|
| ιδρυτής = [[Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η´]]
| τελευταίος κυβερνήτης = [[Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος|Κωνσταντίνος ΙΑ΄]]
| ίδρυση = 13ος11ος αιώνας
| διάλυση =
| εκθρόνιση = 1453
}}
Η '''Δυναστεία των Παλαιολόγων''' ήταν η τελευταία αυτοκρατορική οικογένεια της [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]]. Γενάρχης της ήταν ο [[Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος]] ο οποίος ανακηρύχθηκε [[Κατάλογος των αυτοκρατόρων του Βυζαντίου|αυτοκράτορας]] στη Νίκαια το 12591261, όταν ανακατέλαβε την [[Κωνσταντινούπολη]] το 1261 και κατέλυσε την [[Λατινική Αυτοκρατορία]] η οποία είχε ιδρυθεί μετά την [[Δ' Σταυροφορία]]. Η Δυναστεία των Παλαιολόγων διήρκεσε μέχρι τις [[29 Μαΐου]] [[1453]] και την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|άλωση της Κωνσταντινούπολης]], από την [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανική Αυτοκρατορία]], που σήμανε την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με τελευταίο βυζαντινό αυτοκράτορα των [[Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος|Κωνσταντίνο ΙΑ' Παλαιολόγο]].
== Αυτοκράτορες ==
# [[Ιωάννης Η' Παλαιολόγος]] (1425-1448), πρωτότοκος γιος του Μανουήλ Β'
# [[Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος]] (1449-1453), τεταρτότοκος γιος του Μανουήλ Β'
Η περίοδος των Παλαιολόγων συνδέεται με την παρακμή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας<ref>{{Cite journal|url=https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=%CE%A5%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82&oldid=6879094|title=Υστεροβυζαντινή περίοδος|date=2018-02-18|journal=Βικιπαίδεια|language=el}}</ref> και με τiς προσπάθειες των Βασιλέων αυτών να κρατήσουν στη ζωή μια αυτοκρατορία που διένυε τους τελευταίους αιώνες της ζωής της, με κυριότερη την προσπάθεια για Ένωση των εκκλησιών, δηλαδή της Ορθόδοξης και της Καθολικής εκκλησίας, που θα ενίσχυε τις διπλωματικές σχέσεις των δυτικών κρατών με τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία σε σχέση με την Οθωμανική απειλή<ref>{{Cite web|url=https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/17029-ta-simeia-ton-kairon-pou-arnithikan-na-doun-sti-sunodo-ferraras-florentias|title=Τα σημεία των καιρών που αρνήθηκαν να δουν στη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας|website=ROMFEA|language=el-gr|accessdate=2019-02-14}}</ref>.
Η Ένωση των εκκλησιών επετεύχθη το 1440<ref>{{Cite web|url=http://vizantinaistorika.blogspot.com/2014/05/1438-1439.html|title=ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ: Η σύνοδος της Φερράρας-Φλωρεντίας 1438-1439|last=Chatziathanasiou|first=Αthanasios|ημερομηνία=Πέμπτη, 15 Μαΐου 2014|website=ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΑ|accessdate=2019-02-14}}</ref> στη [[Σύνοδος Φλωρεντίας|Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας]] με την υποστήριξη του Αυτοκράτορα [[Ιωάννης Η' Παλαιολόγος|Ιωάννη Η' Παλαιολόγου]], ωστόσο δεν εφαρμόστηκε, καθώς δεν είχε την υποστήριξη των πιστών και των κληρικών της Ορθόδοξης Εκκλησίας κι έτσι δεν είχε τα αποτελέσματα για τα οποία προοριζόταν, ενώ μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) κυριάρχησε εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η παράταξη των Ανθενωτικών, με τους Ενωτικούς είτε να συμβιβάζονται είτε να καταφεύγουν σε Βενετικά ή Γενουατικά εδάφη της Ελλάδας.
