Βικιπαίδεια

Μπαμπ (Μπαχάι Πίστη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Επέκταση
Επέκταση
Γραμμή 2:
O '''Μπαμπ''', (γεννηθείς '''Σιγίντ Αλί Μοχάμετ Σιράζι,''' {{Lang-fa|سيد علی ‌محمد شیرازی}}, 20 Οκτωβρίου 1819 – 9 Ιουλίου 1850) ήταν ο ιδρυτής του [[Μπαμπισμός|Μπαμπισμού]], και μία από τις κεντρικές μορφές της [[Μπαχάι Πίστη|Μπαχάι Πίστης]].
 
Ο Μπαμπ ήταν ένας έμπορος από το [[Σιράζ]] στο [[Δυναστεία των Κατζάρων|Ιράν των Κατζάρων]] ο οποίος το 1844, στην ηλικία των 24, ισχυρίστηκε ότι είναι ένας αγγελιοφόρος του Θεού. Ανέλαβε τον τίτλο του ''Μπαμπ'' ({{Lang-ar|باب}}), που στα αραβικά σημαίνει «Πύλη» ή «Θύρα», μια αναφορά που σχετίζεται με την υπόσχεση για τον ερχομό του Μαχντί ή του αλ-Κα'ιμ με τους ΔώδεκαΔωδεκατιστές. Βρέθηκε σε αντιπαράθεση με την περσική κυβέρνηση, που κατέληξε σε εκτέλεση αυτού και χιλιάδων από τους ακόλουθούς του, που αναφέρονταν ως ΜπαμπίςΜπαμπί.
 
Ο Μπαμπ έγραψε πολυάριθμες επιστολές και βιβλία στα οποία δήλωσε τις αξιώσεις του και όρισε τις διδασκαλίες του. Εισήγαγε την ιδέα για Εκείνον τον οποίον ο Θεός θα φανερώσει, έναν μεσσία που θα φέρει ένα μήνυμα μεγαλύτερο από το δικό του.<ref name="buck_eschatologic">{{Cite book|title=Studies in Modern Religions, Religious Movements and the Bābī-Bahā'ī Faiths|first=Christopher|last=Buck|publisher=Brill|isbn=90-04-13904-4|year=2004|chapter=The eschatology of Globalization: The multiple-messiahship of Bahā'u'llāh revisited|editor-last=Sharon, Moshe|location=Boston|pages=143–178|url=http://bahai-library.com/buck_eschatology_globalization}}</ref>
Γραμμή 30:
 
=== Τα Γράμματα των Ζωντανών ===
Ο [[Μουλά Χουσάιν]] έγινε ο πρώτος μαθητής του Μπαμπ. Μέσα σε πέντε μήνες, άλλοι 17 μαθητές του Καζίμ Ραστί αναγνώρισαν τον Μπαμπ ως Φανέρωση του Θεού.<ref name="BBCHistory">{{Cite web|url=http://www.bbc.co.uk/religion/religions/bahai/history/bab_2.shtml|title=The Time of the Báb|publisher=BBC|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Ανάμεσά τους, μια γυναίκα, η Φατιμί Ζαρίν Ταζ Μπαραγκάνι, μία ποιήτρια, που αργότερα έλαβε το όνομα Ταχίρε, η Αγνή. Αυτοί οι 18 μαθητές αργότερα έγιναν γνωστοί από τα Γράμματα των Ζωντανών (κάθε ψυχή περιείχε ένα γράμμα από το Πνεύμα του Θεού, τα οποία συνδυάζονταν για να σχηματιστεί η Λέξη) και ανέλαβαν το καθήκον να διαδώσουν τη νέα πίστη (που νοείται ως επιστροφή ή συνέχιση της Πίστης του Αβραάμ) σε όλο το Ιράν και το Ιράκ.<ref name="iranica_bab3">{{Cite encyclopedia}}</ref> Ο Μπαμπ έδωσε έμφαση στον πνευματικό σταθμό αυτών των 18 ατόμων, οι οποίοι, μαζί με τον ίδιο, σχημάτισαν την πρώτη «Ενότητα» της θρησκείας του<ref name="amanat191">½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 191.</ref> σύμφωνα με τον αραβικό όρο ''ουαχιντ'', ενότητα που με χρήση του αριθμητικού συστήματος αμπτζαντ έχει μια αριθμητική τιμή ίση με 19. Το βιβλίο του Μπαμπ, το ''Περσικό Μπαγιάν'', δίνει τη μεταφορική ταυτότητα των Γραμμάτων των Ζωντανών ως τους Δεκατέσσερις Αλάνθαστους των Δωδεκατιστών του Σιιτικού Ισλάμ: [[Μωάμεθ|τον Μωάμεθ]], τους Δώδεκα Ιμάμηδες, και [[Φάτιμα (κόρη του Μωάμεθ)|την Φάτιμα]], και τους τέσσερις [[Αρχάγγελος|αρχάγγελους]].<ref name="amanat191" /> Παράλληλα με τους πρώτους μαθητές του Χριστού, τους Δώδεκα Αποστόλους.<ref>{{Cite journal|first=Moojan|last=Momen|title=Bahá’u’lláh’s prophetology: archetypal patterns in the lives of the founders of the world religions|volume=5|issue=1|year=1995|journal=Bahá'í Studies Review|url=http://bahai-library.com/momen_prophetology_archetypes}}</ref>
 
