Γεώργιος Αμιρούτζης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Συμπλήρωση απο την αγγλική σελίδα
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
| εικόνα =
Ο '''Γεώργιος Αμιρούτζης''' ήταν Έλληνας λόγιος του 15ου αιώνα.
| ημερομηνία γέννησης = αρχές του 15ου αιώνα
| τόπος γέννησης =
| ημερομηνία θανάτου = 1475
| τόπος θανάτου =
| εθνότητα =
| υπηκοότητα =
| ιδιότητα =
| ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Γεώργιος Αμιρούτζης''' ήταν Έλληνας λόγιος του 15ου αιώνα από την Τραπεζούντα.
==Βιογραφικά στοιχεία==
Γεννήθηκε στις αρχές του 15ου αιώνα στην [[Τραπεζούντα]] και εκπαιδεύτηκε στα σχολεία της πατρίδας του και του [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντίου]]. Επονομάζεται επίσης και «φιλόσοφος» επειδή καταγινόταν με φιλοσοφικές μελέτες.
Γραμμή 6 ⟶ 16 :
Σύμφωνα με τον [[Δωρόθεος Μονεμβασίας|Δωρόθεο]], ο Αμιρούτζης ήταν εγγονός του [[Ιέγαρης|Ιέγαρη]] από την κόρη του και πρωτεξάδερφος του [[Μαχμούτ Πασάς Αντζέλοβιτς|Μαχμούτ Πασά]]. Ως χαρακτήρας ήταν πονηρός, άνδρας όμορφος, επιτήδειος, είχε ψηλή κορμοστασιά και ήξερε πολύ καλά να παίζει το [[δοξάρι]].
 
Πήρε μέρος στιςτο συνόδους1438/39 τηςστη [[Σύνοδος Φλωρεντίας|Σύνοδο της Φλωρεντίας]] όπου υπέγραψε την ενωτική διακύρηξη. Άλλαξε αμέσως όμως στάση με την επιστροφή, αποκύρηξε την υπογραφή του, έγινε ανθενωτικός και στη Σύνοδο της ΚωνσταντινούποληςΑγια καιΣοφιάς αναδείχτηκετο και1450 στιςπου δύοκαθαίρεσε τον πατριάρχη [[Γρηγόριος Γ΄ Μαμμής|Γρηγόριο Γ' Μαμμή]], αναδείχτηκε ως των σημαντικότερων προμάχων της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|ορθοδοξίας]].
 
Μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|Άλωση της Κωνσταντινούπολης]] επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου δεξιώθηκετιμήθηκε από τον Αυτοκράτορα [[Δαυίδ Κομνηνός|Δαυίδ Κομνηνό]] με το αξίωμα του [[πρωτοβεστιάριος|πρωτοβεστιαρίου]].
 
Το 1461 οι Οθωμανοί του [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β']] περικύκλωσαν την Τραπεζούντα και την πολιόρκησαν. Οι πολιορκημένοι δεν είχαν καμμια βοήθεια έφτασαν σε απελπιστική θέση. Ο Αμιρούτζης ανέλαβε τη διαπραγμάτευση για την παράδοση της πόλης ώστε να αποφευχθεί η σφαγή. Κατα τον Σάθα, που επικαλειται τον επίσκοπο Δωρόθεο, ο Αμιρούτζης '"εγινε αιτία να υποδουλωθεί η πατρίδα του και να καταστραφούν οι εκεί βασιλεύοντες [[Δυναστεία Κομνηνών|Κομνηνοί]]", άποψη με την οποία συμφωνεί κι ο ιστορικός Λαόνικος Χαλκοκονδύλης<ref>{{Cite book|title=Laonici Chalcocondylae Atheniensis Historiarum Libri Decem|first=Laonicus|last=Chalcocondyles|publisher=Cambridge University Press|isbn=9781139162616|location=Cambridge|pages=3–57|url=http://dx.doi.org/10.1017/cbo9781139162616.002}}</ref>. Θεωρείται ότι ο Αμιρούτζης ήταν αυτός που στις 15 Αυγούστου 1461 παραχώρησε τόσα υπέρ των Τούρκων και στην ουσία ανάγκασε το Δαβίδ να δεχτεί τους ταπεινωτικούς όρους των συνθηκών που επιτεύχθηκαν. Στον υποδαυλιστικό ρόλο του Αμιρούτζη υπέρ των Τούρκων συνηγορεί και το γεγονός ότι μετά τη σύναψη των ευμενών για το Μωάμεθ συμφωνιών, ο Αμιρούτζης εξασφαλίστηκε από το σουλτάνο με ισόβια διατροφή
Ο Αμιρούτζης έγινε αιτία να υποδουλωθεί η πατρίδα του και να καταστραφούν οι εκεί βασιλεύοντες [[Δυναστεία Κομνηνών|Κομνηνοί]]. Μετά την κατάκτηση της [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας|Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας]] από τον [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β']], ο Γεώργιος αιχμαλωτίστηκε και μεταφερόμενος στην Κωνσταντινούπολη ασπάστηκε οικογενειακώς τον [[Ισλάμ|Ισλαμισμό]] και για αντάλλαγμα ο [[σουλτάνος]] τον τίμησε βασιλικά.
 
