Κερκ Ντάγκλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου|noref=true}}Ο '''Κερκ Ντάγκλας''' (''Kirk Douglas'', πραγματικό όνομα ''Ισούρ Ντανιέλοβιτς''<ref name="face">Douglas, Kirk. [http://books.google.com/books?id=J4c0AAAACAAJ&dq=Let%27s+Face+It&ei=3PXRR8iCDojUiwGqxsSrBQ ''Let's Face It'']. John Wiley & Sons, 2007. ISBN 0-470-08469-3.</ref>, [[9 Δεκεμβρίου]] [[1916]]) είναι Αμερικανός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, παραγωγός ταινιών και συγγραφέας. Πρόκειται για έναν από τους εναπομείναντες εν ζωή αστέρες της ''Χρυσής Εποχής του Χόλιγουντ''. Είναι γνωστός για τις ταινίες: ''[[Αμάρτημα του Παρελθόντος]] (Out of the Past, 1947)'', ''Φλογισμένα Πάθη (Champion, 1949)'', ''Αστυνομική Ιστορία (Detective Story , 1951)'', ''[[Το Τελευταίο Ατού]] (Ace in the Hole, 1951)'', ''[[Η Ωραία και το Κτήνος]] (The Bad and the Beautiful, 1952)'', ''20 Χιλιάδες Λεύγες Υπό την Θάλασσα (20000 Leagues Under the Sea, 1954)'', ''[[Η ζωή ενός ανθρώπου]] (Lust for Life, 1956)'', ''Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory, 1957)'', ''[[Σπάρτακος (ταινία)|Σπάρτακος]] (Spartacus, 1960)'' και ''[[Επτά Ημέρες του Μαΐου]] (Seven Days in May, 1964)''. Προτάθηκε τρεις φορές για [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]] χωρίς να το κερδίσει ποτέ και το [[1995]] η [[Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών]] του απένειμε [[Τιμητικό Όσκαρ]] για τα 50 χρόνια παρουσίας ως δημιουργική και ηθική δύναμη στον κόσμο του κινηματογράφου. Έχει επίσης βραβευτεί από το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] με βραβείο προσφοράς στην 7η τέχνη και το [[1999]] το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] τον κατέταξε στη 17η θέση της λίστας με τους μεγαλύτερους αστέρες όλων των εποχών.

