Ιταλικές Δέσμες Μάχης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιδρύθηκε ως μια συγχώνευση  δύο άλλων κινήσεων: της   [[Φάσι Διεθνιστικής Δράσης]] και μιας ομάδας που δημιούργησε ο Μουσολίνι, της [[Αυτόνομες Φάσι Επαναστατικής Δράσης]].<ref>Zeev Sternhell. The Birth of Fascist Ideology. σ. 303.</ref>  Tο 1915, τα μέλη της Φάσι άρχισαν επίσημα να αυτοαποκαλούνται "Φασίστες" (Fascisti).<ref>Paul O'brien. Mussolini in the First World War: The Journalist, The Soldier, The Fascist. σ. 52</ref>  Kατήγγειλαν το [[Μαρξισμός|Μαρξισμό]], αλλά έλεγαν ότι υποστηρίζουν το σοσιαλισμό, χρησιμοποιώντας την περίφημη ρήση του Γάλλου σοσιαλιστή Λουί Ογκίστ Μπλανκί, "''Αυτός που έχει σίδηρο έχει και ψωμί''" στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας ''Il Popolo D'italia''.<ref>P. O'brien. σ. 42</ref>  Η οργάνωση  ήταν ρεπουμπλικανική  και ο Μουσολίνι μίλησε για την επιθυμία του ότι  με τον  πόλεμο  "«''ίσως δούμε μερικά ακόμη στέμματα να συντρίβονται»''". Τον Απρίλιο του 1915 ο Μουσολίνι κατηγόρησε τον [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ΄ της Ιταλίας| Βασιλιά Βίκτωρα Εμμανουήλ ΙΙΙ]]  ότι είναι φιλο-Γερμανός  "Φιλισταίος", ότι  είναι "ξένος" και υποθετικά  "φιλο-ουδέτερος".<ref>P. O'brien. σ. 52, 53</ref>

Στις 11 Απριλίου του 1915 κατά τη διάρκεια μιας παρεμβατικής διαδήλωσης που ήλθε  αντιμέτωπη  με φιλο-ουδέτερα μέλη του [[Ιταλικό Σοσιαλιστικό Κόμμα|Σοσιαλιστικού Κόμματος]] (PSI), η ιταλική αστυνομία σκότωσε ένα άτομο, έναν ηλεκτρολόγο ονόματι Ινοσέντε Μαρκόρα. Τόσο οι παρεμβατιστές όσο και οι ουδέτεροι  εξοργίστηκαν από αυτό το φόνο. Οι  Fasci d'Azione Rivoluzionaria'' που από τότε αυτοαποκαλούνταν  "Φασίστες", πήραν μέρος σε μια κοινή  στάση εργασίας παρεμβατιστών και φιλο-ουδέτερων.<ref>Paul O'brien, σ. 49, 52</ref>