Η περίοδος των Παλαιολόγων συνδέεται επίσης και με την ακμή του [[Δεσποτάτο του Μυστρά|Δεσποτάτου του Μυστρά]], το οποίο άκμασε τον 14ο αιώνα, διοικούμενο συνήθως από συγγενείς του Αυτοκράτορα, υπαγόμενο στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, μέχρι το 1461 που κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς.
== Τιτουλάριοι Αυτοκράτορες ==
Οι δύο επιζήσαντες γιοι του Δεσπότη Θωμά ήταν ο Ανδρέας, γεννημένος το 1453 και ο Μανουήλ, γεννημένος το 1455. Και οι δύο μεγάλωσαν στην Ιταλία. Ο Μανουήλ έφυγε από την Ιταλία και αφέθηκε στο έλεος του Μωάμεθ, που του έδωσε κτήμα και επιδόματα. Νυμφεύτηκε και απέκτησε δύο γιους: τον Ιωάννη, που απεβίωσε σε νεαρή ηλικία και τον Ανδρέα που έγινε Μουσουλμάνος.<ref>Donald M. Nicol, Ο αθάνατος Αυτοκράτορας. Η ζωή και ο θρύλος του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου, μτφρ.Δημήτρης Σταυρόπουλος, εκδ.Eurobooks, Αθήνα, 2009,σελ.162-163</ref>
O Ανδρέας, ως ο μεγαλύτερος ανιψιός του τελευταίου Αυτοκράτορα, θεωρείτο ως νόμιμος διάδοχος του Ρωμαϊκού θρόνου. Όμως νυμφεύτηκε μια γυναίκα του δρόμου της Ρώμης ονόματι Αικατερίνη. Αρχικά -και επειδή ο Πάπας αρνήθηκε να τον υποστηρίξει- πήγε να μείνει με την αδελφή του Ζωή (Σοφία) στη Μόσχα. Σχεδίαζε εκστρατεία ανακατάληψης του Μορέως από τους Τούρκους, η οποία τελικά δεν πραγματοποιήθηκε. Έδωσε τα δικαιώματα επί του Ρωμαϊκού θρόνου και τον τίτλο του στον [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολο Η' της Γαλλίας]]. Όταν απεβίωσε ο Κάρολος Η΄, κληροδότησε όλους τους τίτλους στον Φερδινάνδο της Αραγωνίας και την [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης]]. Τον Ιούνιο του 1502 απεβίωσε. <ref>Donald M. Nicol, Ο αθάνατος Αυτοκράτορας. Η ζωή και ο θρύλος του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου, μτφρ. Δημήτρης Σταυρόπουλος, εκδ. Eurobooks, Αθήνα, 2009, σελ. 163-164</ref> Κάποιοι λένε πως απεβίωσε άτεκνος, άλλοι ότι είχε γιο ονόματι Κωνσταντίνο, που προσλήφθηκε διοικητής της Παπικής φρουράς. Επίσης,Τέλος ρωσικάΡωσικά έγγραφα αναφέρουν μια κόρη του ονόματι Μαρία, την οποία η θεία της Ζωή (Σοφία) την πάντρεψε με τον Βασίλειο Μιχαήλοβιτς πρίγκιπα της Βερέγια.<ref>Donald M. Nicol, Ο αθάνατος Αυτοκράτορας. Η ζωή και ο θρύλος του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου, μτφρ. Δημήτρης Σταυρόπουλος, εκδ. Eurobooks, Αθήνα, 2009, σελ. 164</ref> Τέλος, η Δυναστεία των Γλύξμπουργκ, που βασίλευσε στο κράτος της Ελλάδας (1863-1973), φημολογείται από τους οπαδούς του μοναρχικού πολιτεύματος ότι κατάγεται από τον οίκο των Παλαιολόγων, όμως αυτό δεν τεκμηριώνεται επαρκώς ιστορικά<ref>{{Cite web|url=http://www.royalchronicles.gr/bizantini-katagogi-ellinikis-dinasteias/|title=|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>.
=== Σφετεριστές του ονόματος των Παλαιολόγων ===
|
