Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
[[Αρχείο:Empedokles.jpeg|μικρογραφία|440x440εσ]]
Γεννήθηκε στον [[Ακράγας|Ακράγαντα]], δεύτερη, ως προς τον πλούτο και την δύναμη, πόλη της [[Σικελία]]ς στην [[Κάτω Ιταλία]]. Αξίζει να αναφερθεί ότι είναι ο μόνος γηγενής πολίτης μιας δωρικής πολιτείας που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ιστορία της φιλοσοφίας. Η σύγχρονη κοινωνία της πόλης που γεννήθηκε τον τιμά ονομάζοντας [[Πόρτο Εμπέντοκλε]] το τεχνητό λιμάνι του όρμου του Ακράγαντα.
[[Αρχείο:Empedokles fragment Physika I 262–300.jpg|αριστερά|μικρογραφία|325x325εσ]]
 
Η καταγωγή του ανάγεται σε αρχοντική και επιφανή οικογένεια. Ήταν εγγονός του [[Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός (ολυμπιονίκης)|Εμπεδοκλή]] ο οποίος στέφθηκε ολυμπιονίκης στο ιππικό αγώνισμα του [[κέλης|κέλη]] το 496 π.Χ., στην ίδια διοργάνωση με τον γιό του -και θείο του φιλοσόφου Εμπεδοκλή- τον [[Εξαίνετος ο Ακραγαντινός (ολυμπιονίκης πάλης)|Εξαίνετο]] ο οποίος έγινε ολυμπιονίκης της [[ελληνορωμαϊκή πάλη|πάλης]]. Ο πατέρας του Εμπεδοκλή του φιλοσόφου ήταν ο Μέτων ή Αρχίνομος, που κατείχε υψηλό αξίωμα στη διακυβέρνηση του τόπου του. Μάλιστα, όπως υποθέτουν οι ειδικοί, το δεύτερο από τα παραδιδόμενα ονόματα του πατέρα του Εμπεδοκλή δεν είναι κύριο αλλά προσηγορικό του δημοσίου λειτουργήματός του. Ο Μέτων, πρωταγωνιστής στις πολιτικές διαμάχες του τόπου το 470 π.Χ,. συνέργησε στην κατάλυση της αριστοκρατικής τυραννίας του Θρασυδαίου, που είχε διαδεχθεί τον πατέρα του Θήρωνα. [[Αρχείο:Empedokles fragment Physika I 262–300.jpg|αριστερά|μικρογραφία|325x325εσ]]Ο Εμπεδοκλής συνεχίζει και συμπληρώνει το έργο των προγόνων του. Όταν η μερίδα των ολιγαρχικών φάνηκε να επανακτά την ισχύ της, επιτίθεται εναντίον της, κήρυκας και προστάτης των δικαιωμάτων του λαού. Επανιδρύει την δημοκρατία. Λέγεται μάλιστα ότι του προσέφεραν το βασιλικό στέμμα, αλλά το απέρριψε με περιφρόνηση. Με αυτήν του την χειρονομία θυμίζει μια ανάλογη χειρονομία του εφάμιλλου με αυτόν στη φιλοσοφία [[Ηράκλειτος|Ηράκλειτου]].
Ο βίος του είναι γεμάτος με απόκρυφες ιστορίες και θαύματα που αγγίζουν τα όρια του μύθου. Στο πρόσωπο του οι Ακραγαντίνοι δεν έβλεπαν μόνο έναν μεγάλο φιλόσοφο αλλά και έναν άξιο πολιτικό, ιατρό, μάντη, μάγο και ποιητή. Ο ποιητής [[Κωστής Παλαμάς]] αναφέρει γι' αυτόν ότι εμφανιζόταν παντού και ασκούσε την περίφημη χάρη του, δραστήριος πολιτικός, τολμηρός φιλόσοφος, χρυσόστομος ρήτορας, μεγαλεπήβολος μηχανικός, πανεπιστήμων ερευνητής, γιατρός, θεόσοφος, μάγος, κύριος όλων των ειδών του λόγου, ευρετής της ρητορικής, όπως τον αποκαλεί ο [[Αριστοτέλης]], ραψωδός, υμνωδός, όπως ο ίδιος αποκαλεί τους ποιητές, ιερέας, προφήτης. Τονίζει ότι κατευνάζει και διεγείρει τους ανέμους, ότι θεραπεύει τις ασθένειες και τα γηρατειά, ότι επαναφέρει νεκρούς στη ζωή, και ότι όλοι τον τιμούν ως θεό. Κάθε φορά που μπαίνει στις πόλεις οι άνθρωποι τον περιστοιχίζουν και ζητούν τη βοήθειά του, του ζητούν να θεραπεύσει κάθε είδους ασθένεια και τον προκαλούν για προφητείες.