> ο ''Απλός'' (''Federico IV di Sicilia'', [[1 Σεπτεμβρίου]] [[1341]] - [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] [[27 Ιουλίου]] [[1377]])<ref name=":1">Setton, Kenneth M. (1975), βλ. πηγές σελ. 214</ref> ήταν βασιλιάς της [[Βασίλειο της Σικελίας|Σικελίας]], δούκας των [[Δουκάτο των Αθηνών|Αθηνών]] και των [[Δουκάτο Νέων Πατρών|Νέων Πατρών]] (1355-1377) από τον [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκο της Βαρκελώνης]]. Ήταν δευτερότοκος υιός του [[Πέτρος Β΄ της Σικελίας|Πέτρου Β']] και της Ελισάβετ, κόρης του Όθωνα Γ' δούκα της Καρινθίας.
Διαδέχθηκε την ίδια χρονιά τον μεγαλύτερο αδελφό του [[Λουδοβίκος της Σικελίας|Λουδοβίκο της Σικελίας]] στην [[Σικελία]] και τον πρώτο ξάδελφο του [[Φρειδερίκος Α΄ των Αθηνών|Φρειδερίκο Α΄ των Αθηνών]] στην [[Αθήνα]] και την [[Υπάτη]], πέθαναν και οι δυο 17ετής και 15ετής αντίστοιχα από την [[Μαύρη πανώλη]]. Με την άνοδο του τα δυο Ελληνικά δουκάτα έγιναν τμήμα του βασιλείου της Σικελίας.<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.398</ref>
==Δουκάτο των Αθηνών==
Η δική του βασιλεία μαστιζόταν από περιόδους πολέμου με το [[Βασίλειο της Νεαπόλεως|βασίλειο της Νάπολης]], που διεκδικούσε τη νήσο και από την [[Μαύρη πανώλη|επιδημία Πανώλης]], από την οποία είχε υποκύψει και ο αδελφός του. Το 1369 διέταξε όλους του Εβραίους να φέρουν ένα κόκκινο τμήμα υφάσματος λίγο μεγαλύτερο από μια βασιλική σφραγίδα· οι άνδρες το έφεραν κάτω από το πηγούνι και οι γυναίκες επάνω στο στήθος τους. Το 1372 ο πάπας [[Πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄|Γρηγόριος ΙΑ']], τυπικά επικυρίαρχος του βασιλείου της Σικελίας-Νάπολης, επικύρωσε τη Συνθήκη της Βιλενέβ στην Αβινιόν όπου έθεσε ειρήνη μεταξύ της Σικελίας και της Νάπολης: ο τίτλος του ''βασιλιά της Σικελίας'' (που παλαιότερα περιελάμβανε τη Σικελία και τη Νάπολη) έμενε στο βασιλιά της Νάπολης, ενώ ο βασιλιάς της νήσου έπρεπε να χρησιμοποιεί τον τίτλο ''βασιλιάς της Τρινακρίας'', αρχαίο όνομα της Σικελίας· δικαίωμα διαδοχής είχαν μόνο οι απόγονοι του Φρειδερίκου Γ' και όχι αδέλφια του ή άλλοι συγγενείς.▼
Οι μακρινοί του υπήκοοι στην Αθήνα του ζήτησαν την αντικατάσταση του Γενικού Βικάριου του Δουκάτου των Αθηνών [[Ραϋμόνδος Μπερναρντί|Ραϋμόνδου Μπερναρντί]], τα δυο Δουκάτα αντιμετώπιζαν μεγάλους κινδύνους λόγω μόνιμης απουσίας του ίδιου του Δούκα. Οι απεσταλμένοι πρότειναν να διοριστεί νέος βικάριος ο [[Ορλάνδος της Αραγώνας]] νόθος γιος του βασιλικού Οίκου της Σικελίας ή ένας από τους γιους του [[Αλφόνσο Φαδρίκ]] : ο [[Ιάκωβος Φαδρίκ]] ή ο [[Ιωάννης Φαδρίκ]]. Ο Φρειδερίκος Γ΄ δέχτηκε την πρόταση και διόρισε νέο Γενικό Βικάριο του Δουκάτου τον Ιάκωβο Φαδρίκ (1356).<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.399</ref> Ο Φρειδερίκος Γ΄ διέταξε να δώσουν γενναίες ανταμοιβές στον Αλφόνσο Φαδρίκ για την άμυνα του Δουκάτου. Ο σημαντικότερος αγώνας του ήταν εναντίον του αντάρτη κληρονομικού [[Πρωτοστράτωρ]] Ερμενγκόλ ντε Νοβέλες που είχε μεγάλη δύναμη στο Δουκάτο, είχε την υποστήριξη των Ελλήνων και απειλούσε την εξουσία των Καταλανών. Ο Φρειδερίκος Γ΄ διέταξε να αφαιρέσουν από τον Ερμενγκόλ το Σιδηρόκαστρο και από την Οικογένεια Νοβέλες το σπαθί του Πρωτοστάτορα το οποίο κέρδισε στην θέση τους ο [[Ρογήρος Α΄ ντε Λούρια]].<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.399</ref>
