Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
|υπογραφή = FirmaAlfonsoXI.jpg
}}
Ο '''Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης''' ή '''Αλφόνσος ο Αμείλικτος''' (Ισπανικά : ''Alfonso XI de Castilla'', [[13 Αυγούστου]] [[1311]] - [[26 Μαρτίου]] [[1350]]) μέλος του [[Καστιλιανός Οίκος της Ιβρέα|Καστιλιανού Οίκου της Ιβρέα]] ήταν [[Κατάλογος Καστιλιάνων μοναρχών|Βασιλιάς της Καστίλης, Λεόν και Γαλικίας]] ([[1312]] - [[1350]]). Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης|Φερδινάνδου Δ΄ της Καστίλης]] και της [[Κωνσταντία της Πορτογαλίας|Κωνσταντίας της Πορτογαλίας]] κόρης του [[Διονύσιος της Πορτογαλίας|Διονυσίου της Πορτογαλίας]]. Με τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του (1312) ξέσπασαν πολλές διαφωνίες για την διαδοχή που ολοκληρώθηκαν την επόμενη χρονιά (1313). Όταν ενηλικιώθηκε ο Αλφόνσος ενίσχυσε σημαντικά την βασιλική εξουσία, τα μεγαλύτερα κατορθώματα του ήταν ότι έλυσε τα προβλήματα στο [[Στενό του Γιβραλτάρ]] και η κατάκτηση της [[Αλχεθίρας]].
 
==Κηδεμονία==
Ο '''Αλφόνσος ΙΑ΄ ο Αμείλικτος''' (''Alfonso XI de Castilla'', [[13 Αυγούστου]] [[1311]] - [[26 Μαρτίου]] [[1350]]) από τον [[Καστιλιανός Οίκος της Ιβρέα|Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα]] ήταν βασιλιάς της Καστίλης, Λεόν, Γαλικίας από τον [[Οίκος της Ιβρέας|Οίκο της Ιβρέας]]. Ήταν υιός του [[Φερδινάνδος Δ΄ της Καστίλης|Φερδινάνδου Δ']] και της Κωνσταντίας Πορτογαλίας, κόρης του [[Διονύσιος της Πορτογαλίας|Διονυσίου]] βασιλιά της Πορτογαλίας.
 
Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Αλφόνσος ήταν μόλις ενός έτους και ένα μεγάλο συμβούλιο από τους πιο στενούς συγγενείς του ανέλαβε την αντιβασιλεία και την κηδεμονία του. Στο συμβούλιο συμμετείχαν η γιαγιά του [[Μαρία της Μολίνα]], η μητέρα του Κωνσταντία, ο μεγάλος θείος του Ινφάντης [[Ιωάννης, κύριος της Βαλένθια δε Κάμπος]] μικρότερος γιος του προπάππου του [[Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης|Αλφόνσου του Σοφού]] και ο θείος του Ινφάντης [[Πέτρος του Κάμερος]]. Η μητέρα του πέθανε (18 Νοεμβρίου 1313), κατόπιν πέθαναν ο Ινφάντης Ιωάννης και ο Ινφάντης Πέτρος σε στρατιωτική εκστρατεία στην [[Γρανάδα (επαρχία)|Γρανάδα]] (1319), η γιαγιά του Μαρία παρέμεινε μοναδική κηδεμόνας μέχρι τον δικό της θάνατο (1 Ιουλίου 1321).
==Βιογραφία==
Το 1312 απεβίωσε ο πατέρας του. Επειδή ο Αλφόνσος ΙΑ' ήταν ενός έτους, ορίσθηκε αντιβασιλεία αποτελούμενη από τη μητέρα του Κωνσταντία, το μεγάλο θείο του Ιωάννη, το θείο του Πέτρο και τη μάμμη του Μαρία Ιβρέας ντε Μολίνα. Αλλά το επόμενο έτος απεβίωσε η Κωνσταντία και το 1319, κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας εναντίον της [[Γρανάδα]]ς, απεβίωσε ο Ιωάννης και ο Πέτρος. Τότε ανέλαβε αντιβασιλιάς ο νεότερος θείος του Φίλιππος, ο εξάδελφος του πατέρα του Ιωάννης-Εμμανουήλ και ο εξάδελφός του Ιωάννης ντε Χάρο, οι οποίοι μοίρασαν τη χώρα κατά τις επιθυμίες τους.
 
