Ένωσις (Κύπρος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Το κείμενο που προσθέτεις 23χ2 δεν είναι ουδέτερο, ενώ αφαιρείς τεκμηριωμένο κείμενο. Παρακαλώ να κάνεις συζήτηση στην σελ Συζήτησης συμφωνα με το en:WP:BRD |
23x2 (συζήτηση | συνεισφορές) Tο κείμενο που προσθέτεις Cinadon36 (Τζερονυμο) φυσικα δεν είναι ουδέτερο, ειναι η κομμουνιστική αντιληψη ιστοριας. Ο Ριχτερ ποτε δεν λεει αυτα που γραφεις |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Cypriot demonstration 1930.jpg|thumb|300px|Διαδήλωση Κυπρίων στη δεκαετία του 1930 υπέρ της Ενώσεως.]]
O όρος '''''Ένωσις''''' αναφέρεται στο αίτημα διαφόρων ελληνικών πληθυσμών για ενσωμάτωση των εθνοτικών εδαφών τους στο ελληνικό κράτος, κατά την περίοδο δημιουργίας του. Παρόλο που αυτοί οι πληθυσμοί είχαν συμμετάσχει στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], απέτυχαν να ενσωματωθούν στο Ελληνικό κράτος και παρέμειναν υπό ξένη κυριαρχία, όπως η [[Κρήτη]], τα [[Επτάνησα]], η [[Σάμος|Σάμο]]ς και τα [[Δωδεκάνησα]], οι οποίες περιοχές και ενσωματώθηκαν σταδιακά στο [[Βασίλειο της Ελλάδος]]. Ευρέως γνωστή είναι η περίπτωση των Ελλήνων της Κύπρου <ref>[http://journals.sfu.ca/jmh/index.php/jmh/article/viewFile/64/57 Cyprus and the War of Greek Independence, 1821-1829 John T A Koumoulides σελ 117]</ref> και το αίτημα αντιπροσωπείας Κυπρίων στον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] το 1828 για να συμπεριληφθεί η [[Κύπρος]] στο Ελληνικό κράτος που επρόκειτο να δημιουργηθεί.<ref>[http://journals.sfu.ca/jmh/index.php/jmh/article/viewFile/64/57 Cyprus and the War of Greek Independence, 1821-1829 John T A Koumoulides σελ 118]</ref>
Επί [[Αγγλοκρατία στην Κύπρο (1878-1960)|Αγγλοκρατίας]] ο πόθος των Κυπρίων για Ένωση με το Ελληνικό κράτος σε ένα κράτος, πήρε την μορφή μαζικού κινήματος. Σταθμοί στο ενωτικό αίτημα της Κύπρου αποτελούν τα τρία δημοψηφίσματα το 1921, το 1930, και τα Οκτωβριανά του 1931, το [[Ενωτικό δημοψήφισμα (Κύπρος, 1950)|1950]] όπως επίσης και ο αγώνας της [[ΕΟΚΑ]] 1955-59. Μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ανένδοτοι Ενωτικοί εντάχθηκαν σε ομάδες και συμμετείχαν στο πραξικόπημα του 1974. Μετά την [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκική εισβολή]] που ακολούθησε, η ιδέα της Ενώσεως έχει υποχωρήσει.
==Τουρκοκρατία==
Επί τουρκοκρατίας το νησί διοικείται με το σύστημα των [[μιλλέτ]]. Η ισλαμική πολιτικοκοινωνική αντίληψη, η οποία περιέχεται στο [[Κοράνιο |κοράνι]] αλλά και στις [[Χαντίθ]] (λόγος και πράξεις του Μωάμεθ), διαχώριζε τους ανθρώπους σε τρείς κατηγορίες με βάση την θρησκεία τους.
Στην πρώτη ανήκαν οι πιστοί (μουσουλμάνοι) στην δεύτερη οι «άνθρωποι του βιβλίου», δηλαδή Χριστιανοί και Εβραίοι και στην Τρίτη, οι άπιστοι.
Έχει υποστηριχθεί πώς οι απαρχές του κυπριακού ενωτικού κινήματος εντοπίζονται το 1830 με την έκκληση που έκανε ο [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Πανάρετος]] στον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδας, τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]], ζητώντας του να αιτηθεί την ένταξη της Κύπρου στην Ελλάδα στις επικείμενες διαπραγματεύσεις του με ευρωπαίους ηγέτες, ενώ σημειώνεται πως ο Καποδίστριας έθεσε την Κύπρο εντός των ορίων της «νέας Ελλάδας».{{sfn|Παπαπολυβίου|2014}}{{sfn|Koumoulides|1986|p=118}}▼
Οι Έλληνες της Κύπρου ανήκαν στην δεύτερη κατηγορία, η οποία τους παρείχε το δικαίωμα στην ζωή υπό τους θρησκευτικούς τους ηγέτες, (οι οποίοι εκ των πραγμάτων ήταν και οι πολιτικοί ηγέτες τους) στην εκπλήρωση των θρησκευτικών τους ελευθεριών, στο προνόμιο ιδιοκτησίας γης με αντίτιμο όμως την καταβολή δυσβάσταχτης φορολογίας.
