Ανδρέας Μιαούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις [[11 Ιανουαρίου]] ανακηρύχτηκε αρχηγός των Υδραίων με τη σύμφωνη γνώμη προκρίτων και λαού. Στη συνέχεια απέπλευσε για τη [[Σαμοθράκη]], όπου απλώς παρακολουθούσε τις κινήσεις του οθωμανικού στόλου. Επιστρέφοντας, τα πλοία του δέχθηκαν επίθεση στο [[Άγιο Όρος]] ενώ στις [[20 Οκτωβρίου]] πραγματοποιήθηκε ναυμαχία στη [[Σκιάθος|Σκιάθο]]. Εκεί ο ελληνικός στόλος αναγκάστηκε να τραπεί σε φυγή προκαλώντας όμως στον εχθρικό στόλο μεγάλες ζημιές. Στις [[4 Ιουλίου]] του [[1824]] ο Μιαούλης έσπευσε καθυστερημένα στα [[Ψαρά]], όπου βρήκε μια μικρή μοίρα του οθωμανικού στόλου, την οποία και κατέστρεψε. Στις [[24 Αυγούστου]] του 1824 ενεπλάκη με τον ενωμένο οθωμανοαιγυπτιακό στόλο, τον οποίο παρέσυρε στον κόλπο του Γέροντα. Στις [[29 Αυγούστου]] πραγματοποιήθηκε η [[Ναυμαχία του Γέροντα]], στην οποία ο εχθρικός στόλος έχασε 27 πολεμικά πλοία. Ο Μιαούλης επιτέθηκε στον οθωμανοαιγυπτιακό στόλο, ο οποίος αριθμούσε 400πολλά πλοία και 50.000 πολλούς{{πηγή}}ναύτες, και τον ανάγκασε να υποχωρήσει, αποτρέποντας έτσι τους Τούρκους από το να αποβιβαστούν στη [[Σάμος|Σάμο]]. Επί 20 ημέρες ο ελληνικός στόλος παρενοχλούσε τον εχθρικό με αποτέλεσμα ο οθωμανικός να αποχωρήσει για τον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]] και ο Αιγυπτιακός να καθυστερήσει να αποβιβάσει στρατιωτικά σώματα στην [[Περιφέρεια Πελοποννήσου|Πελοπόννησο]].<ref>Τάσος Βουρνάς, ''Ιστορία της Νεώτερης και Σύγχρονης Ελλάδας'', Τόμος Α΄,εκδ. Πατάκη, Αθήνα 1997, σελ.144, ISBN 960-600-524-0</ref>