Παναγιώτης Γυιόκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη αναλυτικής βιογραφίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Παναγιώτης Γυιόκας''' (11 Δεκεμβρίου 1900<ref name="who">Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 120.</ref> - 23 Ιουνίου 1986) του Κοσμά, ήταν [[Έλληνας]] δικηγόρος και πολιτικός.
 
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην πόλη της [[Καστοριά|Καστοριάς]] στην αρχή του 1901. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο και στις τέσσερις τάξεις του γυμνασίου αυτής της πόλης και τα δύο τελευταία έτη του γυμνασίου φοίτησε στο γυμνάσιο Τρικάλων, από το οποίο αποφοίτησε κατά το έτος 1918 και το ίδιον έτος εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστημίου Αθηνών]]. Τον Απρίλιο του 1919 επιστρατεύθηκε πρόωρα λόγω της Μικρασιατικής εκστρατείας και απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού το Φθινόπωρο του έτους 1923. Μετά από μερικούς μήνες έλαβε το πτυχίο της Νομικής και αναχώρησε για το Παρίσι. Εκεί εγγράφηκε στη Νομική Σχολή (FACULTÉ DE DROIT), όπου παρακολούθησε μαθήματα ανωτέρων σπουδών στο [[Πανεπιστήμιο των Παρισίων]] (COURS D’ ETUDES SUPERIEURES EN VUE DU DOCTORAT DES SCIENCES JURIDIQUES ET ECONOMIQUES) για την λήψη διδακτορικών πτυχίων των καθαρώς νομικών επιστημών και ιδιαιτέρως για τις πολιτικές επιστήμες. Επίσης παρακολούθησε ανώτερα μεταπτυχιακά μαθήματα [[Ποινικό δίκαιο|Ποινικών Σπουδών]] (ETUDES SUPERIEURES DES SCIENCES PÉNALES) εις το INSTITUT DE CRIMINOLOGIE. ‘Ελαβε το DOCTORAT D’ ETAT DES SCIENCES JURIDIQUES υποστηρίξας την αινέσιμον διατριβήν L’ INFLUENCE DE LA GUERRE EUROPÉENNE SUR LA CRIMINALITÉ. Επίσης έλαβε και το πτυχίο των Ποινικών Επιστημών (DIPLOME DES SCIENCES PÉNALES) υποστηρίξας τη διατριβή DE L’ AUTORITÉ AU CIVIL DE LA CHOSE JUGÉE AU CRIMINEL. Ασθενήσας επέστρεψε στην Ελλάδα, χωρίς να προλάβει να υποστηρίξει διατριβή για να πάρει και το διδακτορικό δίπλωμα των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών, μολονότι ενεγράφη και παρακολούθησε ανελλιπώς επί δύο έτη ανώτερα μαθήματα δημοσίου δικαίου και οικονομίας από τους καλύτερους οικονομολόγους όπως ο GERMAIN MARTIN, o CHARLES RIST, o AFTALION, o NOGARO, o MARÉCHAL και άλλοι. Το 1927 επέστρεψε στον τόπο της γεννήσεώς του την πόλη της Καστοριάς προς ανάρρωση. Εκεί αναγκάσθηκε να διορισθεί και να δικηγορήσει εις το Πρωτοδικείο Καστοριάς σχεδόν επί πενταετία, από όπου μετατέθηκε ως δικηγόρος παρά το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου το 1935 προήχθη σε δικηγόρο παρ’ Εφέταις και συνέχισε την δικηγορία (μέχρι της συνταξιοδοτήσεώς του το 1968).
Γεννήθηκε στην [[Καστοριά]] και σπούδασε νομικά στο [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστήμιο των Αθηνών]]. Έκανε επίσης σπουδές στο [[ποινικό δίκαιο]] και στις [[οικονομικές επιστήμες]] στο [[Πανεπιστήμιο των Παρισίων]], του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτωρ.<ref name=who>Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 120.</ref> Εξελέγη [[εκλογική περιφέρεια Φλώρινας|βουλευτής Φλώρινας-Καστοριάς]] με το [[Λαϊκό Κόμμα]] το [[ελληνικές εκλογές 1935|1935]]<ref>[http://neaflorina.blogspot.gr/2015/01/1915.html Αφιέρωμα: Όλοι οι βουλευτές Φλώρινας από το 1915 μέχρι σήμερα], Νέα Φλώρινα, 24-1-2015, ανάκτηση 14-11-2015.</ref> και έπειτα [[εκλογική περιφέρεια Καστοριάς|βουλευτής Καστοριάς]] με τον [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικό Συναγερμό]] το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1952|1952]] και με την [[ΕΡΕ]] το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|1956]] (Καστορίας-Φλωρίνης), [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958|1958]], [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|1961]], [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1963|1963]] και [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964|1964]] (στις τελευταίες εκλογές εξελέγη στις 15 Ιουνίου 1964 αντί του [[Ευριπίδης Πισιώτης|Ευριπίδη Πισιώτη]].<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1822-1935.pdf Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935], Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 61 (αριθμ. 234) {{pdf}}</ref>
 