=== Διακήρυξη - Διδασκαλία ===
Στα πρώτα του γραπτά, ο Μπαμπ φαίνεται πως παρουσιάζει τον εαυτό του ως την πύλη (''μπαμπ'') προς τον Κρυφό Δωδέκατο Ιμάμη, και αργότερα αρχίζει ρητά να αναγορεύεται τη θέση αυτού του κρυμμένου Ιμάμη και ενός νέου αγγελιοφόρου από το Θεό.<ref name="saiedi19">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=19|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref> Αντί να εκφράζει μία αποσπασματική ή εξελισσόμενη συνείδηση, ο Σαϊέντι αναφέρει ότι τα έργα του Μπαμπ είναι ενιαία στο σύνολό τους, και ότι η σταδιακή αποκάλυψη της ταυτότητας του Μπαμπ ορίστηκε από την αρχή της ενότητας στην πολυμορφία.<ref name="saiedi19" />
[[Αρχείο:Masjidivakil2008.JPG|σύνδεσμος=https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Masjidivakil2008.JPG|αριστερά|μικρογραφία|250x250εσ|Ο Μπαμπ στάθηκε σε αυτόν τον άμβωνα του Μασχίντ-ι-Βακίλ, απευθυνόμενος στο λαό της Σιράζ τον Σεπτέμβριο 1846]]
Στα πρώτα γραπτά συγγράμματα του Μπαμπ, η τιμητική ταυτότητα που αξιώθηκε ήταν αλάνθαστη, αλλά λόγω της υποδοχής του λαού, δίνουν την εντύπωση ότι δεν αποτελεί πάρα μόνο την πύλη για τον Κρυφό Δωδέκατο Ιμάμη.<ref name="saiedi19" /> Στον κύκλο του από τους πρώτους πιστούς, ο Μπαμπ ήταν διφορούμενος όσον αφορά την ακριβή του κατάσταση, και σταδιακά τους εκμυστηρεύτηκε την θέση του όχι απλά ως μόνο μια πύλη προς τον Κρυμμένο Ιμάμη, αλλά ως η Φανέρωση αυτού και του Κα'ιμ καθαυτού.<ref name="EoA">{{Cite book|title=The Encyclopedia of Apocalypticism, vol. III: Apocalypticism in the Modern Period and the Contemporary Age.|first=Abbas|last=Amanat|publisher=Continuum|isbn=0-8264-1255-6|year=2000|chapter=Resurgence of Apocalyptic in Modern Islam|editor-last=Stein, Stephen J.|location=New York|pages=241–242}}</ref> Στις πρώτες συναντήσεις του με τον Μούλα Χουσάιν, ο Μπαμπ περιέγραψε τον εαυτό του ως Αφέντη και τον Έναν ΑναμενόμενοΕκλεκτό. Δεν θεωρούσε τον εαυτό του απλά ως διάδοχο του Καζίμ Ραστί, αλλά αξιώθηκε μία προφητική θέση, ένα είδος εκπροσώπου, εξουσιοδοτημένου όχι μόνο από τον Κρυμμένο Ιμάμη αλλά και μέσα από τη Θεία αρχή.<ref>½αμάνα╗, την Ανάσταση και την Ανανέωση, 171.</ref> Τα πρώτα του κείμενα όπως ο «Σχολιασμός για το Σούρα του Ιωσήφ» ήταν γραμμένα στην Κορανική γλώσσα που υπαινισσόταν θεία παρέμβαση και ταυτιζόταν καλά με τον Ιμάμη.<ref name="iranica_bab3" /><ref name="amanat230">½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 230-31.</ref> Όταν ο Μούλα Αλί-Μπαστάμι, το δεύτερο Γράμμα των Ζωντανών, δικάστηκε στη [[Βαγδάτη]] για το κήρυγμα του Μπαμπ, οι κληρικοί μελέτησαν τον ''Σχολιασμό για το Σούρα του Ιωσήφ,'' αναγνώρισαν την αξίωση της θείας αποκάλυψης και παράθεσαν τεκμήρια αυτού.<ref name="amanat230" />
 
