Ραϋμόνδος Ζ΄ της Τουλούζης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Κατά τη Σταυροφορία εναντίον των Αλβιγινών το 1216 ξεκίνησε από τη Μασσαλία και πολιόρκησε το Μπωκαίρ, που κατέλαβε τρεις μήνες μετά, στις 24 Αυγούστου. Όμως ο αρχηγός των Σταυροφόρων [[Σίμων των Μονφόρ]] κόμης τού Λέστερ και ο γιος του [[Αμωρύ ΣΤ΄ των Μονφόρτ]] κατέλαβαν την Τουλούζη και έτσι ο Ραϋμόνδος Ζ΄ τους πολέμησε για να ανακαταλάβει την κομητεία.
 
Το 1222 διαδέχθηκε τον πατέρα του και, μαζί με τον [[Ρογήρος-Βερνάρδος Β΄ τουτης Φουά|Ρογήρο-Βερνάρδο Β΄]] κόμη τούτης Φουά, πολιόρκησε το Καρκασσόν. Το 1224 οι Σταυροφόροι παραδόθηκαν και η εκστρατεία έληξε· κάθε άρχοντας έκανε ειρήνη με την Εκκλησία. Το 1225 η Σύνοδος τού Μπουρζ αφόρισε τον Ραϋμόνδο Ζ΄ και εξήγγειλε εκστρατεία εναντίον του. Ο [[Λουδοβίκος Η΄ της Γαλλίας]] επιθυμούσε την ανανέωση τη διαμάχη με σκοπό να ενισχύσει τη διεκδίκησή του στο Λανγκεντόκ. Ο Ρογήρος-Βερνάρδος προσπάθησε να διατηρήσει την ειρήνη, αλλά ο βασιλιάς απέρριψε την πρεσβεία του και οι κόμητες τούτης Φουά και της Τουλούζης έλαβαν τα όπλα. Ο πόλεμος ήταν μία ακανόνιστη σειρά αψιμαχιών και το 1229 ο Ραϋμόνδος ηττήθηκε. Αναγκάστηκε να υπογράψει τη Συνθήκη τού Παρισιού ("τού Μω"), κατά την οποία παραχώρησε την υποκομητεία τού Τρανκαβέλ στον βασιλιά και αναγκάστηκε να παντρέψει την κόρη του Ιωάννα με τον Αλφόνσο, γιο τού βασιλιά.
 
Όταν απεβίωσε ο Ραϋμόνδος Ζ΄, τάφηκε δίπλα στη μητέρα του Ιωάννα στο αββαείο τού Φοντεβρώ. Ο Αλφόνσος έγινε κόμης της Τουλούζης και έπειτα από την αποβίωσή του η κομητεία προσαρτήθηκε στη Γαλλία.