Μετά τον θάνατο του Πέτρου σε μάχη (1319) ο θείος του [[Φίλιππος της Καμπρέρα & Ριμπέρα]], ο δεύτερου βαθμού θείος του [[Ιωάννης Εμμανουήλ της Βιγιένα]] γιος του [[Εμμανουήλ της Καστίλης]] που ήταν μικρότερος αδελφός του Αλφόνσου του Σοφού και ο [[Ιωάννης δε Καστίγια υ Άρο]] γιος του Ιωάννη, κύριου της Βαλένθια δε Κάμπος μοίρασαν το βασίλειο. Η διανομή εξασθένισε σημαντικά το [[Βασίλειο της Καστίλης]] που λεηλατήθηκε από τους επαναστάτες και τους [[Μαυριτανοί|Μαυριτανούς]]. Μόλις ενηλικιώθηκε ανέλαβε γρήγορα τον έλεγχο του βασιλείου και το ένωσε υπό την εξουσία του, εκτέλεσε επίσης όλους τους αντιπάλους του και διεκδικητές του θρόνου ανάμεσα τους και τον θείο του Ιωάννης δε Καστίγια υ Άρο (1326).<ref>https://books.google.gr/books?id=9Q6dBQAAQBAJ&pg=PA93&lpg=PA93&dq=alfonso+xi+of+castile&source=bl&ots=NhuoZy_98c&sig=S-DOsdi7OB2xyeY6QsDEkYIyrS4&hl=en&sa=X&ei=eqheVdHpMs2nyAT8qoLIBQ&redir_esc=y#v=onepage&q=alfonso%20xi%20of%20castile&f=false</ref>
Από τότε που ανέλαβε τη βασιλεία μόνος του, άρχισε να εργάζεται σκληρά για την ενίσχυση της βασιλικής εξουσίας, διαιρώντας τους εχθρούς του. Πρώτη πράξη του ήταν η ανενδοίαστη εκτέλεση του πιθανού αντιπάλου του Ιωάννη ντε Χάρο. Κατάφερε να επεκτείνει τα όρια του βασιλείου του ως το Γιβραλτάρ, μετά τη σημαντική νίκη του στη μάχη του Ρίο Σαλάδο κατά των [[Μαρινίδες|Μαρινιδών]] το 1340 και την κατάκτηση του βασιλείου της Αλγέθιρας. Έπειτα από αυτό επικέντρωσε τις προσπάθειές του για την ανάκτηση της Γρανάδας από τους Μαυριτανούς.
 
==Προσωπική εξουσία==
Από τον άγριο τρόπο που κατέστειλε τις διαταραχές που προκλήθηκαν κατά την ανηλικότητά του, ονομάστηκε ο ''Εκδικητής'' και ο ''Αμείλικτος'', ενώ μετά τη νίκη του κατά των Μαρινιδών, ονομάστηκε ο νικητής ''του Ρίο Σάλαδο''. Μπορούσε να χρησιμοποιήσει αιματηρές μεθόδους, πάντως δεν έφθανε σε παράφρονες τιμωρίες, όπως ο υιός του Πέτρος. Μπορεί να σκότωνε για λόγους του κράτους, χωρίς δίκη. Παραμελούσε τη σύζυγό του φανερά και επιδόθηκε σε μια σκανδαλώδη ζωή με τη σχέση του με την Ελεονόρα ντε Γκουσμάν, που του έκανε 10 παιδιά.
 
Η προτεραιότητα του ήταν να επεκτείνει το βασίλειο μέχρι το Στενό του Γιβραλτάρ κάτι που κατόρθωσε να κάνει μετά τον θρίαμβο του στην ''μάχη του Ριο Σαλάντο'' εναντίον των Μαρινιδών (1340) και την κατάκτηση του βασιλείου του Αλχεθίρας (1344). Όταν οι προσπάθειες του ολοκληρώθηκαν ξεκίνησε την [[Ρεκονκίστα]] απέναντι στο Μουσουλμανικό βασίλειο της Γρανάδας. Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ κέρδισε τα προσωνυμία ''"Εκδικητής"'' και ''"Αδίστακτος"'' όπως και το ''"Ριο Σαλάντο"''. Τα δυο πρώτα τα κέρδισε λόγω της αγριότητας που αντιμετώπισε τους ευγενείς που σφετερίστηκαν την εξουσία του όταν ήταν ανήλικος και την εκτέλεση τους, το δεύτερο με την μεγάλη νίκη του στους Μαυριτανούς στην συγκεκριμένη περιοχή της [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρικής Χερσονήσου]] (1340).
 
Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης δεν έφτασε ποτέ σε όρια βιαιότητας όπως ο γιος του Πέτρος αλλά στάθηκε εξίσου αιματηρός στις μεθόδους καταστολής που χρησιμοποιούσε. Απαρνήθηκε την νόμιμη σύζυγο του Μαρία της Πορτογαλίας και προχώρησε σε εξωσυζυγικές σχέσεις με την Ελεονόρα δε Γουθμάν με την οποία έκανε 10 παιδιά, αυτό ήταν ένα κακό παράδειγμα για τον γιο και διάδοχο του Πέτρο. Άν δεν ακολουθούσε ο πρόωρος θάνατος του στην μεγάλη [[Πανώλη]] του 1350 στην πέμπτη πολιορκία του Γιβραλτάρ ίσως η χώρα να είχε αποφύγει τους σκληρούς εμφύλιους πολέμους που ακολούθησαν στην συνέχεια αφού ο ίδιος ο Αλφόνσος ΙΑ΄ είχε αρχίσει να συμβιβάζεται και να κατανοεί τους υπηκόους του. Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ πέθανε την νύχτα της 25ης - 26ης Μαρτίου 1350, οι πηγές τοποθετούν το θάνατο του εσφαλμένα στις 27 Μαρτίου.<ref>León-Sotelo & González Crespo 1986, σ. 588.</ref>
 
Κατά τη διάρκεια της 5ης πολιορκίας του Γιβραλτάρ απεβίωσε από [[πανώλη]]. Χάθηκε ένας που είχε μεγάλες ικανότητες και που κατανοούσε τους υπηκόους του πολύ καλά, ώστε να μην είναι περισσότερο απαιτητικός από αυτούς· με το θάνατό του αποσοβήθηκε η αναμενόμενη αναμέτρηση με τον υιό του Πέτρο.
==Οικογένεια==
Νυμφεύτηκε το 1325 την Κωνσταντία-Εμμανουέλα των Ιβρέα, κόρη τού [[Ιωάννης Εμμανουήλ της Βιγιένα|Ιωάννη-Εμμανουήλ]] πρίγκιπα της Βιγιένα, ενός από τους αντιβασιλείς· αλλά ακύρωσε το γάμο δύο έτη μετά.
 
Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την [[Κωνσταντία Εμμανουήλ]] κόρη του [[Ιωάννης Εμμανουήλ της Βιγιένα|Ιωάννη Εμμανουήλ της Βιγιένα]] (1325) αλλά ακυρώθηκε δυο χρόνια αργότερα χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Ο Αλφόνσος ΙΑ΄ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο (1328) την πρώτη του ξαδέλφη [[Μαρία της Πορτογαλίας (1313-1357)|Μαρία της Πορτογαλίας]] κόρη του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Αλφόνσος Δ΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσου του Γενναίου]] με την οποία απέκτησε :<ref>Medieval Iberia: an encyclopedia, 75.</ref>
Το 1328 νυμφεύτηκε για δεύτερη φορά, τη Μαρία από τον Πορτογαλικό Οίκο της Βουργουνδίας, κόρη του [[Αλφόνσος Δ΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσου Δ΄]] της Πορτογαλίας και είχαν τέκνα:
* [[Πέτρος της Καστίλης|Πέτρος]] 1334-1369, βασιλιάς της Καστίλης & Λεόν.
 
*Φερδινάνδος ([[Βαγιαδολίδ]], (1332 - 1333)
Από την εκτός γάμου σχέση του με την [[Ελεονόρα δε Γουθμάν]], κόρη του Πέδρο-Νούνιεθ δε Γουθμάν, είχε 10 τέκνα, με πιο σημαντικά τα εξής:
*[[Πέτρος της Καστίλης]], (1334 - 1369), διάδοχος του στον θρόνο της Καστίλης
* (νόθος) [[Ερρίκος Β΄ της Καστίλης|Ερρίκος Β']] 1333 - 1379, κόμης της Τραστάμαρα, εκτόπισε τον αδελφό του Πέτρο. Ιδρυτής του κλάδου των Ιβρέας-Τραστάμαρα.
 
* (νόθος) [[Φαδρίκε Αλφόνσος του Άρο|Φαδρίκε-Αλφόνσος]] 1333 - 1358, δίδυμος με τον προηγούμενο, κύριος του Άρο, μάγιστρος του Τάγματος του Αγ. Ιακώβου.
Με την ερωμένη του [[Ελεονόρα δε Γουθμάν]] απέκτησε :
* (νόθος) [[Οθέλλος Αλφόνσος του Αγκιλάρ δε Κάμπο|Οθέλλος-Αλφόνσος]] 1337 - 1370, κύριος του Αγκιλάρ δε Κάμπο.
 