Ωστόσο, κατά την πρώιμη φάση των δηλώσεών του στο κοινό, για τον τίτλο ''μπαμπ'' τονίστηκε η σημασία της πύλης που οδηγεί στον Κρυμμένο Ιμάμη, καθώς ο Μπαμπ είχε συμβουλέψει τους πρώτους πιστούς του να μην αποκαλύψουν πλήρως τα διδάγματά του ή το όνομά του.<ref name="manuchehri">{{Cite journal|last=Manuchehri|first=Sepehr|title=The Practice of Taqiyyah (Dissimulation) in the Babi and Bahai Religions|journal=Research Notes in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|year=1999|volume=3|issue=3|url=http://www.h-net.org/~bahai/notes/vol3/taqiya.htm|accessdate=September 23, 2007}}</ref> Ο τρόπος προσέγγισης μέσω αξίωσης μίας ταπεινότερης θέσης αποσκοπούσε στο να δημιουργήσει μια αίσθηση προσμονής για την εμφάνιση του Κρυμμένου Ιμάμη, καθώς και στην αποφυγή της δίωξης και της φυλάκισης, επειδή μια δημόσια διακήρυξη για την θέση του μαχντί θα μπορούσε να επιφέρει μια γρήγορη θανατική καταδίκη.<ref name="manuchehri" /> Μετά από μερικούς μήνες, καθώς ο Μπαμπ επιβεβαιώθηκε περαιτέρω για την αποδοχή και την προθυμία μεταξύ των πιστών του και του κοινού, σταδιακά μετατόπισε την κοινωνική του θέση προς αυτήν του κρυμμένου Ιμάμη.<ref name="manuchehri" /> Μετέπειτα στα τελευταία χρόνια της ζωής του ανακοίνωσε τη θέση του ως Φανέρωση του Θεού. Όταν δικάστηκε, με τόλμη παρουσίασε τον εαυτό του, με την παρουσία του Διαδόχου στο Θρόνο της Περσίας και άλλων διακεκριμένων ατόμων, ως τον Εκλεκτό.<ref name="manuchehri" /><ref name="trial">{{Cite journal|title=The Trial of the Bab: Shi'ite Orthodoxy Confronts its Mirror Image|first=Denis|last=MacEoin|journal=Occasional Papers in Shaykhi, Babi and Baha'i Studies|volume=1|url=http://www.h-net.org/~bahai/bhpapers/babtrial.htm|date=May 1997|accessdate=July 2, 2006}}</ref> Τελικά, στο τελευταίο του γραπτό έργο, το Χαίκαλ αλ-ντιν,<ref>{{Cite book|title=The Sources for Early Bābī Doctrine and History: A Survey|first=Denis|last=MacEoin|publisher=Brill|date=1992|location=Leiden|page=90}}</ref> αξιώθηκε την «ουσία του Θεού», το ντατου'λαχ.<ref>{{Cite book|title=The Messiah of Shiraz|first=Denis Martin|last=MacEoin|publisher=Bril|isbn=978-90-04-17035-3|date=2009|location=Leiden|page=345 (footnote 108)}}</ref> Κατά τους πρώτους μήνες των δημόσιων λόγων του, με την υιοθέτηση προσεκτικής πολιτικής κατάφερε τη μέγιστη προσοχή του κοινού με την ελάχιστη αντιφατικότητα.<ref name="manuchehri" />
Γραμμή 42:
 
=== Ταξίδια και φυλάκιση ===
Κατόπιν της αναγνώρισής του από τα 18 Γράμματα των Ζωντανών, ο Μπαμπ και το 18ο Γράμμα, ο Κουντούς, ξεκίνησαν ένα ταξίδι για προσκύνημα στην [[Μέκκα]] και [[Μεδίνα|την Μεδίνα]], τις ιερές πόλεις του Ισλάμ.<ref name="iranica_bab4">{{Cite encyclopedia}}</ref> Στο [[Κάαμπα]] της Μέκκας, ο Μπαμπ αξιώθηκε δημοσίωνδημοσίως το Κα'ιμ,<ref>{{Harvnb|Balyuzi|1973}}</ref> και έγραψε στον Σαρίφ της Μέκκας, τον Θεματοφύλακα του Κάαμπα, διακηρύσσοντας την αποστολή του. Μετά το προσκύνημα, ο Μπαμπ και ο Κουντούς επέστρεψαν στο [[Μπουσέχρ]] του Ιράν.<ref name="balyuzi2">{{Cite book|title=The Báb: The Herald of the Day of Days|first=H.M.|last=Balyuzi|authorlink=Hasan M. Balyuzi|publisher=George Ronald|isbn=0-85398-048-9|year=1973|location=Oxford, UK|pages=30–41}}</ref>
 