Ο Ιάκωβος Φαδρίκ κέρδισε επίσης την [[Κομητεία των Σαλώνων]] και το [[Λιδωρίκι]] που κατείχαν παλιότερα ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Πέδρο Φαδρίκ]] αλλά κατασχέθηκαν από το [[Στέμμα της Αραγωνίας]] (1350 - 1355). Τα γεγονότα δείχνουν ότι υπήρχε σοβαρή σύγκρουση ανάμεσα στους τιμαριούχους της Καταλωνίας και τους άλλους ευγενείς, ο τίτλος του Βικάριου έπρεπε να ενισχυθεί σημαντικά επειδή ο Πρωτοστάτορας δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα στον μονάρχη που ζούσε μακριά από το Δουκάτο.<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.400</ref> Η εξουσία του Ιακώβου Φαδρίκ δεν κράτησε πολύ, απεσταλμένοι από το Δουκάτο των Αθηνών ζήτησαν από τν βασιλιά να τον αντικαταστήσει αλλά και ο ίδιος ο Φρειδερίκος Γ΄ είχε υποψίες εναντίον του λόγω της ανταρσίας παλιότερα του πατέρα του. Ο [[Γκονσάλβο Χιμένεθ ντε Αρενός]] διορίστηκε νέος Βικάριος των Αθηνών (1359) και τον αντικατέστησε αργότερα την ίδια χρονιά ο [[Ματθαίος Μονκάδα]].<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.400</ref> Ο Φρειδερίκος Γ΄ ήθελε να ενιχύσει περισσότερο τον Βικάριο παραχωρώντας του το [[Άργος]], το [[Ναύπλιο]] και το [[Μαρκιζάτο της Βοδονίτσας]] αλλά δεν μπορούσε να το κάνει επειδή είχαν άλλους κατόχους.
==Θρησκευτική πολιτική==
▲
Τον διαδέχθηκε το μόνο του τέκνο, η [[Μαρία της Σικελίας|Μαρία]] στην ηλικία των 15 ετών.<ref name=":0">Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 434.</ref><ref name=":1" />
==Οικογένεια==
Το 1361 νυμφεύτηκε πρώτα την Κωνσταντία Βαρκελώνης, κόρη του 2ου εξαδέλφου του [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου
* [[Μαρία της Σικελίας|Μαρία]] 1363 - 1401, που διαδέχθηκε τον πατέρα της.▼
Το 1363 απεβίωσε η Κωνσταντία και το 1372 νυμφεύτηκε για 2η φορά, την Αντωνία του Μπω, κόρη της Μαργαρίτας Καπέτων-Ανζού,<ref>η Μαργαρίτα ήταν κόρη του [[Φίλιππος Α΄ του Τάραντος|Φιλίππου Α']] πρίγκιπα του Τάραντος και της Αχαςιας, δεσπότη της Ηπείρου</ref> χωρίς τέκνα.
Γραμμή 45 ⟶ 56 :
==Παραπομπές==
<references />
==
* Μίλλερ, Ουΐλλιαμ μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, 1909-1910, «[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/d/a/3/metadata-449-0000017.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1 Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566)]» μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Tόμος A'. Εν Αθήναις: Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία.
| |||