Επόμενη ταινία του, μετά το ''Αμαρτωλές Γυναίκες'' ήταν το [[Φιλμ Νουάρ]] ''[[Αμάρτημα του Παρελθόντος]] (Out of the Past, 1947)'', έπειτα συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του δράματος του [[Ευγένιος Ο'Νηλ|Ευγένιου Ο'Νηλ]] ''[[Το Πένθος Ταιριάζει στην Ηλέκτρα (ταινία)|Το Πένθος Ταιριάζει στην Ηλέκτρα]] (Mourning Becomes Electra)'' πλάι στις [[Ρόζαλιντ Ράσελ]] και [[Κατίνα Παξινού]]. Το [[1949]] εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ στη θεατρική παράσταση του [[Άντον Τσέχοφ]] ''Οι Τρεις Αδελφές''<ref>Mosel, ''Leading Lady: The World and Theatre of Katharine Cornell''</ref> και παράλληλα ανέλαβε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο ως σύζυγος της [[Αν Σόδερν]] στην ταινία του [[Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς]] ''[[Ένα γράμμα σε τρεις γυναίκες|Ένα Γράμμα σε Τρεις Γυναίκες]] (A Letter to Three Wives, 1949)''. Την ίδια χρονιά έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]] στην ταινία ''Φλογισμένα Πάθη (Champion, 1949)''. Το [[1950]] πρωταγωνίστησε στην ταινία του [[Μάικλ Κερτίζ]] ''Η Γυναίκα των Χιμαίρων (Young Man with a Horn)'' πλάι στην φίλη του [[Λορίν Μπακόλ]] και την [[Ντόρις Ντέι]], καθώς και στην κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού του [[Τένεσι Γουίλιαμς]] ''Ο Γυάλινος Κόσμος (The Glass Menagerie)''. Ο ρόλος του πυγμάχου με την σκληρή καρδιά στην ταινία ''Φλογισμένα Πάθη'' του άνοιξε το δρόμο για την τελική καταξίωση, η οποία ήρθε το [[1951]] με τη συμμετοχή του στην ταινία του [[Γουίλιαμ Γουάιλερ]] ''Αστυνομική Ιστορία (A Detective Story)'' όπου υποδύεται έναν σκληροτράχηλο αστυνομικό που πληροφορείται ότι η σύζυγός του έχει κάνει έκτρωση στο παρελθόν, καθώς και στην ταινία του [[Μπίλι Γουάιλντερ]] ''[[Το Τελευταίο Ατού]] (Ace in the Hole)'' όπου ερμήνευσε το ρόλο ενός δημοσιογράφου χωρίς ηθικούς φραγμούς που εκμεταλλεύεται την είδηση του δράματος ενός ανθρακωρύχου παγιδευμένου στο ορυχείο που εργάζεται μετά από έκρηξη. Ο Ντάγκλας έλαβε ακόμη μια υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]] στην ταινία του [[Βινσέντε Μινέλι]] ''[[Η Ωραία και το Κτήνος]] (The Bad and the Beautiful)'' όπου εμφανίστηκε στο πλευρό της Λανα Τέρνερ, υποδυόμενος έναν μεγαλοπαραγωγό του Χόλιγουντ που πατά επί πτωμάτων για να επιτύχει το σκοπό του. Το [[1954]] ίδρυσε την εταιρία ''Bryna Productions'' αφιερωμένη στη μητέρα του, με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να αποδεσμευτεί από το σύστημα των στούντιο του Χόλιγουντ. Το [[1954]] ανέλαβε το ρόλο του ναυτικού Νεντ στην κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του [[Ιούλιος Βερν|Ιούλιου Βερν]] ''20 Χιλιάδες Λεύγες Υπό την Θάλασσα (20000 Leagues Under the Sea, 1954)'' και το [[1956]] έλαβε την τρίτη και τελευταία του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]] για τη σκιαγράφηση του [[Βίνσεντ βαν Γκογκ]] στην ταινία του Βινσέντε Μινέλι ''[[Η ζωή ενός ανθρώπου]] (Lust for Life)'' έχασε όμως το βραβείο από τον [[Γιουλ Μπρίνερ]]. Χρόνια αργότερα έγραψε στην αυτοβιογραφία του: ''Η συμμετοχή μου σε εκείνη την ταινία ήταν οδυνηρή. Όχι μόνο λόγω του γεγονότος ότι έμοιαζα με τον Βαν Γκονγκ, αλλά κι επειδή είχα την ίδια ηλικία με εκείνον όταν αυτοκτόνησε''. Ο σκηνοθέτης Βινσέντε Μινέλι δήλωσε επίσης: ''Ο Κερκ Ντάγκλας κατάφερε να σκιαγραφήσει ένα αξιομνημόνευτο και συγκινητικό πορτραίτο ενός καλλιτέχνη, παγιδευμένο από το άγχος κι από το φόβο της τρέλας. Σύμφωνα με την άποψή μου ο Κερκ θα έπρεπε να έχει κερδίσει το [[Όσκαρ]]''<ref name="thomas7">Thomas, Tony. ''The Films of Kirk Douglas''. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 7.</ref>. Το [[1957]], ο ηθοποιός συνεργάστηκε για πρώτη με το σκηνοθέτη [[Στάνλεϊ Κιούμπρικ]], γυρίζοντας μια από τις σημαντικότερες ταινίες της καριέρας του το ''Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory, 1957)'', ταινία με αντιμιλιταριστικό μήνυμα που διαδραματίζεται στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Ο Ντάγκλας συνεργάστηκε άλλη μια φορά με τον Κιούμπρικ το [[1960]] για την ταινία ''[[Σπάρτακος (ταινία)|Σπάρτακος]] (Spartacus)''. Η εν λόγω ταινία επρόκειτο να γυριστεί αρχικά από τον [[Άντονι Μαν]], όταν όμως ξεκίνησαν τα γυρίσματα δεν έμεινε ικανοποιημένος και προσέλαβε τον Κιούμπρικ. Ο Ντάγκλας ήταν επίσης παραγωγός της ταινίας και κατάφερε να συγκεντρώσει 12 εκατομμύρια δολάρια για την πραγματοποίησή της<ref name="thomas168">Thomas, Tony. ''The Films of Kirk Douglas''. Citadel Press, New York, 1991. ISBN 0-8065-1217-2. p. 168.</ref>. Η ταινία σηματοδότησε επίσης την επιστροφή του [[Ντάλτον Τράμπο]] στο Χόλιγουντ. Ο σεναριογράφος συγκαταλεγόταν ανάμεσα στους φιλοκομμουνιστές της [[Μαύρη Λίστα του Χόλυγουντ|Μαύρης Λίστας του Χόλιγουντ]] κι είχε εξωστρακιστεί από την πουριτανή κοινωνία. Συνέχισε να υπογράφει σενάρια για μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα. Ο Ντάγκλας μεσολάβησε στο να πιστωθεί κανονικά το όνομά του στους τίτλους έναρξης της ταινίας<ref name="face"/>. Ο Σπάρτακος έκανε τεράστια επιτυχία, αλλά λόγω του γεγονότος ότι μέρος των λήψεων του Μαν είχαν διατηρηθεί αναλοίωτες δεν τη θεωρούσε ως ολοκληρωτικά δικό του έργο.

*''[[Αμάρτημα του Παρελθόντος]] (Out of the Past, 1947)''

*''[[Το Τελευταίο Ατού]] (Ace in the Hole, 1951)''