Λίγο καιρό μετά, τα κηρύγματα των Γραμμάτων των Ζωντανών ήρθαν σε αντιπαράθεση με τον Ισλαμικό κλήρο, οπότε ο Κυβερνήτης της Σιράζ διέταξε τη σύλληψη του Μπαμπ. Ο Μπαμπ, όταν ενημερώθηκε για την επικήρυξή του, τον Ιούνιο 1845, έφυγε από το Μπουσέχρ για το Σιράζ, παρουσίασε τον εαυτό του στις αρχές και τέθηκε σε κατ ' οίκον περιορισμό στο σπίτι του θείου του, μέχρις ότου ξέσπασε μια επιδημία χολέρας στην πόλη τον Σεπτέμβριο του 1846.<ref name="iranica_bab4" /> Όταν αφέθηκε ελεύθερος αναχώρησε για το [[Ισφαχάν]]. Εκεί, πολλοί ήρθαν να τον δουν στο σπίτι του ''ιμάμη τζουμ'α'', επικεφαλή του τοπικού κλήρου που ήταν συμπαθής. Μετά από μια άτυπη συγκέντρωση, όπου ο Μπαμπ διαλέχθηκε με τον τοπικό κλήρο και επέδειξε την ταχύτητά του στην γρήγορη και άμεση ρήμα, η δημοτικότητά του πέταξε.<ref>½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 257.</ref> Μετά το θάνατο του κυβερνήτη του Ισφαχάν και υποστηρικτή του Μπαμπ, Μανουχερ Χαν Γκορτζι, οι κληρικοί της επαρχίας άσκησαν πίεση στον Βασιλιά της Περσίας, Μοχάμαντ Σαχ Κατζάρ, ώστε να διατάξει τον Μπαμπ να έρθει στην [[Τεχεράνη]] τον Ιανουάριο του 1847.<ref>½αμάνα╗, ''την Ανάσταση και την Ανανέωση'', 258.</ref> Αφού πέρασε αρκετούς μήνες σε ένα στρατόπεδο έξω από την Τεχεράνη, και προτού συναντήσει τον Σαχ, ο Πρωθυπουργός φυλάκισε τον Μπαμπ στο [[Ταμπρίζ]], στο βορειοδυτικό άκρο της χώρας.<ref name="iranica_bab4" />
Γραμμή 59:
Η ανυπόγραφη και αχρονολόγητη επίσημη κυβερνητική έκθεση αναφέρει ότι, κατόπιν του ξυλοδαρμού ο Μπαμπ προφορικώς και γραπτώς ανακάλεσε, απολογήθηκε και δήλωσε ότι δεν θα συνεχίσει να ισχυρίζεται αξιώσεις θεότητας.<ref name="msbr">{{Cite book|title=Materials for the Study of the Babi Religion|first=E.G.|last=Browne|publisher=Cambridge University Press|year=1918|location=Cambridge|url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi}}</ref> Το έγγραφο της αυτοαναίρεσής του γράφτηκε λίγο μετά τη δίκη του στο Ταμπρίζ.<ref name="trial2" /> Μερικοί συγγραφείς πιστεύουν ότι οι ισχυρισμοί έγιναν για να ντροπιάσουν τον Μπαμπ και να υπονομεύσουν την αξιοπιστία του για το κοινό, και ότι η γλώσσα αυτού του εγγράφου διέφερε κατά πολύ από το συνηθισμένο στυλ του Μπαμπ, και φαινόταν προκομμένο από τις αρχές.<ref name="amanat" />
 
