Άρης Βελουχιώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αλλαγές έγιναν ώστε να χάνουν και οι αντίθετες απόψεις για το Άρη Βελουχιώτη προσωπικοτητα που έχει γίνει υμνος και θρυλος αλλά είχε και κάποιες σκοτεινές πτυχες η ζωή του Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Αναίρεση έκδοσης 7515679 copy vio https://archive.org/.../Η%20Μαύρη%20Βίβλος%20των%20Εγκλημάτων%20του%20Ε... Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 62:
Την ίδια εποχή έφτασαν στην Αθήνα, αφού δραπέτευσαν από τους τόπους εξορίας τους, μερικά μέλη της προπολεμικής [[Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ|Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) του ΚΚΕ]], από το 6ο Συνέδριο του κόμματος το 1935. Ο Κλάρας, μέσω του [[Ανδρέας Τζήμας|Ανδρέα Τζήμα]], ο οποίος ήταν μέλος του Πολιτικού Γραφείου και «Υπεύθυνος για την ανάπτυξη του Αντάρτικου», ήρθε σε επαφή με την ΚΕ, ζητώντας να εργασθεί ως τυπογράφος, εκμεταλλευόμενος τα τυπογραφικά στοιχεία που είχε κλέψει από ένα τυπογραφείο όπου είχε δουλέψει παλιότερα.<ref name="Φ230">Φλάισερ (1988) σ. 230</ref> Πίστευε, όμως, ότι θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα στο κόμμα, αν ξεκινούσε αντάρτικο αγώνα κατά των δυνάμεων κατοχής. Την πρόταση αυτή του Κλάρα απέρριψε ομόφωνα η ΚΕ, η οποία τον αντιμετώπιζε με δυσπιστία και επιφυλακτικότητα λόγω της δήλωσης μετάνοιας που είχε κάνει, άλλα και το ότι είχε συγκρουστεί στο παρελθόν σχεδόν με όλα τα μέλη της.<ref name="Φ230"/> Τον Νοέμβριο, όμως, ο Τζήμας παρέκαμψε την ΚΕ και, εκμεταλλευόμενος τη θέση του ως γραμματέα της [[Κομματική Οργάνωση Αθήνας|Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας]] (ΚΟΑ), τον έστειλε στη [[Στερεά Ελλάδα|Ρούμελη]] για να διερευνήσει τις δυνατότητες ανάπτυξης αντάρτικου και δευτερευόντως να εξασφαλίσει τρόφιμα για τον παράνομο μηχανισμό και την ηγεσία του ΚΚΕ.<ref name="Φ231">Φλάισερ (1988) σ. 231</ref><ref>Μαργαρίτης (2004), σ. 24</ref> Έτσι, ο Κλάρας ξεκίνησε την επαφή με κομματικά στελέχη από τη Λαμία και στη συνέχεια σε άλλα χωριά της περιοχής, όπως και στην υπόλοιπη [[Φθιώτιδα]] και την [[Ευρυτανία]]. Έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του με επιτυχία επέστρεψε στην Αθήνα στις αρχές Ιανουαρίου 1942 και ενημέρωσε το κόμμα.
Η απόφαση της 8ης Ολομέλειας στις αρχές Ιανουαρίου του 1942 για την «οργάνωση ειδικών μαχητικών τμημάτων σε όλα τα βασικά κέντρα της χώρας, ικανών να αντιμετωπίσουν την ένοπλη βία του κατακτητή», ως βασικό καθήκον στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και η ανάληψη της Γραμματείας της ΚΕ από τον [[Γιώργης Σιάντος|Γιώργη Σιάντο]], του μοναδικού μέλους της που είχε πολεμική πείρα, στρέφουν το ΚΚΕ προς τον ανταρτοπόλεμο.<ref>Φλάισερ (1988), σ. 228</ref> Λίγο καιρό μετά την ολομέλεια, ο Σιάντος, μετά από επίμονη παρότρυνση του Τζήμα θα δώσει τη συγκατάθεσή του για την ανάπτυξη αντάρτικης ομάδας στη Ρούμελη από τον Κλάρα. Και πάλι όμως αντέδρασαν ορισμένα μέλη της ΚΕ θεωρώντας πως ο Κλάρας δεν ήταν το κατάλληλο πρόσωπο που έπρεπε να είναι ο ηγέτης του Αντάρτικου. Τελικά, μετά από επίπονες προσπάθειες, κατάφερε να μεταπείσει την ηγεσία του ΚΚΕ και τον Μάρτιο ή τον Απρίλιο έλαβε τη συγκατάθεση της ΚΕ και του [[ΕΛΑΣ]].{{efn|Σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες την ονομασία ΕΛΑΣ την επινόησε ο Κλάρας <ref>Μπρούσαλης (2009), σ. 17</ref><ref>Χαριτόπουλος (2003), σ. 53-54</ref>}}<ref name="Φ231"/>
===Τα πρώτα βήματα του ΕΛΑΣ===
| |||