Ελάσσονες εξεγέρσεις ήταν τελείως συνηθισμένα γεγονότα μέσα στην Αυτοκρατορία. Τα κατακτημένα φύλα ή πόλεις εξεγείρονταν, και οι [[Λεγεώνα|λεγεώνες]] αποστέλλονταν για να καταπνίξουν την εξέγερση. Ενώ αυτή η διαδικασία ήταν απλή εν καιρώ ειρήνης, ήταν αρκετά πιο περίπλοκη σε καιρό πολέμου, όπως για παράδειγμα στην [[Πρώτος Ιουδαιορωμαϊκός Πόλεμος|Μεγάλη Ιουδαϊκή Εξέγερση]]. Οι ΣάξωνεςΣάξoνες εισέβαλαν στη Βρετανία, οι Βησιγότθοι στην Ισπανία και Γαλλία ενώ και οι Ούννοι προσπάθησαν να κατακτήσουν άλλα εδάφη, όμως νικήθηκαν από τον στρατηγό [[Φλάβιος Αέτιος|Αέτιο]] (451) αλλά αυτή η επιτυχία δεν έσωσε τη Δύση από την πτώση, εφόσον η ίδια η [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]] λεηλατήθηκε το 410 από τους BησιγότθουςΒησιγότθους με αρχηγό τον [[Αλάριχος Α΄|Αλάριχο]] και ξανά από τους Βανδάλους το 455. Η προσπάθεια διάσωσης της αυτοκρατορίας συνεχίστηκε από τον αυτοκράτορα [[Μαϊοριανός|Μαϊοριανό]], ο οποίος κατά τη διάρκεια της 4ετούς βασιλείας του ανακατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Ισπανίας και τη Νότια Γαλλία υποτάσσοντας, παράλληλα, πολλά γερμανικά φύλα. Ωστόσο, η δολοφονία του και η τελική επικράτηση των Βανδάλων στην Αφρική έδωσε στις γερμανικές ορδές (γοτθικές φυλές, Βανδάλους, Σάξωνες) την ευκαιρία να αναλάβουν υψηλές θέσεις και προνόμια στο εσωτερικό του δυτικού ρωμαϊκού κράτους, όπως ο Βάνδαλος αρχιστράτηγος Στιλίχων καθώς και η εξουσία του Οστρογότθου Οδόακρου, ο οποίος καθαίρεσε τον Ρωμύλο Αυγουστύλο στις 4 Ιουλίου 476. Ο προηγούμενος Αυτοκράτορας Ιούλιος Νέπως, που με την επικράτηση τού Ρωμύλου Αυγουστύλου είχε αποσυρθεί στην πατρίδα του Δαλματία, κυβερνούσε την περιοχή εκεί ως Αυτοκράτορας (υποστηριζόμενος από τον Ζήνωνα)· τον σκότωσαν όμως οι στρατιώτες του το 480. Επίσης η περιοχή της Βόρειας Γαλατίας με πρωτεύουσα το Novidunum (Σουασόν) είχε ηγεμόνα τον Ρωμαίο στρατηγό [[Συάγριος|Συάγριο]], αν και ήταν αποκομμένη λόγω των κατακτήσεων των Βησιγότθων και Βουργουνδών. ΑυτόςΟ Συάγριος, που είχε τον τίτλο Rex, ηττήθηκε σε μάχη το 486 και αιχμαλωτίστηκε από τον [[Κλόβις Α΄|Κλόβι Α΄]] των Φράγκων, που κατέλαβαν την περιοχή. Ο [[Ιουστινιανός Α΄]] ανακατέλαβε τα εδάφη: τη Βόρεια Αφρική, νησιά της Δυτικής Μεσογείου και& τη Νότιο Ισπανία (533-534) και την Ιταλία (535-540, 541-554), αποκαθιστώντας έτσι την ενότητα τού Ρωμαϊκού κράτους.