Ο ανατολιστής [[Έντουαρντ Γκράνβιλ Μπράουν]] έλαβαέλαβε αντίγραφα των εγγράφων της δίκης από τον Ιππόλυτο Ντρέυφους-Μπάρνι, τον πρώτο Γάλλο Μπαχάι. Το έγγραφο της ανάκλησης του Μπαμπ συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του Μπράουν με τίτλο: ''Πηγές για τη Μελέτη της Θρησκείας Μπάμπιτων Μπαμπί'', όπου ο ίδιος αναφέρει, «[Το έγγραφο], ανυπόγραφο και αχρονολόγητο, υποτίθεται ότι γράφτηκε δια χειρός του Μπαμπ και αποτελεί πλήρη αναίρεση και παραίτηση από κάθε υπεράνθρωπη αξίωση που ίσως ισχυρίστηκε. Δεν είναι σαφές το σε ποιους απευθύνεται, ή εάν η αναφέρεται στην ανάκληση της τελευταίας παραγράφου [της έκθεσης της κυβέρνησης] ή άλλου εγγράφου. Ο γραφικός χαρακτήρας, μολονότι είναι χαριτωμένος, δεν είναι ευανάγνωστος...»<ref>{{Cite book|title=Materials for the Study of the Babi Religion|first=E.G.|last=Browne|publisher=Cambridge University Press|year=1918|location=Cambridge|pages=256|url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi}}</ref> Ακολουθεί μια μετάφραση από το σχετικό τμήμα του εγγράφου:{{Quote||||text=Ουδέποτε ζήτησα κάτι αντίθετο προς το Θέλημα του Θεού, και, αν λέξεις ενάντιες στην Θεία χάρη του κύλησαν από την πένα μου, θα ήταν ακούσια ανυπακοή, και σε κάθε περίπτωση μετανοώ και ζητώ συγχώρεση από Αυτόν. Αυτός ο υπηρέτης δεν έχει καμία γνώση για οποιαδήποτε υπεράνθρωπη αξίωση. Ζητώ τη συγχώρεση του Θεού του Κυρίου μου και μετανοώ σε αυτόν [την ιδέα] ότι θα έπρεπε να μου αποδοθεί οποιαδήποτε [Θεία] Αποστολή. Όσον αφορά ορισμένες προσευχές και λέξεις που έφυγαν από την γλώσσα μου, δεν υπαινίσσονται καμία τέτοια Αποστολή, και οποιαδήποτε αξίωση για ιδιαίτερη απόδοση της Αγιότητάς του την Απόδειξη της Αγάπης (στο όνομα της Ειρήνης!) είναι αβάσιμος ισχυρισμός, που δεν έχει προβάλει ποτέ αυτός ο υπηρέτης.<ref>{{cite book |first=E.G. |last=Browne |title=Materials for the Study of the Babi Religion |year=1918 |publisher=Cambridge University Press |location=Cambridge |url=https://bahai-library.com/browne_materials_study_babi |pages=257–258}}</ref>}}Μετά τη δίκη, ο Μπαμπ διατάχθηκε να επιστρέψει στο φρούριο της Τσεχρίκ.
 
== Η Εκτέλεση ==
[[Αρχείο:Where_Bab_executed.jpg|σύνδεσμος=https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Where_Bab_executed.jpg|δεξιά|μικρογραφία|300x300εσ|Η πλατεία του στρατώνα στην [[Ταμπρίζ]], όπου εκτελέστηκε ο Μπαμπ]]
Στα μέσα του 1850 ο νέος πρωθυπουργός, ο [[Αμίρ Καμπίρ]],<ref name="gpb_52">{{Cite book|title=God Passes By|first=Effendi|last=Shoghi|authorlink=Shoghi Effendi|publisher=Bahá'í Publishing Trust|isbn=0-87743-020-9|year=1944|location=Wilmette, Illinois, USA|pages=52|url=http://reference.bahai.org/en/t/se/GPB/gpb-5.html#pg52}}</ref> διέταξε την εκτέλεση του Μπαμπ, πιθανώς κατόπιν αποτυχημένων εξεγέρσεων των ΜπάμπιΜπαμπί και με τη δημοτικότητα του κινήματος να φθίνει. Έφεραν τον Μπαμπ πίσω στη Ταμπρίζ από το Τσεχρίκ για [[Τυφεκισμός|θανάτωση με τυφεκισμό από εκτελεστικό απόσπασμα]]. Τη νύχτα πριν από την εκτέλεσή του, ενώ βρισκόταν στο κελί του, ένας νεαρός Μπαμπί, ο Μωάμεθ-Αλί "Ανις" από το Ζονούζ, έπεσε στα πόδια του Μπαμπ και ικέτεψε να μαρτυρήσει μαζί του, τότε αμέσως συνελήφθη και τοποθετήθηκε στο ίδιο κελί με τον Μπαμπ.
 
