Αρχιτεκτονική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δεν είναι εσωτερική χρονική αύξηση. Το ρήμα είναι εγείρω.
Γραμμή 67:
Ο αρχικός πολιτισμός στη [[Μεσοποταμία]] ξεκίνησε κι αυτός κατά τη Νεολιθική εποχή, αλλά αξιόλογα δείγματα αρχιτεκτονικής εμφανίζονται κατά την [[Εποχή του Χαλκού]] (2η και 1η χιλιετία π.Χ.).<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ. 51, ISBN 9607013166</ref> Σε αυτήν την περίοδο εμφανίζονται αρχιτεκτονήματα μεγάλης κλίμακας, όπως τα ανάκτορα, οι ναοί και τα [[ζιγκουράτ]], τα πιο αντιπροσωπευτικά κτίσματα της Μεσοποταμίας. Τα ζιγκουράτ ήταν πυραμιδοειδείς βαθμιδωτές κατασκευές, μέρος ενός οργανωμένου συγκροτήματος ναού<ref>Πρβλ. A. Leo Oppenheim, ''Ancient Mesopotamia – Portrait of a Dead Civilization'', εκδ. University of Chicago Press, 1977, σελ.326: «''Μπορούμε να παρατηρήσουμε μια εντυπωσιακή τάση προς μια καλά οργανωμένη διάταξη διαδρόμων, δωματίων και αυλών τα οποία συνθέτουν το ναό της Μεσοποταμίας.''» ISBN 0226631877</ref> κατασκευασμένες από ωμές πλίνθους, ή στην καλύτερη περίπτωση επενδεδυμένες από οπτόπλινθους.<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/27457#page/14/mode/2up Αλέξανδρος Σταθάτος, ''Έρευνα και ανάπτυξη ωπλισμένης οπτοπλινθοδομής για την κατασκευή κτιρίων σε σεισμογενείς περιοχές'', Διδακτορική Διατριβή Σχολής Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ, 2011, σελ.2.]</ref>
 
Στην Αίγυπτο, την εποχή ενοποίησής της σε μια κοινή επικράτεια περί το 3150 π.Χ, κατοικούσε ένα μείγμα λαών με διαφορετικές γεωγραφικές καταβολές και ποικίλες θρησκευτικές δοξασίες,<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ.139, ISBN 9607013166</ref> παράγοντας που είχε άμεσο αντίκτυπο στην αρχιτεκτονική της. Τα ταφικά οικοδομήματα μεγάλης κλίμακας που αναγέρθηκανανεγέρθηκαν τα χρόνια που ακολούθησαν, όπως τα ''μασταμπά'' - οι παλιότερες μορφές υπέργειου ταφικού μνημείου – οι λαξευτοί τάφοι σε βράχους, η ''βαθμιδωτή πυραμίδα'' «Ζοζέρ» (Djoser) στη Σακκάρα (Saqqara), δυτικά του Νείλου, και το τριπλό συγκρότημα των [[Πυραμίδες της Γκίζας|πυραμίδων της Γκίζας]], επηρέασαν ακόμη και πολιτισμούς που εξελίχθηκαν αρκετούς αιώνες αργότερα.<ref>Ερνστ Γκόμπριχ, ''Το χρονικό της τέχνης'', εκδ. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1994, σελ. 55, ISBN 9789602501443</ref> Η ''[[Πυραμίδα του Χέοπα]]'', η μεγαλύτερη από τις τρεις της Γκίζας, εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα με την αρτιότητα της κατασκευής, τον ακριβή προσανατολισμό και τις διαστάσεις της και την τελειότητα λάξευσης των υλικών,<ref>John Romer, ''The Great Pyramid - Ancient Egypt Revisited'', εκδ. Cambridge University Press, 2007, σελ.41, όπου παρατίθεται η μαρτυρία του αιγυπτιολόγου Sir William Matthew Flinders Petrie, ISBN 9780521871662</ref> δεδομένα πρωτόγνωρα την εποχή που κατασκευάστηκε.
 
Τόσο στην μεσοποτάμια όσο και στην αιγυπτιακή αρχιτεκτονική παρατηρούνται πρακτικές - μορφολογικές και κατασκευαστικές - που εμφανίζονται αρκετούς αιώνες αργότερα σε άλλες γεωγραφικές ζώνες: η μονολιθική δοκός επί στύλων της λίθινης ναοδομίας των Αιγυπτίων επηρέασε την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική, ενώ η θολοδομία της Μεσοποταμίας τη ρωμαϊκή και αργότερα τη μεσαιωνική αρχιτεκτονική.<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ. 165, ISBN 9607013166</ref>