Ιωάννης Κωλέττης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Η ρήξη με τους Κολοκοτρώνη και Ανδρούτσο===

Κατά την πολιορκία της Πάτρας από τον Κολοκοτρώνη πέτυχε να τον εγκαταλείψουν 5.000 άνδρες και να μείνει μόνο με 2000 κατηγορώντας τον στη συνέχεια πως ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης διέλυσε την πολιορκία της. Πέτυχε να στρέψει την [[Πελοποννησιακή Γερουσία]] σε βάρος του Κολοκοτρώνη και να την κατηγορήσει για την αποτυχημένη πολιορκία της Πάτρας. Ζήτησε και πέτυχε να του παραδοθεί το μπαρούτι που βρισκόταν στην [[Τριπολιτσά]] με πρόφαση τον εφοδιασμό των στρατευμάτων που θα συγκεντρωνόταν στο Άργος.<ref>Χρήστος Στασινόπουλος, «Κωλέττης Ιωάννης», Λεξικό της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, τομ.Γ, εκδ. Δεδεμάδη, Αθήνα, χ,χ σελ.109</ref>

Από την εποχή που με τον Ανδρούτσο υπηρετούσαν και οι δύο στον Αλή Πασά λάνθανε η έχθρα με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Είναι πολύ πιθανό πως αυτός ήταν ο ηθικός αυτουργός τη δολοφονικής απόπειρας που έγινε σε βάρος του στις αρχές Ιουλίου 1824 ενώ στεκόταν στο παράθυρο της οικίας του Νικηταρά στο Ναύπλιο.<ref>Douglas Dakin, Ο αγώνας των Ελλήνων για την ανεξαρτησία 1821-1833, μτφρ.Ρένα Σταυρίδου-Πατρικίου, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1989,σελ. 161 και [[Απόστολος Βακαλόπουλος]], «Σκοτεινές σελίδες της Επαναστάσεως του 1821. Ανταρσία, σύλληψη και θανάτωση του Οδυσσέα Ανδρούτσου (3 Ιουνίου 1825) και απόπειρα δολοφονίας του γαμπρού του Ed. Trelawny (αρχές 1825)», στο: Τιμητικό αφιέρωμα στον ομότιμο καθηγητή Κωνσταντίνο Καλοκύρη, Θεσσαλονίκη, 1985, σελ.66</ref>