Το πρωί της 9ης Ιουλίου 1850 (28 Σα'μπαν 1266 [[Έτος Εγίρας|Ε.Ε.]]), τον έφεραν στην αυλή του στρατώνα, όπου παρευρίσκονταν χιλιάδες άνθρωποι που συγκεντρώθηκαν για να παρακολουθήσουν την εκτέλεση. Ο Μπαμπ και ο Ανίς δέθηκαν σε έναν τοίχο και ένα μεγάλο απόσπασμα από στρατιώτες ετοιμάστηκαν να πυροβολήσουν.<ref name="iranica_bab5">{{Cite encyclopedia}}</ref> Πολλές αναφορές από αυτόπτες μάρτυρες και Δυτικούς διπλωμάτες διηγούνται το αποτέλεσμα.<ref>Κύριε Justin Σιλ, [[Queen Victoria]]'s Έκτακτος Απεσταλμένος και Πληρεξούσιος Υπουργός στην Τεχεράνη, έγραψε [[Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston|ο Henry John Temple, 3rd Viscount Palmerston]], ο Βρετανός υφυπουργός Εξωτερικών, στις 22 ιουλίου 1850, όσον αφορά την εκτέλεση. Η [[Execution of the Báb#Western accounts|επιστολή]], που βρέθηκαν στην αρχική του μορφή ως έγγραφο Φ. ο. 60/152/88 στα αρχεία του Foreign Office στο Δημόσιο αρχείο στο Λονδίνο.</ref> Δόθηκε η διαταγή για πυρ. Οι αναφορές διαφέρουν στις λεπτομέρειες, αλλά συμφωνούν στο ότι η πρώτη ομοβροντία απέτυχε να σκοτώσει τον Μπαμπ, αντίθετα οι σφαίρες έκοψαν τα σχοινιά που τους συγκρατούσαν στον τοίχο.<ref>Ορισμένοι λογαριασμοί πω Anís υπέκυψε στο θάνατο, την πρώτη volley, άλλο ότι ο Báb στάλθηκε από ένα σπαθί. Βλέπεις [[Firuz Kazemzadeh|ο firuz Kazemzadeh]], Κάζεμ Kazemzadeh, και ο Χάουαρντ Garey, "Το Báb: Λογαριασμοί του Μαρτυρίου του", σε ''Παγκόσμια Τάξη'', vol. 8, αριθ. 1 (Πτώση, 1973), 32. Όλοι οι λογαριασμοί, ακόμη και η Μουσουλμανική αυτά, συμφωνώ ότι η Báb επέζησε από την πρώτη volley.</ref> Ήρθε ένα δεύτερο απόσπασμα και δόθηκε εκ νέου η διαταγή για πυρ. Αυτή τη φορά ο Μπαμπ σκοτώθηκε.<ref name="iranica_bab5" /> Στην παράδοση των Μπαμπί και των Μπαχάι, η αποτυχία της πρώτης ομοβροντίας να σκοτώσει τον Μπαμπ θεωρείται ένα θαύμα. Σύμφωνα με Ιρανικές πηγές, τα απομεινάρια του Μπαμπ και του Ανίς πετάχτηκαν σε ένα χαντάκι και φαγώθηκαν από σκυλιά, μια ενέργεια που καταδικάστηκε από τον [[Τζάστιν Σειλ]], τότε Βρετανού Υπουργού στην Τεχεράνη.<ref name="iranica_bab5" />
 
Οι πηγές των Μπαχάι υποστηρίζουν ότι τα λείψανα τους μυστικά διασώθηκαν από μια μερίδα ΜπαμπίςΜπαμπί, οι οποίοι στη συνέχεια τα έκρυψαν. Με τον καιρό τα λείψανα μεταφέρθηκαν με μυστικότητα και σύμφωνα με τις οδηγίες αρχικά του Μπαχαολλά, και μετά του [[Αμπντόλ-Μπαχά]], μέσω του Ισφαχάν, στο [[Κερμανσάχ]], [[Βαγδάτη|τη Βαγδάτη]], [[Δαμασκός|τη Δαμασκό]], [[Βηρυτός|τη Βηρυτό]], και στη συνέχεια μέσω θαλάσσης στην [[Άκρα (πόλη)|Άκρα]], στην πεδιάδα κάτω από [[Όρος Κάρμηλος|το Όρος Κάρμηλος]] το 1899.<ref name="gpb_18">{{Cite book|title=God Passes By|first=Effendi|last=Shoghi|authorlink=Shoghi Effendi|publisher=Bahá'í Publishing Trust|isbn=0-87743-020-9|year=1944|location=Wilmette, Illinois, USA|pages=273–289|url=http://reference.bahai.org/en/t/se/GPB/gpb-19.html}}</ref> Την 21η Μαρτίου 1909, τα λείψανά του ενταφιάστηκαν σε έναν ειδικό τύμβο, στο [[Μαυσωλείο του Μπαμπ]], που εγέρθηκε για το σκοπό αυτό από τον Αμπντόλ-Μπαχά, στο Όρος Κάρμηλος στη σημερινή [[Χάιφα]] του Ισραήλ.<ref>{{Cite book|title=In The Glory of the Father: The Baha'i Faith and Christianity|last=Brian D. Lepard|publisher=Baha'i Publishing Trust|isbn=978-1-931847-34-6|date=October 2008|page=50|url=https://books.google.com/books?id=v2ob2Tw2k3MC&pg=PA50|accessdate=March 20, 2011}}</ref> Στην περιοχή του, το [[Παγκόσμιο Κέντρο Μπαχάι]] υποδέχεται τους επισκέπτες να περιηγηθούν στους κήπους.
 