Διετέλεσε :
Στην [[κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1945|κυβέρνηση]] του [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Κανελλόπουλου]] χρημάτισε υφυπουργός Παλλινοστήσεως από τις 5 Νοεμβρίου ως τις 22 Νοεμβρίου 1945.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1062| title=«Κυβέρνησις Παναγιώτη Κανελλόπουλου (De Facto) Από 1.11.1945 έως 22.11.1945» | accessdate=14-11-2015 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης}}</ref>
 
-Καθηγητής της Κοινωνιολογίας, των Γενικών Αρχών του Δικαίου και της Πολιτικής Οικονομίας στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης.
Έγραψε πολλά βιβλία, όπως "Η καταγωγή των Αρχαίων Μακεδόνων", "Η κοινωνία δικαιώματος κατά τον αστικόν κώδικα" (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών) και άλλα.
 
-Εκλεγμένος πληρεξούσιος (βουλευτής) εις την Ε’ Εθνοσυνέλευση του Νομού Φλώρινας-Καστοριάς το1935.
Πέθανε τον Ιούνιο του 1986 και κηδεύτηκε στις 24 Ιουνίου από το ναό Αγίας Σοφίας, στη [[Θεσσαλονίκη]].<ref>Χρονικό του 20ού αιώνα, εκδόσεις Τέσσερα Έψιλον.</ref><ref>Τα Νέα, Κοινωνικά, 24-6-1986, σελ. 54.</ref> Ήταν παντρεμένος με τη Χαρίκλεια Ζάχου και απέκτησαν 2 παιδιά.<ref name=who/>
 
-Γεν. Γραμματεύς του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος.
 
-Στην [[κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1945|κυβέρνηση]] του [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Κανελλόπουλου]] χρημάτισε υφυπουργός Παλλινοστήσεως από τις 5 Νοεμβρίου ως τις 22 Νοεμβρίου 1945.<ref>{{cite web |url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1062| title=«Κυβέρνησις Παναγιώτη Κανελλόπουλου (De Facto) Από 1.11.1945 έως 22.11.1945» | accessdate=14-11-2015 |publisher=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης|accessdate=14-11-2015}}</ref>
 
Γεννήθηκε-Βουλευτής στηνγια [[Καστοριά]]την καιεκλογική σπούδασεπεριφέρεια νομικάΚαστοριάς στοκατά [[ΕΚΠΑ|Πανεπιστήμιοτις τωνεκλογές Αθηνών]].του Έκανε1952, επίσης1956, σπουδές στο [[ποινικό δίκαιο]] και στις [[οικονομικές επιστήμες]] στο [[Πανεπιστήμιο των Παρισίων]]1958, του οποίου αναγορεύτηκε διδάκτωρ.<ref name=who>Ελληνικόν who's who1961, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 19651963, σελ.και 1201964.</ref> Αναλυτικά: Εξελέγη [[εκλογική περιφέρεια Φλώρινας|βουλευτής Φλώρινας-Καστοριάς]] με το [[Λαϊκό Κόμμα]] το [[ελληνικές εκλογές 1935|1935]]<ref>[http://neaflorina.blogspot.gr/2015/01/1915.html Αφιέρωμα: Όλοι οι βουλευτές Φλώρινας από το 1915 μέχρι σήμερα], Νέα Φλώρινα, 24-1-2015, ανάκτηση 14-11-2015.</ref> και έπειτα [[εκλογική περιφέρεια Καστοριάς|βουλευτής Καστοριάς]] με τον [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικό Συναγερμό]] το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1952|1952]] και με την [[ΕΡΕ]] το [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1956|1956]] (Καστορίας-Φλωρίνης), [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1958|1958]], [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1961|1961]], [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1963|1963]] και [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1964|1964]] (στις τελευταίες εκλογές εξελέγη στις 15 Ιουνίου 1964 αντί του [[Ευριπίδης Πισιώτης|Ευριπίδη Πισιώτη]].<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1822-1935.pdf Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935], Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 61 (αριθμ. 234) {{pdf}}</ref>
 