Ο Αμιρούτζης έγινε αιτία να υποδουλωθεί η πατρίδα του και να καταστραφούν οι εκεί βασιλεύοντες [[Δυναστεία Κομνηνών|Κομνηνοί]]. Μετά την κατάκτηση της [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας|Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας]] από τον [[Μωάμεθ Β΄ ο Πορθητής|Μωάμεθ Β']], ο Γεώργιος αιχμαλωτίστηκε και μεταφερόμενος στην Κωνσταντινούπολη ασπάστηκε οικογενειακώς τον [[Ισλάμ|Ισλαμισμό]] και για αντάλλαγμα ο [[σουλτάνος]] τον τίμησε βασιλικά.
Πέθανε το [[1470]].
 
Σύμφωνα με το William Miller<ref>{{Cite journal|title=Trebizond the Last Greek Empire|url=http://dx.doi.org/10.2307/4389231|journal=The Classical Weekly|date=1928|issn=1940-641X|pages=67|volume=22|issue=9|doi=10.2307/4389231|first=Christopher G.|last=Brouzas|first2=William|last2=Miller}}</ref>, ήταν υπεύθυνος to 1461 και για την προδοσία και τελικά θάνατο του [[Δαυίδ Κομνηνός|Δαυίδ Κομνηνού]], όταν κατέδωσε στο Μωάμεθ Β επιστολή στο Δαυίδ από την ανιψιά του Θεοδώρα ως δήθεν προσπάθεια εξέγερσης.
 
Πέθανε το 1475. Ο γιος του ονομάστηκε Μωάμεθ κι ανέλαβε τη μετάφραση ελληνικών κειμένων στα αραβικά και τούρκικα.
 
==O διάλογος με το [[Ισλάμ]]==
Συνέταξε πραγματεία για τον σουλτάνο, προτείνοντας να συνενωθούν ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ. Δεδομένων των πολλών ομοιοτήτων θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί σύνθεση ή τουλάχιστον να αλληλοαναγνωριστούν ως αδελφά τα δύο δόγματα. Τη διαφορά ανάμεσα στην [[Αγία Γραφή]] και το [[Κοράνιο]] θεωρεί ο ΑμιρουτζήςΑμιρούτζης , πως πολλές φορές τη μεγαλοποίησαν οι κακές μεταφράσεις, και κατηγορεί τους [[Εβραίοι|Εβραίους]] ότι καλλιέργησαν εσκεμμένα τις τις παρεξηγήσεις. Όμως η πρωτοβουλία του αυτή δεν είχε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Ελάχιστο ενδιαφέρον προκάλεσε στις δύο πλευρές η πραγματεία αυτή.<ref>Gerhard Podskalsky, Η Ελληνική Θεολογία επί Τουρκοκρατίας: 1453-1821, μτφρ. πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα,2005, σελ.48</ref>Αναδείχθηκε ως ο «πιο ένθερμος απολογητής της ελληνοτουρκικής συνεργασίας» και η τακτική του χαρακτηρίζεται ως «γλοιώδης»<ref>Ιωάννης Χασιώτης, «Τάσεις συνεργασίας Ελλήνων και Οθωμανών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ι, (1974), σελ. 248</ref>Ο Αμιρουτζής δεν δίστασε στο φιλολογικό του έργο να φτάσει ως την απροσχημάτιστη εξύμνηση εξύμνηση της μουσουλμανικής θρησκείας και κάποτε «ως την παραδοχή απόψεων που ισοδυναμούσαν με την εξομωσία».<ref>όπ.π.</ref>
Αναδείχθηκε ως ο «πιο ένθερμος απολογητής της ελληνοτουρκικής συνεργασίας» και η τακτική του χαρακτηρίζεται ως «γλοιώδης»<ref>Ιωάννης Χασιώτης, «Τάσεις συνεργασίας Ελλήνων και Οθωμανών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ι, (1974), σελ. 248</ref>
Ο Αμιρουτζής δεν δίστασε στο φιλολογικό του έργο να φτάσει ως την απροσχημάτιστη εξύμνηση εξύμνηση της μουσουλμανικής θρησκείας και κάποτε «ως την παραδοχή απόψεων που ισοδυναμούσαν με την εξομωσία».<ref>όπ.π.</ref>
 
==Συγγράμματα==