Φινλανδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{coord|63.4|25.85|type:country|format=dms|display=title}}

Το 1808 οι [[Ρώσοι]] εισέβαλαν και κατέλαβαν το φρούριο του Σβέαμποργκ (Σουόμενλινα) αποκτώντας βάση στην περιοχή του Ελσίνκι. Η σουηδική κυριαρχία έπαψε το [[1809]], καθώς οι Φινλανδοί αναγκάστηκαν, μετά την πολεμική αποτυχία, να αναγνωρίσουν ως μεγάλο δούκα της χώρας τους τον τσάρο της Ρωσίας. Η Σουηδία υποχρεώθηκε να αποδεχθεί τα τετελεσμένα με τη συνθήκη του Φρεντριχάμν. Οι [[Ρώσοι]] επανέφεραν την Καρελία στην επικράτεια του δουκάτου και το [[1812]] επέλεξαν για διοικητικό κέντρο της χώρας το [[Ελσίνκι]] αντί της πόλης [[Τούρκου]], την έως τότε πρωτεύουσα, ενώ ένα χρόνο πριν ιδρύθηκε η κεντρική [[τράπεζα]] του δουκάτου. Τα χρόνια της ρωσικής κυριαρχίας στη Φινλανδία συνδέθηκαν ποικιλοτρόπως με την αφύπνιση του εθνικού συναισθήματος των Φινλανδών. Το [[1863]] η φινλανδική απέκτησε επίσημη ισοτιμία με τη σουηδική ως γλώσσα του δουκάτου. Δίπλα στη γερουσία, που λειτουργούσε από την έναρξη της ρωσικής κυριαρχίας, δημιουργήθηκε το [[Λάνταγκ]], ένα δεύτερο κοινοβουλευτικό σώμα. Το [[1865]] εισήχθη η κυκλοφορία φινλανδικού νομίσματος, ενώ το [[1879]] οι Φινλανδοί απέκτησαν το προνόμιο να επανδρώνουν δικά τους στρατιωτικά σώματα και να διατηρούν ανεξάρτητο σύστημα στρατολογίας. Στα τέλη του 19ου αι. η στάση της Ρωσίας άλλαξε και άρχισε να επιβάλλεται [[εκρωσισμός]] της χώρας και να εφαρμόζεται καταπίεση στη χρήση της φινλανδικής γλώσσας. Το [[1899]] το [[κοινοβούλιο]] της Φινλανδίας υποβιβάστηκε σε ανεξούσιο συμβούλιο από τον τσάρο Νικόλαο Β΄. Με την αυγή του 20ού αι. οι Φινλανδοί απομακρύνθηκαν από τη στελέχωση των διοικητικών υπηρεσιών και αντικαταστάθηκαν από Ρώσους, ενώ ήδη από το [[1903]] ο Ρώσος γενικός διοικητής [[Βόβρικοφ]] επέκτεινε μονομερώς τις εξουσίες του. Το 1904 δολοφονήθηκε και ανέλαβε ο μετριοπαθέστερος [[Σάουμαν]].ΕΠΙΣΗς ΟΙ ΠΑΦΛΙΩΤΕς ΚΑΤΟΙΧΑΝ ΡΑΚΗ ΜΕ ΤΣΙΠΟΥΡΟ