* (νόθος) [[Σάντσο Αλφόνσος του Αλμπουρκέρκε|Σάντσο-Αλφόνσος]] 1343 - 1375, κόμης του Αλμπουκέρκε. Η κόρη του:
*Πέντρο Αλφόνσο (1330 - 1338), λόρδος του Αγκιλλάρ ντε Καμπού
** Ελεονόρα, παντρεύτηκε τον [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδο Α΄ των Τραστάμαρα]] βασιλιά της Αραγωνίας.
*Σάντσο Αλφόνσο (1331 - 1343), 1ος λόρδος του Λέντεσμα
* [[ΠέτροςΕρρίκος Β΄ της Καστίλης|Πέτρος]] 1334(1333 -1369 1379), βασιλιάς της Καστίλης & Λεόν.
*[[Φαδρίκε Αλφόνσος του Άρο]] (1333 - 1358), δίδυμος αδελφός του Ερρίκου Β΄, αρχηγός του Τάγματος του Σαντιάγκο και λόρδος του Χάρο
*Φερνάντο Αλφόνσο (1136 - 1350), 2ος λόρδος του Λέδεσμα
* (νόθος) [[Οθέλλος Αλφόνσος του Αγκιλάρ δε Κάμπο|Οθέλλος-Αλφόνσος]] 1337 - 1370, κύριοςλόρδος του ΑγκιλάρΑγκιλλάρ δεντε Κάμπο.Καμπού
*Χουάν Αλφόνσο (1341 - 1359), λόρδος του [[Μπαδαχόθ]] και του [[Χερέθ ντε λα Φροντέρα]]
*Χουάνα Αλφόνσο, Λαίδη της Τραστάμαρα με τον γάμο της με τον Φαρνάντο Ρουίζ ντε Κάστρο (1354), ο γάμος ακυρώθηκε και παντρεύτηκε στην συνέχεια τον Φελίπε ντε Κάστρο.
* (νόθος) [[Σάντσο Αλφόνσος του Αλμπουρκέρκε|Σάντσο-Αλφόνσος]] (1343 - 1375), 1ος κόμης τουτης Αλμπουκέρκε. Η κόρη του:Αλμπουκέρκης
*Πέντρο Αλφόνσο (1345 - 1359)
 
Μετά τον θάνατο του Αλφόνσο η χήρα του Μαρία της Πορτογαλίας συνέλαβε και θανάτωσε την ερωμένη του Ελεονώρα.<ref>Chapman, Charles Edward and Rafael Altamira, A history of Spain, (The MacMillan Company, 1922), 118.</ref> Ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΑ΄ δεν περιγράφεται αρκετά ψηλός αλλά είχε καλές αναλογίες με γερό δέρμα και μαλλιά.<ref>From 'Crónica de Pedro' by Pedro López de Ayala (1332–1407)</ref>
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Ruiz, Teofilo F., "Towards a Symbolic History of Alfonso XI of Castile: Power, Ceremony and Triumph", The Emergence of León-Castile c.1065–1500: Essays Presented to J.F. O'Callaghan, (James J Todesca, ed.), Ashgate Publishing, Ltd., 2015, ISBN 9781472400444
*Chapman, Charles Edward and Rafael Altamira, A history of Spain, The MacMillan Company, 1922.
*Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Alphonso". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.
*Hannay, D. (1911). "Alphonso" . In Chisholm, Hugh. Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press.
*Medieval Iberia: an encyclopedia, Ed. E. Michael Gerli and Samuel G. Armistead, Routledge, 2003/
*León-Sotelo, María & González Crespo, Esther (1986). "Notas para el itinerario de Alfonso XI en el periodo de 1344 a 1350"
*Medieval Iberia: an encyclopedia, Ed. E. Michael Gerli and Samuel G. Armistead, Routledge, 2003/.
*Ruiz, Teofilo F., "Towards a Symbolic History of Alfonso XI of Castile: Power, Ceremony and Triumph", The Emergence of León-Castile c.1065–1500: Essays Presented to J.F. O'Callaghan, (James J Todesca, ed.), Ashgate Publishing, Ltd., 2015, ISBN 9781472400444
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Alfonso XI of Castille}}
 
*[https://books.google.gr/books?id=9Q6dBQAAQBAJ&pg=PA93&lpg=PA93&dq=alfonso+xi+of+castile&source=bl&ots=NhuoZy_98c&sig=S-DOsdi7OB2xyeY6QsDEkYIyrS4&hl=en&sa=X&ei=eqheVdHpMs2nyAT8qoLIBQ&redir_esc=y#v=onepage&q=alfonso%20xi%20of%20castile&f=false Αλφόνσος ΙΑ΄ της Καστίλης]
 
{{Authority control}}
 
{{ενσωμάτωσηΕνσωμάτωση κειμένου|en|Alfonso XI of CastilleCastile}}
 
{{DEFAULTSORT:Αλφονσος 11 Καστιλης}}