Μαχάτμα Γκάντι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1876]] η οικογένειά του μετακόμισε στην πόλη Rajkot[[Ρατζκότ]] και ο Μαχάτμα εγγράφηκε στο σχολείο. Την ίδια χρονιά αρραβωνιάστηκε την συνομήλική του [[Καστουρμπάι Γκάντι|Καστουρμπάι]], κόρη του εμπόρου GokuldasΓκοκούλντας MakanjiΜακάντζι. Το [[1881]] εισήλθε στο Γυμνάσιο Alfred HighΛύκειο SchoolΆλφρεντ και δύο χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την Καστουρμπάι. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά το [[Χαριλάλ Γκάντι|Χαριλάλ]] ([[1888]]), το [[Μανιλάλ Γκάντι|Μανιλάλ]] ([[1892]]), το [[Ραμντάς Γκάντι|Ραμντάς]] ([[1897]]) και τον [[Ντεμντάς Γκάντι|Ντεμντάς]] ([[1900]]).

Στις [[16 Νοεμβρίου]] [[1885]] πέθανε ο πατέρας του σε ηλικία 63 ετών. Το 1887 επέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις και εισήλθε στο Κολλέγιο SamaldasΣαμάλντας, αλλά οι σπουδές εκεί του φάνηκαν δύσκολες και η ατμόσφαιρα δυσάρεστη ώστε παρακολούθησε μόνο ένα ακαδημαϊκό έτος. Μετά από αυτό ένας οικογενειακός φίλος πρότεινε πως εάν ο Μαχάτμα επιθυμούσε να αναλάβει τη θέση του πατέρα του θα ήταν καλό να σπουδάσει [[Νομική επιστήμη|νομικά]], σπουδές που θα διαρκούσαν τρία χρόνια στο [[Λονδίνο]]. Έτσι ο νεαρός Γκάντι εκμεταλλευόμενος αυτήν την πρόταση μετέβη στην πρωτεύουσα της τότε [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής Αυτοκρατορίας]] στις [[4 Σεπτεμβρίου]] [[1888]] και εγγράφηκε στο UniversityΓιουνιβέρσιτι CollegeΚόλετζ Londonτου Λονδίνου. Ο Γκάντι φανταζόταν την [[Αγγλία]] σαν το κέντρο του πολιτισμού, χώρα φιλοσόφων και ποιητών. Η φανταστική του εικόνα όμως υπεχώρησε όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον χλευασμό συμφοιτητών για τις ιδιαίτερες πολιτισμικές του συνήθειες ενώ συνάμα δυσκολευόταν να προσαρμοστεί προς τον δυτικό τρόπο ένδυσης και συμπεριφοράς. [[Αρχείο:Gandhi-1890.jpg|thumb|right|200px|Ο Γκάντι το 1890 με μέλη της Ένωσης Χορτοφάγων Λονδίνου.]]

Η παραμονή του στο Λονδίνο επηρεάστηκε από την υπόσχεση, την οποία είχε δώσει στη μητέρα του, ενώπιον του μοναχού BecharjiΜπετσάρτζι της ομάδας Τζαΐν, να απέχει από την κρεοφαγία, την οινοπνευματοποσία και την ερωτική ελευθεριότητα. Αν και πειραματίστηκε στην υιοθέτηση ορισμένων αγγλικών συνηθειών, εν τούτοις παρέμεινε [[Χορτοφαγία|χορτοφάγος]] συμμετέχοντας στην Ένωση Χορτοφάγων του Λονδίνου, όπου ανήκε και ο [[Τζορτζ Μπέρναρντ Σο]], εκλεγόμενος μάλιστα και μέλος της εκτελεστικής της επιτροπής.

