Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η χειρότερη ίσως από τις αποφάσεις του στον τομέα της στρατιωτικής πολιτικής του, ήταν η πρόσληψη της [[Καταλανική Εταιρεία|Καταλανικής Εταιρείας]] το 1302, υπό τη διοίκηση του [[Ρογήρος Φλορ|Ρογήρου του Φλορ]]. Η εταιρεία αυτή ήταν ουσιαστικά μια ομάδα τυχοδιωκτών, κυρίως Ισπανών [[μισθοφόρος|μισθοφόρων]], οι οποίοι υπό τις διαταγές του αρχηγού τους επιδίδονταν σε πειρατεία, ληστεία και επιδρομές λεηλασίας. Ο οξυδερκής Ρογήρος προσέφερε τις Υπηρεσίες του στον Ανδρόνικο, με ανταλλάγματα πέραόχι απόμόνο κάθεχρηματικά προσδοκίακαι τιμητικά (ο Ανδρόνικος τον έχρισε Καίσαρα) αλλά και οικογενειακά, αφού ο Ανδρόνικος του έδωσε σύζυγο την ανιψιά του Μαρία, κόρη της αδερφής του Ειρήνης Παλαιολογίνας. ΑφούΟ Ρογήρος όμως, αφού ξεκίνησε με κάποιες σποραδικές επιτυχείς μάχες κατά των Οθωμανών στη [[Μικρά Ασία]] όπως στη Φιλαδέλφεια, επέστρεψε στις παλαιές του συνήθειες της πειρατείας και ληστείας βυζαντινών πόλεων (όπως η Μαγνησία το 1304), αγνοώντας τις εντολές του εργοδότη του, απαιτώντας όμως σταθερά τις μισθοφορικές αποζημιώσεις από τον Ανδρόνικο. ΗΣαν δολοφονίανα μην έφτανε αυτό, αδιαφορούσε για τη Μαρία. Ο γιος του ΡογήρουΑνδρόνικου τοσυναυτοκράτορας 1305Μιχαήλ Θ' έχασε την υπομονή του. Τον κάλεσε ιδιαιτέρως στην [[Αδριανούπολη]], απότο κάποιον1305 πουκαι είχεμε αδικήσει,τέχνασμα προκάλεσεσχεδίασε τη βίαιηδολοφονία του. Έτσι όμως προκάλεσε την οργισμένη αντίδραση της ομάδας"κομπανίας" του. Έως το 1311, οι Καταλανοί λυμαίνονταν την ελληνική χερσόνησο, όπου επιδίδονταν σε ανείπωτες σφαγές και καταστροφές, πρωτόγνωρης ωμότητας και βίας. Κύριος στόχος τους ήταν η [[Θράκη]], η οποία ερημώθηκε. Τελικά μετά τη μάχη του Ορχομενού κατέλαβαν την [[Αθήνα]] και την εξουσία στο [[Δουκάτο των Αθηνών]], που κράτησαν έως το 1388.

Η αδυναμία του Ανδρόνικου να αναστρέψει την καταστροφική πορεία του κράτους, η πείνα, η φορολογία, η ερήμωση της Θράκης και της Ελλαδικής χερσονήσου, αλλά και η ανενόχλητη προέλαση των Οθωμανών στη Μικρά Ασία, τον κατέστησαν εξαιρετικά αντιδημοφιλή. Ο γιος του, Μιχαήλ Θ΄, πέθανε πρόωρα το 1320 απ τη στεναχώρια του. Ο εγγονός του [[Ανδρόνικος Γ΄|Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος]] ενεπλάκη στην υπόθεση δολοφονίας του αδελφού του Μανουήλ, και για το λόγο αυτό ο Αυτοκράτορας παππούς του τον αποκήρυξε. Ο νεαρός Ανδρόνικος εξεγέρθηκε, και μετά από πολυετείςπολυετή και όχι πάντα αναίμακτεςεμφύλιο διαμάχεςπόλεμο, ανέλαβε τελικά την εξουσία το 1328 με ήπιο πραξικόπημα και τη βοήθεια του φίλου του Ιωάννη Καντακουζηνού (μετέπειτα αυτοκράτορα). Ο Ανδρόνικος Γ΄ εκτόπισε τον Ανδρόνικο Β΄ σε μοναστήρι με το όνομα Αντώνιος, όπου έμεινε ώς το θάνατό του το 1332. Το σώμα του μεταφέρθηκε και ενταφιάστηκε στην [[μονή του Λιβός]].