|
Η '''Ισαβέλλα''', γαλλ. Isabelle (πριν τις 2 Νοεμβρίου 1361 - 1428) από τον [[Οίκος του Φουά|Οίκο των Φουά)]] ήταν ιδίω δικαιώματι (suo jure) κόμισα τού Φουά και υποκόμισσα τού Μπεάρν (1399-1428). Είχε διαδεχθεί τον αδελφό της [[Ματθαίος του Φουά|Ματθαίο]]. Την εξουσία τη μοιραζόταν με τον σύζυγό της και -όταν αυτός απεβίωσε- με τον γιο της.
[[File:Isabelle de Foix-Castelbon.jpg|thumb|right|200px250px|Η βούλα της Ισαβέλλας κόμισσας τού Φουά. Επιγραφή SIGILLUM ISAB. COMITISSE FUXI.]]
==Βιογραφία==
Ήταν κόρη τού Ρογήρου-Βερνάρδου Ε΄ υποκόμη τού Καστελμπόν και της ΖερωντΖερώντ ντε Ναβάιγ. Η Ισαβέλλα ήταν η μεγαλύτερη από τρία παιδιά: αδέλφια της ήταν ο Ματθαίος και ο Ρογήρος, που απεβίωσε νέος και άτεκνος.
Το 1398 απεβίωσε και ο Ματθαίος, που είχε διεκδικήσει το στέμμα τηςτής Αραγωνίας για τη σύζυγό του [[Ιωάννα της Αραγωνίας, κόμισσα του Φουά|ΙωάνναςΙωάννα]]. Η Ισαβέλλα ήταν το τελευταίο επιζών μέλος τού Οίκου των Φουά και κληρονόμος μεγάλης ιδιοκτησίας με επίκεντρο τις βόρειες κλιτύες των Πυρηναίων. Όταν παντρεύτηκε τον Αρσαμπώ των Γκραγύ, πρωτεύοντα του Μπυς (captal de Buch) στη Γασκώνη και υποτελή τού βασιλιά της Αγγλίας, ο βασιλιάς της Γαλλίας τηςτής αρνήθηκε την κληρονομία της, διότι ο Οίκος των Γκραγύ ήταν με τουςτη μεριά των ΆγγλουςΆγγλων στον Εκατονταετή Πόλεμο. Ο [[Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας]] ήθελε να αποτρέψει το Φουά να περιέλθει στην επιρροή της Αγγλίας, έτσι ο βασιλικός στρατός υπό την ηγεσία τού κονόσταυλου ντε Σανσέρ εισέβαλε στο Φουά και κατέλαβε μεγάλα τμήματα. Έτσι όπως έγινε η κατάσταση, η Ισαβέλλα και ο σύζυγός της προτίμησαν να γίνουν υποτελείς τού Γαλλικού στέμματος. Το 1399 η συνθήκη τού Τάρμπες όρισε την Ισαβέλλ κόμισσα, όσο ο άνδρας της θα έπαυε τη συμμαχία του με τους Άγγλους· οι δύο μεγαλύτεροι γιοί της έπρεπε να μεταβούν στην Αυλή στο Παρίσι.
Έτσι οι απόγονοί της απέρριψαν το όνομα και το οικόσημο των Γκραγύ και υιοθέτησαν αυτά των Φουά. Η πίστη τηςτής δυναστείας στη Γαλλία αμείφθηκε το 1412 με τον ορισμό τού Αρσαμπώ ως υποστράτηγου τού Λανγκεντόκ. Το 1402 η Ισαβέλλα και ο άνδρας της κανόνισαν τον γάμο τού πρωτότοκου γιού τους Ιωάννη με τη μεγαλύτερη κόρη τού [[Κάρολος Γ΄ της Ναβάρρας|Καρόλου Γ΄]] της Ναβάρρας, την [[Ιωάννα της Ναβάρρας (αντιβασίλισσα)|Ιωάννα των Εβρέ]], η οποία έπειτα το ίδιο έτος αναγνωρίστηκε διάδοχος τού βασιλείου της Ναβάρρας. Ο γάμος επρόκειτο να ενώσει το Φουά με τη Ναβάρρα, όμως το 1413 η Ιωάννα απεβίωσε χωρίς απογόνους και η ελπίδα της ένωσης δεν ευδοκίμησετελεσφόρησε.
Το Φουά ήταν γειτονικό με το βασίλειο της Αραγωνίας. Ο [[Μαρτίνος της Αραγωνίας]], όταν μαχόταν για το στέμμα, είχε πάρει το Καστελμπόν από τον Ματθαίο. Τώρα οι συνθήκες ήταν πιο χαλαρές και ο Μαρτίνος απέδωσε την κομητεία πίσω στην Ισαβέλλα.
==Οικογένεια==
Παντρεύτηκε το 1381 τον [[Αρσαμπώ του Φουά|Αρσαμπώ των ΓκρεγύΓκραγύ]] υποκόμη τού Κσστιγιόν & Γκρουσόν, κόμη τού Μπενώζ και είχεπρωτεύοντα του Μπυς (captal de Buch). Είχε τέκνα:
* [[Ιωάννης Α΄ του Φουά|Ιωάννης]] 1382-1436, κόμης τού Φουά.
* [[Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ|Γκαστόν]] απεβ. μετά το 1455, πρωτεύων τού Μπυς (captal de Buch), κόμης τού Μπενώζ, υποκόμης τού Καστιγιόν.
| 