Ελεάζαρ Αβαράν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Ελεάζαρ''' Αβαράν ή ΧαΜακαμπί ή ΧαΧορανί ή Χορανί ή Χοράν, εβρ. אלעזר המכבי ή אלעזר המכבי ή אלעזר החורני (απεβ. 162 πΧ) από την [[Ασμοναϊκή δυναστεία]] συμμετείχε στην εξέγερση των Μακκαβαίων εναντίον των Σελευκιδών και σκοτώθηκε στη μάχη[[Μάχη του Μπεθ-ΖεκχαρίαχΒεθζαχαρία]].
 
[[File:Death of Eleazer.jpg|thumb|right|300px|Το τέλος του ζηλωτή Ελεάζαρ Αβαράν, στη μάχη του ΜπεθΒεθ-Ζεκχαρίαχ. Χαλκογραφία του Γκυστάβ Ντορέ, 1866.]]
 
==Βιογραφία==
Ήταν ο 4ος γιος του [[Ματταθίας|Ματταθία]]. Ηγέτες της εξέγερσης ήταν ο 3ος γιος [[Ιούδας Μακκαβαίος]] (167-160) και μετά ο 5ος γιος [[Ιωνάθαν Απφούς]] (161-143).
 
Λίγα γνωρίζουμε γι' αυτόν, εκτός από το τέλος του στη μάχη. Σύμφωνα με το χειρόγραφο του Αντιόχου, ο πατέρας του τον θεωρύσεθεωρούσε ζηλωτή μεταξύ των ζηλωτών, όπως ο Πινχάς (Φινεχάς) της Π. Διαθήκης. Στο βιβλίο των ''Μακκαβαίων'' 2, 8:21-23 αναφέρεται, ότι ο Ελεάζαρ πριν από τη μάχη ανέγνωσε μπροστά στον λαό τμήμα της Π. Διαθήκης (Τανάκχ). Έπειτα ξεκίνησε η μάχη (Μακκαβαίων 3, 6:16-19).
 
Σύμφωνα με το βιβλίο των ''Μακκαβαίων'' 1, 6:43-46, κατά τη μάχη του Μπεθ-ΖεχαρίαχΒεθζεχαρία, ο Ελεάζαρ είδε έναν πολεμικό ελέφαντα με ιδιαίτερο εξοπλισμό και πίστεψε, ότι έφερε τον [[Αντίοχος Ε΄ Ευπάτωρ|Αντίοχο Ε΄ των Σελευκιδών]]. Αποφάσισε να διακινδυνεύσει τη ζωή του και να καρφώσει το δόρι του στην κοιλιά του ελέφαντα. Όμως ο σκοτωμένος ελέφαντας έπεσε επάνω του, σκοτόνωντάς τον επίσης. Παρά τις προσπάθειές του, ο μικρός στρατός των Ιουδαίων νικήθηκε στη μάχη. Ο ιστορικός [[Φλάβιος Ιώσηπος]] αναφέρει, ότι ο Ελεάζαρ, αν και σκότωσε πολλούς στρατιώτες του εχθρού, δεν είχε κάποιο πραγματικό αποτέλεσμα, εκτός από το όνομα που έκανε για τον εαυτό του. Σε άλλη εκδοχή του περιστατικού, από το χειρόγραφο (megillat) του Αντιόχου, το σώμα του Ελεαζάρου ανακαλύφθηκε βυθισμένο στα περιττώματα ενός ελέφαντα.
 
===Το παρωνύμιο Αβαράν===
Γραμμή 16:
Η αυτοθυσία του έγινε λαϊκό θέμα από τον Μεσαίωνα, όπου της δόθηκε αλληγορική σημασία, ως προεικόνιση της θυσίας του Χριστού για την ανθρωπότητα. Οι ζωγράφοι έλαβαν την ευκαιρία να σχεδιάσουν έναν ελέφαντα, όπως η χαλκογραφία του Φίλιπ-Τζέιμς ντε Λούθερμπουρκ του 1815.
 
Η Ισραηλινή επίκοιση "Ελεάζαρ" στο Γκους Ετζιόν, κοντά στη θέση της μάχης του ΜπεθΒεθ-ΖεκχαρίαχΖεχαρία, ονομάστηκε από αυτόν, καθώς και οδοί στην Ιερουσαλήμ και το Τελ-Αβίβ.
 
==Πηγές==