Εμπεδοκλής ο Ακραγαντινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
# Ένας ύμνος στον θεό του φωτός, με τίτλο '''Προοίμιον εις Απόλλωνα'''.
# '''Τραγωδίαι''', για τις οποίες όμως ο περιπατητικός Ιερώνυμος μαρτυρεί πως ανέρχονταν σε 43 και υποστηρίζει πως είχε δει τα χειρόγραφα. Ο [[Νεάνθης ο Κυζικηνός]] γνώριζε μόνον 7, ενώ ο Ηρακλείδης αποδίδει τις τραγωδίες σε έναν συνονόματο του Εμπεδοκλή που σύμφωνα με την Σούδα, ήταν εγγονός του φιλοσόφου.
# Δύο επιγράμματα, το ένα προς τον μαθητή του Παυσανία, και το άλλο προς τον Ακραγαντινό γιατρό Άκρωνα.
# '''Πολιτικοί Λόγοι''' και ο '''Ιατρικός λόγος''' που τον αποτελούσαν 600 στίχοι.
Γραμμή 50:
Όπως συμβαίνει και με τον Παρμενίδη, ο Εμπεδοκλής απορρίπτει τη γένεση και τη φθορά. Στη θέση τους χρησιμοποιεί δύο άλλες έννοιες που τις περιγράφει ως ''μείξη'' (γέννηση) και ''χωρισμός'' (φθορά) «αγέννητων στοιχείων». Κρατά το μηδέν έξω από τον κόσμο και ανάγει την γέννηση του κόσμου και τις κοσμικές μεταβολές σε τέσσερις θεμελιώδεις υποστάσεις, ισοδύναμες μεταξύ τους. Αυτές οι υποστάσεις, όμοιες με το ''εόν'' του Παρμενίδη είναι τα «ριζώματα», δηλαδή η [[γη]], το [[νερό]], η [[φωτιά]] και ο [[αέρας]]. Τα ριζώματα, αντίθετα από τα φυσικά στοιχεία δεν χάνουν την ταυτότητά τους. Οι δε μεταξύ τους σχέσεις διέπονται από την επιδραση δύο κοσμικών δυνάμεων, που είναι επίσης αγέννητες και αιώνιες, της ''φιλότητας'', (έλξης και συνένωσης) και του ''νείκους'', (έχθρας διάσπασης και διάλυσης).
[[Αρχείο:Colored four elements.jpg|αριστερά|μικρογραφία|304x304px|εναλλ.=]]<blockquote>'''Ἐδόκει δ' αὐτῷ τάδε• στοιχεῖα μὲν εἶναι τέτταρα, πῦρ,<br>'''▼
'''ὕδωρ, γῆν, ἀέρα• Φιλίαν θ' ᾗ συγκρίνεται καὶ Νεῖκος ᾧ δια-<br>'''▼
'''κρίνεται. φησὶ δ' οὕτω (DK 31 B 6. 2 sq.)• <br><br>'''▼
'''Ζεὺς ἀργὴς Ἥρη τε φερέσβιος ἠδ' Ἀϊδωνεὺς<br>'''▼
'''Νῆστίς θ', ἣ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον•<br><br> '''▼
'''Δία μὲν τὸ πῦρ λέγων, Ἥρην δὲ τὴν γῆν, Ἀϊδωνέα δὲ τὸν <br>'''▼
'''ἀέρα, Νῆστιν δὲ τὸ ὕδωρ. <br><br>'''▼
'''Καὶ ταῦτα, φησίν (DK 31 B 17. 6), "ἀλλάττοντα διαμ- <br>'''▼
'''περὲς οὐδαμὰ λήγει," ὡς ἂν ἀιδίου τῆς τοιαύτης διακο-<br>'''▼
'''σμήσεως οὔσης• ἐπιφέρει γοῦν (DK 31 B 17. 7 sq.)•<br>'''▼
''Από Βικιθήκη-Διογένης Λαέρτιος - Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων''' <ref>[https://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BF%CE%B9_%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%83%CF%8C%CF%86%CF%89%CE%BD/%CE%97#p76
▲<blockquote>'''Ἐδόκει δ' αὐτῷ τάδε• στοιχεῖα μὲν εἶναι τέτταρα, πῦρ,<br>
▲'''ὕδωρ, γῆν, ἀέρα• Φιλίαν θ' ᾗ συγκρίνεται καὶ Νεῖκος ᾧ δια-<br>
▲'''κρίνεται. φησὶ δ' οὕτω (DK 31 B 6. 2 sq.)• <br><br>
▲'''Ζεὺς ἀργὴς Ἥρη τε φερέσβιος ἠδ' Ἀϊδωνεὺς<br>
▲'''Νῆστίς θ', ἣ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον•<br><br>
▲'''Δία μὲν τὸ πῦρ λέγων, Ἥρην δὲ τὴν γῆν, Ἀϊδωνέα δὲ τὸν <br>
▲'''ἀέρα, Νῆστιν δὲ τὸ ὕδωρ. <br><br>
▲'''Καὶ ταῦτα, φησίν (DK 31 B 17. 6), "ἀλλάττοντα διαμ- <br>
▲'''περὲς οὐδαμὰ λήγει," ὡς ἂν ἀιδίου τῆς τοιαύτης διακο-<br>
▲'''σμήσεως οὔσης• ἐπιφέρει γοῦν (DK 31 B 17. 7 sq.)•<br>
▲''Από Βικιθήκη-Διογένης Λαέρτιος - Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων''' <ref>[https://el.wikisource.org/wiki/%CE%92%CE%AF%CE%BF%CE%B9_%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%83%CF%8C%CF%86%CF%89%CE%BD/%CE%97#p76 Από Βικιθήκη-Διογένης Λαέρτιος - Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων]
</ref></blockquote>
<blockquote>''76. Η κοσμογονική θεωρία του έχει ως εξής: Τα στοιχεία (οι'' ''βασικές ύλες) είναι τέσσερες: πυρ, ύδωρ, γη. αέρας. Η δε Φιλία (η'' ''έλξις) τα ενώνει και το Νείκος (η άπωσις) τα χωρίζει. Εκφράζε''ται δε κατά τον ακόλουθο τρόπο:<br><br>
''Ο Ζευς φεγγοβολεί, η Ήρα δωρίζει την ζωή, καθώς και<br>''▼
''ο Αϊδωνεύς, η δε Νήστις, χύνοντας τα δάκρυά της, δημι-<br>''▼
''ουργεί την πηγή της ζωής των θνητών.<br><br>''▼
''Με τον Δία εννοεί το πυρ. με την Ήρα την γη. Αϊδωνέα'' ''ονομάζει τον αέρα και Νήστιν " το νερό. «Αυτά δε». λέγει'' ''«διαρκώς αλλάζουν και ποτέ δεν παύει η αλλαγή αυτή». ωσάν η<br>τακτοποίησις αυτή να είναι αιώνια. Πάντως επιλέγει:''</blockquote>
▲''Ο Ζευς φεγγοβολεί, η Ήρα δωρίζει την ζωή, καθώς και<br>
▲''ο Αϊδωνεύς, η δε Νήστις, χύνοντας τα δάκρυά της, δημι-<br>
▲''ουργεί την πηγή της ζωής των θνητών.<br><br>
| |||