== Η Διαδοχή ==
[[Αρχείο:Shrine_of_the_Báb,_Haifa.jpg|σύνδεσμος=https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF:Shrine_of_the_B%C3%A1b,_Haifa.jpg|δεξιά|μικρογραφία|Το [[Μαυσωλείο του Μπαμπ]] στη Χάιφα του Ισραήλ]]
Στα πιο επιφανή συγγράμματά του, ο Μπαμπ υπαινίχθηκε την παρουσία του Εκλεκτού, αυτόν «Τον Οποίον ο Θεός θα φανερώσει», και ότι ο ίδιος ήταν «μόνο ένα δαχτυλίδι στο χέρι Αυτού, Τον Οποίον ο Θεός θα φανερώσει.» Τα 20 χρόνια που ακολούθησαν το θάνατο του Μπαμπ, πάνω από 25 άτομα ισχυρίστηκαν ότι βρίσκονται στη θέση του Εκλεκτού, με πιο σημαντικό [[Μπαχαολλά|τον μπαχαολλάΜπαχαολλά]].
 
Προτού πεθάνει ο Μπαμπ έστειλε μια επιστολή στον Μίρτσα Γιαχιά, Σουμπ-ι-Αζαλ, που για πολλούς θεωρείται σαν διαθήκη.<ref>{{Cite web|url=http://www.h-net.org/~bahai/notes/vol7/BABWILL.htm|title=The Primal Point’s Will and Testament|website=www.h-net.org}}</ref> Σε αυτήν αναγνώριζε τον διορισμό του Σουμπ-ι-Αζάλ ως ηγέτη της κοινότητας των Μπαμπί μετά το θάνατό του, και ζητούσε να υπακούσουν τον Εκλεκτό όταν αυτός εμφανιστεί.<ref name="Manuchehri (2004)">{{Cite web|url=http://www.h-net.msu.edu/~bahai/notes/vol7/BABWILL.htm|title=The Primal Point’s Will and Testament|website=www.h-net.msu.edu|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060213234108/http://www.h-net.msu.edu/~bahai/notes/vol7/BABWILL.htm|archivedate=February 13, 2006|dead-url=yes|accessdate=February 8, 2006}}</ref> Εκείνον τον καιρό ο Σουμπ-ι-Αζαλ, έφηβος ακόμα, δεν είχε ασκήσει ποτέ εξουσία ηγεσίας στο κίνημα των Μπαμπί, και εξακολουθούσε να ζει στο σπίτι του μεγαλύτερου αδερφού του, του Μπαχαολλά. Παράλληλα, υπήρχαν υποψίες ότι ο διορισμός αποσκοπούσε στο να τραβήξει την προσοχή μακριά από τον Μπαχαολλά και να επιτρέπεται μεγαλύτερη ευχέρεια στις επικοινωνίες μεταξύ των πιστών και του ηγέτη τους. Ήδη στο Σιιτικό Ισλάμ υπάρχουν πολλές ιστορίες για κρυφούς ηγέτες, και τους εκπροσώπους τους που ασκούν την πραγματική εξουσία. Παράδειγμα αυτού είναι η ιστορία των τεσσάρων Μπαμπ.
 
Το 1852 ο Μπαχάολλα, ενώ ήταν φυλακισμένος στην Τεχεράνη, δέχθηκε επίσκεψη από μία «Κόρη του Παραδείσου», που συμβολικά σηματοδότησε την έναρξη της αποστολής του ως Αγγελιοφόρου του Θεού. Έντεκα χρόνια αργότερα στη Βαγδάτη, έκανε την πρώτη του δημόσια δήλωση και τελικά αναγνωρίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των Μπαμπί ως "Εκείνος, τον Οποίον ο Θεός θα φανερώσει". Οι οπαδοί του άρχισαν να αυτοαποκαλούνται [[Μπαχάι Πίστη|Μπαχάι]].<ref name="cole_bahabio">{{Cite web|url=http://www-personal.umich.edu/~jrcole/bahabio.htm|title=A Brief Biography of Baha'u'llah|last=Cole|first=Juan|accessdate=June 22, 2006}}</ref>
 
Ο Σουμπ-ι-Αζαλ συνέχισε να ζει μαζί ή κοντά στον Μπαχαολλά σε όλην την περίοδο της εξορίας του από το Ιράν στη [[Βαγδάτη]] και μετά [[Κωνσταντινούπολη|στην Κωνσταντινούπολη]] και την [[Αδριανούπολη]], μολονότι η αξίωση του Μπαχαολλά ως μια Εκδήλωση του Θεού, το 1863 κατέστησε αμφισβητήσιμη την θέση του Σουμπ-ι-Αζάλ ως αρχηγού της κοινότητας των Μπαμπί. Τον Σεπτέμβριο 1867, στην Αδριανούπολη, οι ισχυρισμοί των αντίζηλων για την εξουσία εξελίχτηκαν σε κρίση. Ο Σουμπ-ι Αζαλ προκάλεσε τον Μπαχαολλά να ανταγωνιστούν σε μια δοκιμή για τη θεία θέληση σε ένα τοπικό τζαμί στην Αδριανούπολη, έως που «ο Θεός θα εξαφανίσει τον απατεώνα». Ο Μπαχαολλά δέχτηκε και προσήλθε στο [[Τέμενος Γιαβούζ Σελίμ]] στην καθορισμένη ώρα, αλλά ο Σουμπ-ι-Αζαλ απέτυχε να εμφανιστεί.<ref name="Browne (1918) p. 18 & Salmání (1982) pp. 94-95">Μπράουν (1918) [http://www.h-net.org/~bahai/diglib/books/A-E/B/browne/material/qazvini.htm , σελ. 18.] & Salmání (1982) [http://bahai-library.com/salmani_memories_bahaullah , σελ. 94-95]</ref>
 
