Τουρκοκρητικοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ιδιαίτερη κατηγορία εξαιρετικά σκληρών Τουρκοκρητών της υπαίθρου ήταν οι λεγόμενοι Αμπαδιώτες, που κατοικούσαν κυρίως στην περιοχή του Αμαρίου, νοτιοανατολικά της Ίδης. Ακόμη, από το τέλος των [[Ορλωφικά|Ορλωφικών]] (γνωστά στην Κρήτη ως «Επανάσταση του [[Δασκαλογιάννης|Δασκαλογιάννη]]») μέχρι και το 1821, έδρασαν στην κρητική ύπαιθρο αρκετοί - ντόπιοι αλλά και επήλυδες - γενίτσαροι, οι οποίοι αναφέρονται ως σκληροί διώκτες του χριστιανικού στοιχείου. Οι πιο γνωστοί εξ αυτών ήταν οι [[Αγριολίδης]], [[Αληδάκης αγάς|Αληδάκης]], Αφεντάκης, Μπεντρής, Τσούλης Χανιαλής κ.ά<ref name=":1">{{Cite journal|url=http://online.cretica-chronica.gr/output/2821242270513a.pdf|title=Ο Τσούλης και το τραγούδι του|last=Αλεξάκη|first=Ι. Σ.|date=1948|journal=Κρητικά Χρονικά. Κείμενα και Μελέται Κρητικής Ιστορίας|accessdate=|doi=|quote=|page=171|volume=Β΄|location=Ηράκλειο Κρήτης|publisher=Ανδρέας Γ. Καλοκαιρινός}}</ref>.

Το 1812, μετά από διαμαρτυρίες του χριστιανικού στοιχείου αλλά και των Οθωμανών πασάδων που υπηρετούσαν στην Κρήτη, η Πύλη έστειλε τον κουρδικής καταγωγής χατζή Οσμάν Πασά με διαταγή να εξολοθρεύσει τους ανυπότακτους γενιτσάρους, πράγμα που πέτυχε σε αρκετά μεγάλο βαθμό στις δυτικές επαρχίες, όπου το διάστημα 1812-1813 εκτέλεσε, μεταξύ άλλων, τους Μπεντρή, Καρακάση και Χανιαλή<ref name=":1" />. Οι Τουρκοκρητικοί του έδωσαν το παρατσούκλι «Παπαγιάννης» θεωρώντας τον κρυπτοχριστιανό, οι δεν Κρητικοί τον ονόμασαν «Πνίγαρη» αφού οι εκτελέσεις γινόταν δι' απαγχονισμού.