Επίσης τα προνόμια αυτά δεν εφαρμόζονταν πάντα, λόγο της διαφθοράς της Οθωμανικής διοίκησης, την κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους των αξιωματούχων του κράτους και την καταπίεση των λαικών στρωμάτων <ref> Ελισάβετ Ζαχαριάδου, Η Κύπρος κατά τον πρώτο αιώνα της Οθωμανικής κατοχής (1570-1670) Λευλωσία 1997, σελ 6</ref>.
Αυτή η διαφθορά και η καταπίεση γίνεται ο λόγος πολλών εξεγέρσεων αλλά και εξισλαμισμών<ref name=":11">Άντρος Παυλίδης, ''Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια ''[Μ.Κ.Ε.], τόμ. 6, σσ.34-38, Φιλοκυπρός, Λευκωσία 1987</ref><ref name=":10">{{Cite book|url=http://www.yiorkadjis.org.cy/50stigmes.pdf|title=50 Ιστορικές Στιγμές που σημάδεψαν την Κύπρο (1821 εως 2004)|last=Ηλιάδης|first=Ντίνος|publisher=Κακτος|year=2011|isbn=987-960-382916-4|location=Αθήνα|page=25-29}}</ref><ref name=":12">{{Cite journal|url=https://www.academia.edu/4532243/Michalis_N._Michael_Revolts_Demands_and_Challenge_to_the_Legitimacy_of_the_Ottoman_Power_Three_Parallel_Revolts_in_a_part_of_the_Ottoman_Periphery_Archivum_Ottomanicum_Harrassowitz_Verlag_Wiesbaden_29_2012_127-147._In_English_|title=“Revolts, Demands and Challenge to the Legitimacy of the Ottoman Power: Three Parallel Revolts in a part of the Ottoman Periphery|last=Michales N. Michael|first=|date=|journal=Archivum Ottomanicum|accessdate=|doi=}}</ref>
Η διαφθορά και η καταπίεση οδήγησαν τους Έλληνες της Κύπρου επανελλημένως να ζητήσουν βοήθεια και απελευθέρωση της Κύπρου από τον οθωμανικό ζυγό κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Μια επιστολή από τον Πέτρο Γονεμη (Peter Goneme) της Κύπρου "Διερμηνέα του Πασά της Κύπρου" της 8ης Οκτωβρίου 1608 απευθύνει έκκληση προς τον Δούκα της Σαβοΐας [[Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ της Σαβοΐας| Κάρολο Εμμανουήλ Α΄]] στο "όνομα των Χριστιανών λαών της Κύπρου" ζητώντας του να ενεργήσει σε συνεννόηση με τον [[Φίλιππος Γ' της Ισπανίας|Βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππο]] για να απελευθερώσουν τους καταπιεσμένους Χριστιανούς της Κύπρου<ref>George Hill, Sir, A history of Cyprus (Cambridge, 1952)</ref>.
Το 1628, το 1632, το 1664, και το 1668 γραφει ο σερ Τζορτζ Φιτζεραλτ Χιλ είναι καταχωρημένες προσπάθειες των Κυπρίων να προσεγγίσουν δυτικό Πρίγκηπα για την απελευθέρωση της Κύπρου από τους Οθωμανούς. Παρά τα τρομερά εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι Έλληνες της Κύπρου επανέλαβαν τις προσπάθειές τους με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και ελπίδες κατά τα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης<ref>George Hill, Sir, A history of Cyprus (Cambridge, 1952)</ref>.
▲
Οι Έλληνες της Κύπρου όπως και σε άλλες περιοχές της Ελληνικής διασποράς, συμμετείχαν ενεργά στην προετοιμασία και στην ελληνική εξέγερση του 1821. Αλλά παρόλο που οι Κύπριοι Έλληνες πλήρωναν πολύ για τις εμφανείς συμπάθειές τους και υπέστησαν σοβαρές στερήσεις και κακουχίες, λόγω των οθωμανικών αντιδράσεων, τελικά τους αρνήθηκαν τους καρπούς της νίκης.<ref> http://journals.sfu.ca/jmh/index.php/jmh/article/viewFile/64/57 Cyprus and the War of Greek Independence, 1821-1829 John T A Koumoulides σελ 117]</ref>
==Αγγλοκρατία==
{{Κύριο|Αγγλοκρατία στην Κύπρο (1878-1960)}}
[[Αρχείο:NewspaperJan1950.jpg|σύνδεσμος=https://commons.wikimedia.org/wiki/File:NewspaperJan1950.jpg|μικρογραφία|Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας "Ελευθερια" για το Ενωτικό Δημοψήφισμα 1950]]
Στα σχολεία της Κύπρου, κυρίως στα μαθήματα της Ιστορίας και των Ελληνικών, διδασκόταν τα παιδιά στην [[καθαρεύουσα]], πως ανήκαν
Ένας άλλος κύριος μοχλός
Οικονομικοί ήταν οι λόγοι της υποστήριξης της Ενώσεως
===Η προσφορά του 1915===
|