-Γενικός Εισηγητής του Γενικού Προϋπολογισμού του Κράτους για τα έτη 1960, 1961 και 1962. Οι εκθέσεις του αποτελούν ευαγγέλιο οικονομικής ανάπτυξης και εκβιομηχάνισης της χώρας.
 
-Μέλος της Μονίμου Επιτροπής των Κοινοβουλευτικών Διασκέψεων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου [MEMBRE DE LA COMMISSION PERMANENTE DE LA COMFERENCE DES PARLEMENTAIRES DE L’ OTAN (NATO)].
 
-Αρχηγός της Αντιπροσωπείας της Βουλής στις ετήσιες συνελεύσεις, επί δωδεκαετία, της ASSEMBLY OF THE NATO PARLEMANTARIANS.
 
-Πρόεδρος και μέλος πλείστων Επιτροπών : α) της Συνδέσεως  της Ελλάδος με την ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). β) των Οικονομικών Υπουργείων. γ) της Επιτροπής Αναθεωρήσεως του Συντάγματος. δ) της Επιτροπής Αναθεωρήσεως του Κώδικα της Ποινικής Δικονομίας και του Ποινικού Κώδικα υπό τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Άγγελο Μπουρόπουλο. ε) Μέλος της Επιτροπής και εισηγητής του Ατλαντικού Συνεδρίου του Λονδίνου του 1959. στ) Μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και εισηγητής εις το 7<sup>ον</sup> Διεθνές Συνέδριο Ποινικού Δικαίου, το συνελθόν εις Αθήνας το 1957. ζ) Μέλος της Επιτροπής υπό τον VAN ZEELAND για την ίδρυση του INSTITUT ATLANTIQUE. η) Τακτικός συνεργάτης της Εθνικής Ανασυγκροτήσεως και ευκαιριακός συνεργάτης πολλών περιοδικών και εφημερίδων, οίον της «REVUE POLITIQUE ET PARLEMENTAIRE», της REVUE INTERNATIONAL DE DROIT PÉNAL, REVUE PARLEMENTAIRE,  του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», της «Βιομηχανικής Αναγεννήσεως» δελτίου του ΕΒΕΘ (Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης). του «Αρμενοπούλου», της «Θέμιδος». Άρθρα και διαλέξεις Πολιτικού, Οικονομικού και Κοινωνιολογικού περιεχομένου.
 
- Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.
 
-Τακτικό μέλος της ACCADEMIA TIBERINA DI ROMA. Μέλος της LEGION D’ ORO της Ρώμης.
 
-Πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης.
 
-Νομικός Σύμβουλος του Γαλλικού Προξενείου Θεσσαλονίκης.
 
Ξένες γλώσσες : Γαλλική, Αγγλική, Γερμανική, Ιταλική.
 
 
Πέθανε τον Ιούνιο του 1986 και κηδεύτηκε στις 24 Ιουνίου από το ναό Αγίας Σοφίας, στη [[Θεσσαλονίκη]].<ref>Χρονικό του 20ού αιώνα, εκδόσεις Τέσσερα Έψιλον.</ref><ref>Τα Νέα, Κοινωνικά, 24-6-1986, σελ. 54.</ref> Τα οστά του μεταφέρθηκαν, κατά την τελευταία του επιθυμία, στην Καστοριά, από τον μικρότερο γιο του. Στον ίδιο οικογενειακό τάφο, στη συνέχεια, μεταφέρθηκαν και τα οστά της συζύγου του. Ήταν παντρεμένος με τη Χαρίκλεια Ζάχου και απέκτησαν 2 παιδιά,Κοσμά, δικηγόρο και Θωμά, πολιτικό μηχανικό .<ref name="who" />
 
<br />