Μερικά από τα μέλη της Ένωσης ήταν επίσης μέλη της [[Θεοσοφική Εταιρεία|Θεοσοφικής Εταιρείας]], η οποία είχε ιδρυθεί το [[1875]] με σκοπό την προώθηση της παγκόσμιας συναδέλφωσης και επικέντρωνε στη μελέτη της [[βουδισμός|βουδιστικής]] και ινδικής [[βραχμανισμός|βραχμανικής]] λογοτεχνίας. Αυτοί παρότρυναν τον Γκάντι να διαβάσει τη BhagavadΜπαγκαβάντ-GitaΓκίτα. Το ίδιο διάστημα ένας [[Χριστιανισμός|Χριστιανός]] φίλος του του πρότεινε να διαβάσει τη [[Αγία Γραφή|Βίβλο]]. Αν και βρήκε δύσκολη και ανιαρή την ανάγνωση της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] ενθουσιάστηκε με την [[Καινή Διαθήκη]] και ιδιαίτερα με την «Επί του Όρους ομιλία». Μη έχοντας επιδείξει προηγουμένως ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη [[θρησκεία]] μελέτησε θρησκευτικά έργα και πραγματείες, γεγονός που του ενεφύσησε την αρχή για τον σεβασμό κάθε θρησκείας και την υπεράσπιση της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας.

Αφού πέρασε με επιτυχία τις εξετάσεις του τελευταίου έτους και έλαβε το [[πτυχίο]] του απέπλευσε για την Ινδία στις [[10 Ιουνίου]] του [[1891]]. Φθάνοντας στη [[Βομβάη]] πληροφορήθηκε ότι η μητέρα του είχε πεθάνει. Οι συγγενείς του σκόπιμα είχαν αποκρύψει την είδηση προκειμένου να αποφύγει τον συναισθηματικό κλονισμό, ως τόσο μακριά από την πατρίδα. Αρχικά έμεινε για λίγο στο RajkotΡατζκότ αναλαμβάνοντας την εκπαίδευση του μικρού γιου του και των παιδιών του αδελφού του, ενώ λίγο αργότερα αποφάσισε να ανοίξει δικηγορικό γραφείο στη Βομβάη. Εκεί παρέμεινε μερικούς μήνες αναλαμβάνοντας μόνο μια μικρή υπόθεση. Όταν όμως προσήλθε στο [[δικαστήριο]] για να αγορεύσει έχασε το θάρρος του και δεν κατάφερε να αρθρώσει ούτε μία λέξη.

Η αποτυχία στη Βομβάη τον έφερε πίσω στο RajkotΡατζκότ όπου προσπάθησε να σταδιοδρομήσει επαγγελματικά. Και εκεί όμως δεν κατάφερε να προοδεύσει και επί πλέον ένιωθε άβολα μέσα σ' ένα περιβάλλον γεμάτο ασήμαντες δολοπλοκίες και μικροπρέπειες. Τότε του προτάθηκε από την εταιρεία Dada Abdulla & Co. να την αντιπροσωπεύσει σε μία δικαστική υπόθεση στη [[Νότια Αφρική]]. Ο Γκάντι ενθουσιάστηκε από την προσφορά και ξεκίνησε για την [[Αφρική]] τον Απρίλιο του [[1893]].

Την περίοδο του [[Μεσοπόλεμος|Μεσοπολέμου]] αναδείχθηκε σε κεντρική μορφή του εθνικού αγώνα των Ινδών για ανεξαρτησία. Το κίνημα της ανεξαρτησίας άρχισε σύντομα να εξαπλώνεται και όταν στα [[1919]] το Βρετανικό Κοινοβούλιο μέσω της πράξης του RowlattΡόουλατ παραχώρησε στις αποικιακές δυνάμεις έκτακτες εξουσίες για την αντιμετώπισή του, η τακτική της παθητικής αντίστασης απέκτησε εκατομμύρια θιασώτες σε όλη τη χώρα. Μία διαδήλωση εναντίον της πράξης του RowlattΡόουλατ στην πόλη [[Αμριτσάρ]] κατέληξε σε λουτρό αίματος από τις βρετανικές δυνάμεις ([[Σφαγή του Αμριτσάρ]]). Ως αντίδραση στην απάνθρωπη αποικιοκρατική αυτή πράξη ο Μαχάτμα όρισε την [[16 Απριλίου|16η Απριλίου]] ημέρα νηστείας και [[Προσευχή|προσευχής]] για τα θύματα της σφαγής. Το [[1920]] μετά την αποτυχία των Βρετανών να επανορθώσουν ο Γκάντι προώθησε μίαν οργανωμένη εκστρατεία μη συνεργασίας. Παραιτήθηκαν οι Ινδοί κρατικοί αξιωματούχοι, οι πολίτες αρνούνταν τη συμμετοχή σε κρατικούς οργανισμούς και τα παιδιά αποχώρησαν από τα κρατικά σχολεία