Ισαβέλλα της Φουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο ArisMethymna μετακίνησε τη σελίδα Ισαβέλλα του Φουά στην Ισαβέλλα της Φουά
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Ισαβέλλα''', γαλλ. Isabelle (πριν τις 2 Νοεμβρίου 1361 - 1428) από τον [[Οίκος τουτης Φουά|Οίκο των Φουά]] ήταν ιδίω δικαιώματι (suo jure) κόμισα τούτης Φουά και υποκόμισσα τού Μπεάρν (1399-1428). Είχε διαδεχθεί τον αδελφό της [[Ματθαίος τουτης Φουά|Ματθαίο]]. Την εξουσία τη μοιραζόταν με τον σύζυγό της και -όταν αυτός απεβίωσε- με τον γιο της.
 
[[File:Isabelle de Foix-Castelbon.jpg|thumb|right|250px|Η βούλα της Ισαβέλλας κόμισσας τούτης Φουά. Επιγραφή SIGILLUM ISAB. COMITISSE FUXI. Το αριστερό μέρος τού θυρεού είναι δικό της, το δεξί με τον σταυρό τού ανδρός της]]
 
==Βιογραφία==
Ήταν κόρη τού Ρογήρου-Βερνάρδου Ε΄ υποκόμη τού Καστελμπόν και της Ζερώντ ντε Ναβάιγ. Η Ισαβέλλα ήταν η μεγαλύτερη από τρία παιδιά: αδέλφια της ήταν ο Ματθαίος και ο Ρογήρος, που απεβίωσε νέος και άτεκνος.
 
Το 1398 απεβίωσε και ο Ματθαίος, που είχε διεκδικήσει το στέμμα τής Αραγωνίας για τη σύζυγό του [[Ιωάννα της Αραγωνίας, κόμισσα τουτης Φουά|Ιωάννα]]. Η Ισαβέλλα ήταν το τελευταίο επιζών μέλος τού Οίκου των Φουά και κληρονόμος μεγάλης ιδιοκτησίας με επίκεντρο τις βόρειες κλιτύες των Πυρηναίων. Όταν παντρεύτηκε τον Αρσαμπώ των Γκραγύ, πρωτεύοντα του Μπυς (captal de Buch) στη Γασκώνη και υποτελή τού βασιλιά της Αγγλίας, ο βασιλιάς της Γαλλίας τής αρνήθηκε την κληρονομία της, διότι ο Οίκος των Γκραγύ ήταν με τη μεριά των Άγγλων στον Εκατονταετή Πόλεμο. Ο [[Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας]] ήθελε να αποτρέψει το Φουά να περιέλθει στην επιρροή της Αγγλίας, έτσι ο βασιλικός στρατός υπό την ηγεσία τού κονόσταυλου ντε Σανσέρ εισέβαλε στο Φουά και κατέλαβε μεγάλα τμήματα. Έτσι όπως έγινε η κατάσταση, η Ισαβέλλα και ο σύζυγός της προτίμησαν να γίνουν υποτελείς τού Γαλλικού στέμματος. Το 1399 η συνθήκη τού Τάρμπες όρισε την Ισαβέλλ κόμισσα, όσο ο άνδρας της θα έπαυε τη συμμαχία του με τους Άγγλους· οι δύο μεγαλύτεροι γιοί της έπρεπε να μεταβούν στην Αυλή στο Παρίσι.
 
Έτσι οι απόγονοί της απέρριψαν το όνομα και το οικόσημο των Γκραγύ και υιοθέτησαν αυτά των Φουά. Η πίστη τής δυναστείας στη Γαλλία αμείφθηκε το 1412 με τον ορισμό τού Αρσαμπώ ως υποστράτηγου τού Λανγκεντόκ. Το 1402 η Ισαβέλλα και ο άνδρας της κανόνισαν τον γάμο τού πρωτότοκου γιού τους Ιωάννη με τη μεγαλύτερη κόρη τού [[Κάρολος Γ΄ της Ναβάρρας|Καρόλου Γ΄]] της Ναβάρρας, την [[Ιωάννα της Ναβάρρας (αντιβασίλισσα)|Ιωάννα των Εβρέ]], η οποία έπειτα το ίδιο έτος αναγνωρίστηκε διάδοχος τού βασιλείου της Ναβάρρας. Ο γάμος επρόκειτο να ενώσει το Φουά με τη Ναβάρρα, όμως το 1413 η Ιωάννα απεβίωσε χωρίς απογόνους και η ελπίδα της ένωσης δεν τελεσφόρησε.
Γραμμή 15:
 
==Οικογένεια==
Παντρεύτηκε το 1381 τον [[Αρσαμπώ τουτης Φουά|Αρσαμπώ των Γκραγύ]] υποκόμη τού Κσστιγιόν & Γκρουσόν, κόμη τού Μπενώζ και πρωτεύοντα του Μπυς (captal de Buch). Είχε τέκνα:
* [[Ιωάννης Α΄ τουτης Φουά|Ιωάννης]] 1382-1436, κόμης τούτης Φουά.
* [[Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ|Γκαστόν]] απεβ. μετά το 1455, πρωτεύων τού Μπυς (captal de Buch), κόμης τού Μπενώζ, υποκόμης τού Καστιγιόν.
* Αρσαμπώ απεβ. 1419.
Γραμμή 30:
{{Authority control}}
 
[[Κατηγορία:Οίκος τουτης Φουά]]