Τουρκοκρητικοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η μαζική αναχώρηση των Τουρκοκρητικών άρχισε μετά το τέλος της επανάστασης του 1897 και την ίδρυση της [[Κρητική Πολιτεία|Κρητικής Πολιτείας]], όταν αρνούμενοι να τεθούν υπό τη διοίκηση χριστιανού ύπατου αρμοστή εγκατέλειψαν οικειοθελώς την Κρήτη<ref>[[Θεοχάρης Δετοράκης|Θεοχάρη Δετοράκη]], ''Ιστορία της Κρήτης'', Αθήνα 1986, σελ. 458.</ref>, όπως οι άποικοι του Χαμιντιέ, προς τιμήν του σουλτάνου του Αβδούλ Χαμίντ, στην σημερινή Συρία, τότε Οθωμανική επαρχία. Τον Ιανουάριο του 1899, στα πλαίσια των πρώτων ελεύθερων εκλογών στην Κρήτη, εξελέγησαν 50 μουσουλμάνοι πληρεξούσιοι (έναντι 138 χριστιανών)<ref>Δήμητρα Γ. Μόσχου, ''[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/20856#page/142/mode/2up Βασική εκπαίδευση και κοινωνική οργάνωση στην Κρήτη την εποχή της κρητικής πολιτείας. 1898-1901]'', Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Διδακτορική Διατριβή, Ιωάννινα 2008, σελ. 139.</ref>. Κατά την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923 αναγκάσθηκαν όλοι ανεξαιρέτως να εγκαταλείψουν την Κρήτη ως Οθωμανοί.

 

== Πληθυσμιακά δεδομένα ==