Παναγιώτης Γυιόκας
Ο Παναγιώτης Γυιόκας (11 Δεκεμβρίου 1900[2] - 23 Ιουνίου 1986) του Κοσμά, ήταν Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός.
Παναγιώτης Γυιόκας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παναγιώτης Γυιόκας (Ελληνικά) |
Γέννηση | 11 Δεκεμβρίου 1900 Καστοριά |
Θάνατος | 23 Ιουνίου 1986 Θεσσαλονίκη |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα Ελληνικά |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Εργοδότης | Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις, Λαϊκόν Κόμμα και Ελληνικός Συναγερμός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Καστοριάς) Έλληνας υφυπουργός Παλιννοστήσεως Προσφύγων μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Φλώρινας - Καστοριάς) αναπληρωματικό μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1955–1957)[1] |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην πόλη της Καστοριάς στην αρχή του 1901. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο και στις τέσσερις τάξεις του γυμνασίου αυτής της πόλης και τα δύο τελευταία έτη του γυμνασίου φοίτησε στο γυμνάσιο Τρικάλων, από το οποίο αποφοίτησε κατά το έτος 1918 και το ίδιον έτος εγγράφηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Απρίλιο του 1919 επιστρατεύθηκε πρόωρα λόγω της Μικρασιατικής εκστρατείας και απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού το Φθινόπωρο του έτους 1923. Μετά από μερικούς μήνες έλαβε το πτυχίο της Νομικής και αναχώρησε για το Παρίσι. Εκεί εγγράφηκε στη Νομική Σχολή (FACULTÉ DE DROIT), όπου παρακολούθησε μαθήματα ανωτέρων σπουδών στο Πανεπιστήμιο των Παρισίων (COURS D’ ETUDES SUPERIEURES EN VUE DU DOCTORAT DES SCIENCES JURIDIQUES ET ECONOMIQUES) για την λήψη διδακτορικών πτυχίων των καθαρώς νομικών επιστημών και ιδιαιτέρως για τις πολιτικές επιστήμες. Επίσης παρακολούθησε ανώτερα μεταπτυχιακά μαθήματα Ποινικών Σπουδών (ETUDES SUPERIEURES DES SCIENCES PÉNALES) εις το INSTITUT DE CRIMINOLOGIE. ‘Ελαβε το DOCTORAT D’ ETAT DES SCIENCES JURIDIQUES υποστηρίξας την αινέσιμον διατριβήν L’ INFLUENCE DE LA GUERRE EUROPÉENNE SUR LA CRIMINALITÉ. Επίσης έλαβε και το πτυχίο των Ποινικών Επιστημών (DIPLOME DES SCIENCES PÉNALES) υποστηρίξας τη διατριβή DE L’ AUTORITÉ AU CIVIL DE LA CHOSE JUGÉE AU CRIMINEL. Ασθενήσας επέστρεψε στην Ελλάδα, χωρίς να προλάβει να υποστηρίξει διατριβή για να πάρει και το διδακτορικό δίπλωμα των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών, μολονότι ενεγράφη και παρακολούθησε ανελλιπώς επί δύο έτη ανώτερα μαθήματα δημοσίου δικαίου και οικονομίας από τους καλύτερους οικονομολόγους όπως ο GERMAIN MARTIN, o CHARLES RIST, o AFTALION, o NOGARO, o MARÉCHAL και άλλοι. Το 1927 επέστρεψε στον τόπο της γεννήσεώς του την πόλη της Καστοριάς προς ανάρρωση. Εκεί αναγκάσθηκε να διορισθεί και να δικηγορήσει εις το Πρωτοδικείο Καστοριάς σχεδόν επί πενταετία, από όπου μετατέθηκε ως δικηγόρος παρά το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου το 1935 προήχθη σε δικηγόρο παρ’ Εφέταις και συνέχισε την δικηγορία (μέχρι της συνταξιοδοτήσεώς του το 1968).