Οι οπαδοί του Σουμπ-ι-Αζαλ έγιναν γνωστοί ως Αζαλίτες ή Αζάλι Μπαμπί. Για τους Μπαμπί που δεν αποδέχτηκαν τον Μπαχάολλα, ο Σουμπ-ι-Αζαλ παρέμεινε ο αρχηγός τους μέχρι το θάνατό του το 1912, και η διαδοχή στους Αζάλι παρέμεινε επίμαχη. Στις πηγές των Μπαχάι αναφέρεται ότι οι 11 από τους 18 «μάρτυρες» που διορίστηκαν από τον Σουμπ-ι-Αζαλ για να επιβλέπουν την κοινότητα των Μπαμπί έγιναν Μπαχάι, όπως και ο γιός του. Ο άνδρας που δήθεν διορίστηκε ως διάδοχος του Σουμπ-ι-Αζαλ, ο Χαντι-ι-Νταβλατ-Αμπαντί, μετέπειτα αποκηρύχτηκε δημόσια την πίστη του στον Μπαμπ και στον Σουμπ-ι-Αζαλ.<ref name="GPB, p. 233 & Momen (1991)">Shoghi Εφέντη (1944) [http://reference.bahai.org/en/t/se/GPB/gpb-7.html#pg233 , σελ. 233] & Momen (1991) [http://bahai-library.com/momen_cyprus_exiles σελ. 99]</ref>
 
Ο Μπαχαολλά προέκυψε πιο επιτυχημένος και η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του Μπαμπ εγκατέλειψε τον Σουμπ-ι-Αζαλ και έγιναν Μπαχάι. Σήμερα υπάρχουν αρκετά εκατομμύρια Μπαχάι, και εκτιμάται ότι υπάρχουν περί τους 1000 Αζαλίτες στο Ιράν.<ref>{{Cite web|url=http://concise.britannica.com/ebc/article-9356264|title=Azali|publisher=Britannica Concise|archiveurl=https://web.archive.org/web/20071014214910/http://concise.britannica.com/ebc/article-9356264|archivedate=October 14, 2007|dead-url=yes|accessdate=October 14, 2006}}</ref>
 
== Διδασκαλίες ==
Οι διδασκαλίες του Μπαμπ έχουν τρία μεγάλα στάδια, έκαστο με μια κυρίαρχη θεματική εστίαση. Οι πρώιμες διδασκαλίες του επικεντρώθηκαν στην ερμηνεία του για το [[Κοράνιο|Κοράνι]] και [[Χαντίθ|το χαντίθ]]. Αυτή η ερμηνευτική διάθεση συνεχίστηκε σε όλα τα τρία στάδια της διδασκαλίας του, αλλά με μία μετατόπιση της έμφασης προς φιλοσοφική αποσαφήνιση και τελικά προς νομοθετικές απόψεις. Στο δεύτερο φιλοσοφικό στάδιο, ο Μπαμπ δίνει μια εξήγηση για την [[μεταφυσική]] της ύπαρξης και της δημιουργίας, και στο τρίτο νομοθετικό στάδιο ενοποιούνται οι μυστικιστικές και ιστορικές αρχές του.<ref name="saiedi27">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=27–28|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref> Μια ανάλυση των συγγραμμάτων του Μπαμπ σε όλα αυτά τα στάδια δείχνουν ότι οι διδασκαλίες του κινήθηκαν από μια κοινή αρχή με πολλαπλές διαστάσεις και μορφές.<ref name="saiedi49">{{Cite book|title=Gate of the Heart|first=Nader|last=Saiedi|publisher=Wilfrid Laurier University Press|isbn=978-1-55458-035-4|year=2008|location=Waterloo, ON|pages=49|url=https://books.google.com/?id=XTfoaK15t64C&printsec=frontcover&dq=Understanding+the+Writings+of+the+B%C3%A1b&cd=1#v=onepage&q=}}</ref>
 
== Αναφορές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μπαμπ_(Μπαχάι_Πίστη)"