Διετέλεσε :
-Καθηγητής της Κοινωνιολογίας, των Γενικών Αρχών του Δικαίου και της Πολιτικής Οικονομίας στην Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης.
-Εκλεγμένος πληρεξούσιος (βουλευτής) εις την Ε’ Εθνοσυνέλευση του Νομού Φλώρινας-Καστοριάς το1935.
-Γεν. Γραμματεύς του Εθνικού Ενωτικού Κόμματος.
-Στην κυβέρνηση του Κανελλόπουλου χρημάτισε υφυπουργός Παλλινοστήσεως από τις 5 Νοεμβρίου ως τις 22 Νοεμβρίου 1945.[3]
-Βουλευτής για την εκλογική περιφέρεια Καστοριάς κατά τις εκλογές του 1952, 1956, 1958, 1961, 1963, και 1964. Αναλυτικά: Εξελέγη βουλευτής Φλώρινας - Καστοριάς με το Λαϊκόν Κόμμα το 1935[4] και έπειτα βουλευτής Καστοριάς με τον Ελληνικό Συναγερμό το 1952 και με την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση το 1956 (Καστορίας-Φλωρίνης), 1958, 1961, 1963 και 1964.
-Γενικός Εισηγητής του Γενικού Προϋπολογισμού του Κράτους για τα έτη 1960, 1961 και 1962. Οι εκθέσεις του αποτελούν ευαγγέλιο οικονομικής ανάπτυξης και εκβιομηχάνισης της χώρας.
-Μέλος της Μονίμου Επιτροπής των Κοινοβουλευτικών Διασκέψεων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου [MEMBRE DE LA COMMISSION PERMANENTE DE LA COMFERENCE DES PARLEMENTAIRES DE L’ OTAN (NATO)].
-Αρχηγός της Αντιπροσωπείας της Βουλής στις ετήσιες συνελεύσεις, επί δωδεκαετία, της ASSEMBLY OF THE NATO PARLEMANTARIANS.
-Πρόεδρος και μέλος πλείστων Επιτροπών : α) της Συνδέσεως της Ελλάδος με την ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). β) των Οικονομικών Υπουργείων. γ) της Επιτροπής Αναθεωρήσεως του Συντάγματος. δ) της Επιτροπής Αναθεωρήσεως του Κώδικα της Ποινικής Δικονομίας και του Ποινικού Κώδικα υπό τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Άγγελο Μπουρόπουλο. ε) Μέλος της Επιτροπής και εισηγητής του Ατλαντικού Συνεδρίου του Λονδίνου του 1959. στ) Μέλος της Διεθνούς Εταιρείας Ποινικού Δικαίου και εισηγητής εις το 7ον Διεθνές Συνέδριο Ποινικού Δικαίου, το συνελθόν εις Αθήνας το 1957. ζ) Μέλος της Επιτροπής υπό τον VAN ZEELAND για την ίδρυση του INSTITUT ATLANTIQUE. η) Τακτικός συνεργάτης της Εθνικής Ανασυγκροτήσεως και ευκαιριακός συνεργάτης πολλών περιοδικών και εφημερίδων, οίον της «REVUE POLITIQUE ET PARLEMENTAIRE», της REVUE INTERNATIONAL DE DROIT PÉNAL, REVUE PARLEMENTAIRE, του «Οικονομικού Ταχυδρόμου», της «Βιομηχανικής Αναγεννήσεως» δελτίου του ΕΒΕΘ (Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης). του «Αρμενοπούλου», της «Θέμιδος». Άρθρα και διαλέξεις Πολιτικού, Οικονομικού και Κοινωνιολογικού περιεχομένου.
- Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.
-Τακτικό μέλος της ACCADEMIA TIBERINA DI ROMA. Μέλος της LEGION D’ ORO της Ρώμης.
-Πρόεδρος και αντιπρόεδρος του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης.
-Νομικός Σύμβουλος του Γαλλικού Προξενείου Θεσσαλονίκης.
Ξένες γλώσσες : Γαλλική, Αγγλική, Γερμανική, Ιταλική.
Πέθανε τον Ιούνιο του 1986 και κηδεύτηκε στις 24 Ιουνίου από το ναό Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη.[5][6] Τα οστά του μεταφέρθηκαν, κατά την τελευταία του επιθυμία, στην Καστοριά, από τον μικρότερο γιο του. Στον ίδιο οικογενειακό τάφο, στη συνέχεια, μεταφέρθηκαν και τα οστά της συζύγου του. Ήταν παντρεμένος με τη Χαρίκλεια Ζάχου και απέκτησαν 2 παιδιά, Κοσμά, δικηγόρο και Θωμά, πολιτικό μηχανικό .[2]
Συγγράμματα:
Επεξεργασία1) DE L’ AUTORITÉ AU CIVIL DE LA CHOSE JUGÉE AU CRIMINEL. 2) L’ INFLUENCE DE LA GUERRE EUROPÉENE SUR LA CRIMINALITÉ. 3) Η κοινωνία δικαιώματος κατά τον Αστικόν Κώδικα. 4) LA SITUATION ECONOMIQUE DE LA GRÉCE. 5) Η οικονομική ανάπτυξις της Ελλάδος και υποαπασχόλησις. 6) Φίλιππος ο Ε’. Η πρώτη σύγκρουσις του Ελληνισμού προς την Ρώμην. (βραβείον της Ακαδημίας Αθηνών). 7) Η πορεία της Ελληνικής Οικονομίας. 8) Η Σύνδεσις της Ελλάδος με την ΕΟΚ. 9) Αμοιβαία επίδρασις αστικού και ποινικού δεδικασμένου. 10) Αι δυνατότητες οικονομικής αναπτύξεως Μακεδονίας- Θράκης. 11) Η συμμαχία του Φιλίππου του Ε’ μετά του Αννίβα κατά της Ρώμης. 12) Η καταγωγή των Αργεαδών-Τημενιδών βασιλέων της Μακεδονίας. 13) Τα προνόμια της Καστορίας και Σιατίστης εις την βιοτεχνίαν γουναρικών. 14) Η καταγωγή των Αρχαίων Μακεδόνων. 15) Περσεύς, ο τελευταίος βασιλεύς των Μακεδόνων. 16) Η Βιομηχανία Ζαχάρεως. 17) Ο θεσμός των ορκωτών Δικαστηρίων, εισήγησις εις την Επιτροπήν Αναθεωρήσεως του Συντάγματος, 18) Τα Ιωάννινα πόλις αργυροτεχνημάτων. 19) Η Χαλυβουργία πηγή δυνάμεως και προόδου. 20) Το θαύμα της γουνοποιίας της Καστορίας και Σιατίστης. 21) Ο πληθωρισμός και η εξυγίανσις της οικονομίας. 22) Άνευ βαρείας βιομηχανίας αδύνατος η ανάκαμψις της οικονομίας. 23) Σκέψεις και διαλογισμοί της φυλακής. 24) Καιροί Εθνικής Δοκιμασίας. 25) Αντίγονος Δώσων, βασιλεύς της Μακεδονίας. Και πλείστα άλλα.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.assembly .coe .int /nw /xml /AssemblyList /MP-Details-EN .asp?MemberID=528. - ↑ 2,0 2,1 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1965, σελ. 120.
- ↑ ««Κυβέρνησις Παναγιώτη Κανελλόπουλου (De Facto) Από 1.11.1945 έως 22.11.1945»». Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2015.
- ↑ Αφιέρωμα: Όλοι οι βουλευτές Φλώρινας από το 1915 μέχρι σήμερα, Νέα Φλώρινα, 24-1-2015, ανάκτηση 14-11-2015.
- ↑ Χρονικό του 20ού αιώνα, εκδόσεις Τέσσερα Έψιλον.
- ↑ Τα Νέα, Κοινωνικά, 24-6-1986, σελ. 54.